First trainingen. [hunting]

~Ripplepaw only~

Deze nacht lag de kleine zwarte poes weer alleen. Groot was ze niet, maar sterk en snel wel. Ze was nog jong en kon nog veel overbrengen zonder gezeik dat ze last had van ouderdomkwaaltjes. Ze opende haar ogen vlak voor de zon op kwam. Toen ze de den verliet zag ze de eerste zonnestralen het kamp bereiken. Ze gaf zich zelf een snelle zorgvuldige wasbeurt. Ze liep naar de Apprentices den en maakte Ripplepaw wakker met een tikje van haar snoet. 'Tijd voor je trainingen,' fluisterde ze. Daarna liep ze naar de prooistapel. Ze zocht ene muis uit voor haar zelf en begon er van te eten. Toen ze daar mee klaar was liep ze naar de kamp ingang. Ze wachtte op de jonge kater om vervolgens hem te leren jagen. Toen hij er was rende ze snel, en hielt ze geen rekening met haar apprentice, naar het groepje bomen. Natuulijk keek ze af en toe over haar schouder. 'Je poten gebruiken, het leven van een Warrior is niet makkelijk,' riep ze hem toe. Ze moest de apprentice hard behandelen, ze waren Shadowclan katten, geen Windclan katten. Ze stopte bij een open plek tussen de bomen. Ze legde haar staart over haar poten en ging zitten. Ze wachtte op Ripplepaw. Toen hij er was begon ze te spreken. 'Vertel mij eens wat je al weet en kan wat het jagen betreft,' zei ze op kalme toon.

Ripplepaw had zich opgekruld tot een klein balletje in zijn warme mosnest. Aan het lichte trillen dat zin oogleden soms deden, kon je zien dat hij niet bepaald diep sliep. Hij was ook pas laat in slaap gevallen, eerst was hij hardstikke bezorgd geweest over zijn training. Een aantal andere apprentices hadden hem bang gemaakt dat Darkflower buitengewoon streng was enzo... Naief dat hij soms was, had hij ze op hun woord geloofd. Een zacht tikje tegen zijn schouder liet hem wakker schrikken en om zich heen kijken.'Tijd voor je trainingen,' Fluisterde een stem. Voorzichtig rees Ripplepaw tot zijn poten en kwam hij de apprentice den uit. Snel spotte hij Darkflower, ze was nog aan het eten. Eventjes speelde hij met het idee om zelf iets te eten te pakken, maar hij zag er uiteindelijk van af. Hij was te nerveus om iets te eten, zijn maag leek wel in de knoopte zitten. Uiteindelijk liep ze naar de kamp ingang en hij volgde haar op de voet. Plots schoot Darkflower ervandoor. Eventjes bleef Ripplepaw als bevroren staan, maar daarna zette hij de achtervolging in, maar hij kon haar met moeite bijhouden. 'Je poten gebruiken, het leven van een Warrior is niet makkelijk,' Riep Darkflower hem toe. Ripplepaw's oren gingen iets naar achter, zij had makkelijk praten. Uiteindelijk kwam hij steeds verder achter te liggen, en uiteindelijk stopte Darkflower. Compleet buiten adem kwam hij bij Darkflower aan.'Vertel mij eens wat je al weet en kan wat het jagen betreft,' Vroeg Darkflower hem. Een nerveuze slik kwam voort uit Ripplepaw's keel. Hier was hij al bang voor, zoveel wist hij niet van jagen. "Uhm.." Murmelde hij zachtjes, "Ik weet.. ik weet dat.. uhm.. je moet.. jezelf laag houden..?" Probeerde hij, weer bleef hij eventjes stil en toen schoot hem nog iets te binnen, "En je staart stil houden.. en.. uit de wind blijven?"

Een klein grijnsje ontstond er rond Darkflowers bek toen de nerveuze apprentice begon te praten. Ze was een tikkeltje verbaasd toen Ripplepaw vertelde wat hij al wist; "Uhm.." begon de apprentice. "Ik weet.. ik weet dat.. uhm.. je moet.. jezelf laag houden..?" Darkflower knikte toen de jonge kater dat zei. "En je staart stil houden.. en.. uit de wind blijven?" Vertelde hij. Darkflower keek trots op haar apprentice neer. 'Dat had ik niet verwacht,' begon ze. 'Dat je al zo veel weet,' zei ze. Darkflower stond op. 'Als je het vandaag een beetje goed doet mag je ook proberen je eerste prooi te vangen, aangezien dat vele andere apprentices de rondleiding vandaag krijgen, krijg jij die morgen,' ze grijnsde. 'Ik ga het je niet makkelijk maken,' zei ze met een speels tikje tegen zijn flank. Ze wist dat vele apprentices haar aanzagen voor een strenge botte Warrior, ja, ze hadden ook wel een beetje gelijk, maar bot was ze wanneer iemand straf verdiende, streng was ze wanneer het nodig was. Ze ging in een jacht houding staan met haar staart laag en stil terwijl haar kop ook laag stond ze had zichzelf door haar poten laten zaken. 'Vertel eens, waar is deze houding goed voor?' Ze stond laag zodat grote prooi dieren zoals hazen haar niet snel kon zien, en ze stond zo dat als ze er achteraan moest rennen dat ze dat ook meteen kon.