Got me looking so crazy right now~

Met vlugge vrolijk verende pootstappen maakte Cinderpaw zich een baan door het Shadowclan territorium. De poes, klein voor haar leeftijd, kon zich makkelijk tussen al het struikgewas heenwringen, al hielp haar pluizige staart niet echt, want die bleef dus wel overal aan haken. Met een vrolijke zucht trok ze haar staart weer los uit de Braamstruiken. Ofja.. dat probeerde ze. Met een frons trok ze opnieuw, harder. Nog steeds vast. Half draaide ze zich om om naar het probleem te kijken, met een nog diepere frons. Hmmm.. Duidelijk zaakje van complete verstrengeling. Wat moest ze doen? Nog harder trekken! Dat was toch de oplossing voor alles? Ze zette een paar stapjes naar achter, en zette zich toen af. Een knappend geluid klonk toen de tak afbrak en Cinderpaw tuimelde over de grond. Verwonderd keek ze naar de braamtak die aan haar staart hing. Nu kon ze hem eindelijk los krijgen. Ze zag er eigenlijk nog steeds vrolijk uit, zelfs met al dat stof op haar vacht.

Got me looking so crazy right now~ WzvP7lD

Spoiler:

Splashpaw had de dichtgeslagen Ripplepaw even achter zich gelaten. Hij leek steeds en steeds meer teruggetrokken te raken, hij praatte amper tegen zijn eigen broer! Een beetje teleurgesteld was Splashpaw wel, Ripplepaw wist toch dat hij alles voor hem over had? Ze waren verdorie een tweeling! Hetzelfde aan uiterlijk, enkel een verschillend maar tóch heel erg bij elkaar passend? Met een zucht trippelde Splash naar de kleine rivier, het ruizende water klonk al in zijn kleine oortjes, terwijl hij de gedaante van een andere kat tegen kwam.
Hij herkende het grijze gelaat van Cinderpaw, ze was niet veel ouder dan hem, en werd bijna tot warrior benoemd. Hij had wel behoefte aan zo'n vrolijke kat. Met zijn staart vrolijk in de lucht gestoken, trippelde hij op haar af.
Met geamuseerde blik gluurde zijn ogen vanaf achter naar haar, zal hij haar laten schrikken? Hij kroop in de sluiphouding en snorde zacht in zich zelf. De gedachte aan haar gezicht liet hem al bijna in lachen uitbarstten, en met zijn buikvacht op de grond maakte hij zich klaar om zich af te zetten. Hij begroef zijn achterpoten in de grond, en sprong. Hij voelde de vacht van Cinderpaw onder zich, waardoor hij luid begon met spinnen. ''HELLO!'' Gilde hij opgetogen.

Nu de vervelende tak van haar staart verwijderd was, kwam Cinderpaw overeind op h aar poten en liep ze met haar vrolijk, verende pasjes verder. Haar pluizige staart was net zoals een hoge vaandel in de lucht gestoken, haar hele houding was gewoon vrolijk. Soms ging haar bijna vlammenkleurige blik nieuwsgierig in het rond, meestal vooruit, maar soms naar de zijkanten. De jonge poes vergat echter achter zich te kijken, dus ze had ook niet door dat er iemand achter haar was om haar te besluipen. Maar plots kwam er een gewicht op haar rug terecht en geschrokken hapte ze naar adem. Er werd een harde "HELLO" in haar oren geschreeuwd. Het koste haar alle moeite om niet omhoog te bokken en de 'aanvaller' meteen van haar rug te smijten, maar dat zou ook niet echt lukken, de poes was niet erg groot en zakte dus ook door haar poten onder het gewicht. Met samengeknepen ogen keek ze over haar schouder, "Splashpaw!" Bracht ze uit tegen de spinnende kater. Een grijnsje verscheen op haar gezicht, kijk, dat maakte het waard om omhoog te bokken. Ze verzamelde kracht in haar poten en bokte zich uiteindelijk toch omhoog.

Spoiler:

Met een klein 'oef' geluidje kwam Splashpaw terecht op de grond, grijnzend keek hij naar de andere kat. ''Hoi Cinderpaw, alles goed? Je kijkt er vast heel erg naar uit om warrior te worden! Welke naam wil je?'' Viel Splashpaw direct met de deur in huis, terwijl hij een beetje loom bleef liggen en zijn vacht werd bespeeld door de wind.
Zijn snorharen trilde toen hij zijn snuit in zijn vacht had gedrukt, en een likje over zijn borst gaf. ''Sorry, ik ben al tijden niet meer zo levendig geweest!'' Snorde hij, en sprong op om een likje uit het water te nemen, en een rondje draaide.
Het riviertje was omringd met donkergroene bladeren, waarbij de nerven duidelijk zichtbaar waren, en sterk afstaken tegen de bruine bomen. De rivier leek ijzig blauw te zijn, wat niet echt gewoon was. Meestal had het een grauw grijze, met groene kleur er doorheen gemixt. Veel aandacht schonk Splashpaw er niet aan, en hij richtte zich weer tot de felle ogen van Cinderpaw. Wachtend op antwoord voor de duizende vragen waar hij, haar kort geleden mee had opgestapeld.
Hij snoof de buitenlucht op, hij voelde zich beter dan ooit, en wilde dat zijn broertje zich ook weer zo zou voelen. Splashpaw dacht dat Ripplepaw te veel dacht aan de oude dagen, dat ze enkel met z'n tweën waren, maar Splash had ook nieuwe vrienden gemaakt. Dit was waarschijnlijk wat lastiger voor hem, maar over het algemeen waren ze nog best vaak samen toch? Zoals die oude dagen?
Splashpaw stootte de gedachte weg, hij liet zijn bezorgdheid vandaag niet verpesten.

Het gewicht verdween van haar rug toen ze omhoog bokte. Blijkbaar had ze Splashpaw in de lucht gelanceerd. Een triomfantelijk grijnsje verspreidde zich over haar donkere lippen terwijlz ze merkte dat dat gelukt was. Hah. Ze hoorde een klein oef geluidje achter haar. Blijkbaar was Splashpaw weer op aarde geland. Met een rustige blik keen ze om naar haar mede apprentice. ''Hoi Cinderpaw, alles goed? Je kijkt er vast heel erg naar uit om warrior te worden! Welke naam wil je?'' Miauwde Splashpaw, een waterval aan woorden. Wow, en ze had gedacht dat zij de enige was die dat kan. Maar enthousiast begon ze te vertellen. "Hey Splashpaw, ja met mij gaat alles goed en met jou? Ik kan niet wachten tot ik een warrior wordt! Ik had nooit verwacht dat Brokenstar me tot een warrior zou maken! Ik denk dat Raindrop een goed woordje voor me heeft gedaan, ik denk alleen dat ik niet op een naam moet gaan hopen, want straks gaat het tegenvallen," Ratelde ze, met een vrolijke knipoog op het laatste statement. "Hoe gaat het trouwens met je broer?" Miauwde ze vervolgens, haar kop eventjes scheef houdende, een onschuldig grijnsje verscheen op haar gezicht, "Hij haat me geloof ik, hij vond me te druk~" Het klonk alleen niet echt alsof ze het heel erg vond, "Al maakt dat het juist leuk om hem te plagen," Miauwde ze er vrolijk achterna, met een onschuldige glimlach.

Spoiler:

"Hey Splashpaw, ja met mij gaat alles goed en met jou? Ik kan niet wachten tot ik een warrior wordt! Ik had nooit verwacht dat Brokenstar me tot een warrior zou maken! Ik denk dat Raindrop een goed woordje voor me heeft gedaan, ik denk alleen dat ik niet op een naam moet gaan hopen, want straks gaat het tegenvallen," Wow. En Splashpaw had gedacht dat híj veel had gepraat? Een beetje verbrouwereerd keek hij naar Cinderpaw die duidelijk nog niet was uitgesproken.
"Hoe gaat het trouwens met je broer? Hij haat me geloof ik, hij vond me te druk~" Ze pauzeerde even, waardoor het leek alsof Splash zijn mond weer kon opentrekken. Proberend te onthouden wat ze allemaal had gezegd, om hier op te reageren, luisterde hij naar haar nieuwe woorden. "Al maakt dat het juist leuk om hem te plagen," zijn gezicht vertrok. Om niet te fel te klinken, liet hij zich zelf eerst kalmeren en op de andere dingen te reageren. ''Raindrop of niet, je verdient het wel hoor.'' Mauwde Splashpaw vriendelijk, ''daar heb je gelijk in. Ik heb wel nagedacht over een eventuele warrior naam, maar het wilt niet echt lukken.'' Mompelde hij een tikje teleurgesteld, maar de vrolijkheid keerde al snel weer terug.
''Het gaat.. goed. Met Ripplepaw,'' mauwde hij onzeker. Splash nam een hap adem voor hij verder ging. ''Hij zit gewoon niet zo lekker in zijn vel, het is allemaal heel nieuw voor hem. En ik vind plagen ook verleidelijk, maar ik weet niet of het zo'n verstandig idee is.'' Het kwam er allemaal tamelijk vriendelijk uit.
''Sorry, maar ik ben nog al beschermend over hem, ik weet niet wat ik moet doen als hem iets zou overkomen.'' Zijn laatste zin klonk breekbaar, en hij keek een beetje beschaamd naar Cinderpaw die er nog steeds vrolijk bij stond. Wat een heerlijke kat was dit, liet stomme dingen haar humeur tenminste niet verpesten!

Een beetje ongemakkelijk keek Cinderpaw weg, "Sorry, ik weet dat ik teveel praat," Verontschuldigde ze zich zachtjes, haar pluizige staart om haar voorpoten heenkrullende terwijl ze zich in een zittende positie liet zakken. Maar echt uit haar vrolijkheid gaan? Dat niet. Maar toch zag ze heus wel dat Splashpaw's gezicht vertrok toen ze het over het plagen van Ripplepaw had. Oeps.. Haar oren draaiden ietsjes naar achter. Maar toen begon Splashpaw te antwoorden op haar vragen, dus de situatie ontdooide weer wat. ''Raindrop of niet, je verdient het wel hoor.'' Mauwde Splashpaw vriendelijk, ''daar heb je gelijk in. Ik heb wel nagedacht over een eventuele warrior naam, maar het wilt niet echt lukken.'' Cinderpaw trok een bedenkelijk gezicht. "Splashfur, Splashheart, Splashripple," Ze barstte in vrolijk lachen uit, "Splashripple en Ripplesplash," Besloot ze vrolijk, "Dan passen jullie namen bij elkaar,"
Daarna ging de situatie toch weer wat onzekerder. ''Het gaat.. goed. Met Ripplepaw,'' Miauwde Splashpaw, het leek wel alsof hij twijfelde. ''Hij zit gewoon niet zo lekker in zijn vel, het is allemaal heel nieuw voor hem. En ik vind plagen ook verleidelijk, maar ik weet niet of het zo'n verstandig idee is.'' Cinderpaw boog haar hoofd, "Ik begrijp het," Miauwde ze zachtjes, stilletjes beloofde ze zichzelf Ripplepaw niet meer te plagen.
''Sorry, maar ik ben nog al beschermend over hem, ik weet niet wat ik moet doen als hem iets zou overkomen.'' Miauwde Splashpaw vervolgens. "Het geeft niet, ik heb zelf dan wel geen familie meer, maar mijn vrienden zijn als een familie voor me, dus ik kan het begrijpen, ik zal Ripplepaw niet meer plagen, ik beloof het," Miauwde ze sympathiek, haar kop opnieuw buigende.

Spoiler:

"Splashfur, Splashheart, Splashripple," voor dat ze verder ging hoorde Splashpaw haar gesnor. "Splashripple en Ripplesplash, dan passen jullie namen bij elkaar.'' Hij grinnikte droogjes, ''Ripplesplash klinkt beter, als ik eerlijk ben. We zullen het wel zien, ik laat het aan Starclan over.'' Splash keek haar vriendelijk aan, en zuchtte lichtjes. Het werdt steeds kouder, maar veel erg had hij er niet in. Zijn dikke vacht beschermde hem altijd tegen de lange winterdagen die soms ijskoud konden zijn. Hoewel het niet heel erg voor hem was, vond Splashpaw de winter niet fijn. Er gingen altijd veel kits dood, en er waren al zo veel gestolen.
"Het geeft niet, ik heb zelf dan wel geen familie meer, maar mijn vrienden zijn als een familie voor me, dus ik kan het begrijpen, ik zal Ripplepaw niet meer plagen, ik beloof het," begon Cinderpaw plots. ''Het geeft niet, echt waar, ik ken de verleiding. Maar het is zijn situatie op het moment..'' Mauwde Splashpaw direct schuldig.
Hij besloot de stemming wat rustiger te laten verlopen, en zwaaide speels met zijn staart als teken dat hij wel in was voor een spelletje. ''Zullen we wat leuks gaan doen?'' Glimlachte hij enthousiast, en keek haar vriendelijk aan.

Een onschuldige grijns verspreidde zich op Cinderpaw's lippen toen Splashpaw droog begon te grinniken. Nou, dat was in ieder geval gelukt, of niet dan? ''Ripplesplash klinkt beter, als ik eerlijk ben. We zullen het wel zien, ik laat het aan Starclan over.'' Reageerde Splashpaw vervolgens. Cinderpaw knikte en boog haar kop iets, "Dat is inderdaad het beste," Miauwde ze, ze wou toch nog wel iets waardigheid laten zien. Toch was ze een beetje gepikeerd. Zelfs al was ze een paar manen ouder, Splashpaw was gewoon bijna groter dan dat zij was! Zou ze altijd zo klein blijven? Vroeg ze zich ongemakkelijk af. Naja, klein maar fijn, of niet dan? En misschien zou haar pluizige vacht haar wel groter doen lijken!
''Het geeft niet, echt waar, ik ken de verleiding. Maar het is zijn situatie op het moment..'' Miauwde Splashpaw. Cinderpaw boog haar kopje opnieuw in een knikje, "Ik begrijp het, ik zal het niet meer doen, maar hij reageert soms gewoon zo grappig, al waren die klauwen wat minder," Grapte Cinderpaw. Jep, één keer had Ripplepaw zijn klauwen uitgeslagen, en sinds dien had ze hem ook met rust gelaten. Achja, sommige katten waren ook moeilijk te begrijpen, een beetje plagen moest toch kunnen?
Ze werd weer opgeschrikt door Splashpaw's stem, ''Zullen we wat leuks gaan doen?'' Vroeg Splashpaw enthousiast. Een brede glimlach verspreidde zich over Cinderpaw's lippen. "The game's on~" Reageerde ze vrolijk.

Spoiler: