Final Assesment

Ze groeiden zo snel. Bij de sterren, was het niet opmerkelijk hoe vaak die gedachte als een komeet door zijn geest vloog? Het was zo'n ontzettend... cliché, maar clichés waren clichés om een reden en meestal was die reden dat ze simpelweg waar waren. Dat had hij vaak genoeg ondervonden. Wat was wijsheid anders dan een aaneenschakeling van clichés? Hm, misschien was er wel meer dan dat. Maar misschien was dat een filosofisch uitstapje voor een andere keer, want op dit moment stond er een jonge kat tegenover hem die waarschijnlijk niet stond te wachten op uitgebreide bespiegelingen van de aard van wijsheid en de oorsprong van clichés. Sedge's stem was zelfverzekerd toen ze miauwde dat ze er klaar voor was. Day glimlachte even, niet twijfelend aan de waarheid van haar woorden. Ze was groot, ze was sterk. Ze was klaar voor alles. Met de glimlach nog altijd op zijn gezicht en een subtiele schittering in zijn ogen schoof Day een klein steentje naar voren.

Hij glimlachte onverstoorbaar terwijl Sedge hem met enige verbazing vroeg wat de bedoeling van dit steentje was. Het leek erop dat geen van zijn (oud)to-be's aan ooit over Het Steentje had verteld, anders was ze waarschijnlijk met meer schok gereageerd. Ze hoefde zich echter geen zorgen te maken; hij was niet van plan haar aan de gebruikelijke eerste training te onderwerpen. Nee, hij zou haar geduld wel degelijk op de proef stellen, maar een goede laatste beoordeling diende gebaseerd te worden op meer dan dat. "Dit is Stone that Lies Still", miauwde hij met pretlichtjes in zijn ogen. Hij had het altijd al leuk gevonden om verhalen te bedenken. Maar hij zou het voor de verandering kort houden, er was immers werk te verzetten. "Hij is een Prey Hunter, maar, toegegeven, een beetje een luie. Hij ligt namelijk altijd stil. Niettemin moet hij koste wat het kost beschermd worden tegen bedreigingen, en daarom mag hij vandaag door niemand worden aangeraakt. Daar ga jij voor zorgen. Succes." Hij stond op om weg te lopen, maar draaide zich nog een laatste keer om. "Oh, en je mag hem niet verplaatsen." Voordat ze op het geniale idee kwam om het steentje ergens te verstoppen. Na deze laatste instructie vertrok hij.