A heart can not lie [Abysshowl]

hear me sing

with the voices of the sea

The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.

Oceankit was al weer twee Moons oud. Ze groeide snel, nog maar vier Moons en dan zou de jonge kattin in staat zijn om Apprentice te worden. Mits ze daarvoor niet ziek werd of gewond raakte natuurlijk. De kleine kattin stapte voorzichtig de Nursery uit terwijl haar blauwe ogen de open plek bewonderde. Het was niet de eerste keer dat ze de zon op zag komen, terwijl de warme stralen de lucht in verscheidene tinten rood en geel kleurde. Warme kleuren, die hoorden bij deze tijd van het jaar. De warmte zou later erger worden, voor nu kon ze nog genieten van het zachte briesje en relatieve koelte die de ochtend met zich mee bracht. Hoewel de kitten van nature best schuw genoemd kon worden, had ze al voldoende clangenoten ontmoet om op te kunnen warmen naar de katten waarmee ze haar leven zou delen. Katten die haar mama kende en haar ermee vergeleken. Ze was anders, ze kende haar mama niet eens en toch raakte ze er best nieuwsgierig naar. Met andere woorden, ooit zouden de duizend en een vragen komen, maar voor vandaag was ze nog gelukkig, spelende met haar eigen staart. Uit haar ooghoeken, terwijl ze op een aparte manier rond hupste zag de jonge kitten een grijzige kattin met vele littekens. Een Elder die de naam Abysshowl droeg, Elders waren volgens vele anderen best aardig. Misschien, misschien als ze het durfde zou ze haar wel aanspreken. Met haar oortjes hangende, omdat ze behoorlijk zenuwachtig was, stapte ze met grote blauwe ogen op de ander af en slikte ze moeizaam de brok in haar keel weg. En nu?

NOTES:none
TAGS:Abysshowl

FL*