Fresh

Iemand had haar verteld over de schoonheid van de Starpools waardoor ze de behoefte had gekregen om deze te bezoeken. Het was een vreemd besef dat nu ze hier een tijdelijk verblijf had ze ineens de kans en mogelijkheid kreeg dingen zoals dit te doen. In haar tijd van reizen was het hele concept van iets nutteloos doen vreemd tot haar worden. Iets doen zonder dat het haar kon voeden of veilig houden, enkel en alleen omdat ze het wilde. Omdat het haar gelukkig maakte. Ja het was een stelling zowel vreemd als wonderlijk tot haar. Met een glimlach die ze enkel durfde te delen wanneer ze op zichzelf was maakte ze zich een weg over de route die met haar was gedeeld. Het duurde niet lang voor ze op de top van een helling kwam en de poel water onder haar zag verschijnen. De nacht begon net te vallen en de gekleurde hemel reflecteerde helder in het oppervlak, alsof de aarde was gestopt en je door kon vallen naar de wolken. Langzaam, compleet in trans van het aanzicht, liep ze naar beneden. Om zichzelf uiteindelijk bij het water te vinden. Voorzichtig, alsof het werkelijk lucht kon zijn, zette ze haar voorpoten erin. Het was een koele, zachte aanraking die prettig was aan haar gescheurde pootjes. Ze glimlachte weer, een zeldzaam gebaar en haalde diep adem. Iets in de lucht was anders had ze besloten, iets in het water was zuiverder. Ze voelde haar hersenen wat opklaren. Het was pas toen ze een geluid hoorde dat ze haar muur weer optrok en zich naar de dader keerde, haar oortjes nerveus in haar vacht geduwd.

+ Day

Ze genoot van de eenzaamheid die ze in werkelijkheid niet eens had gemist na haar lange tocht. Hoe vaak ze kon ook roepen dat ze stoer was en niemand nodig had, als er iemand was die opbloeide in een groep was het zij. Ze hielt van de veiligheid die het bracht. En hoewel ze misschien niet sociaal de beste was, vond ze wel een zekere voldoening om bij vrienden te zijn waar ze om gaf. Hier had ze misschien nog niet bepaald katten die ze als vrienden beschouwde, maar ze was wel op weg om dat te doen. Ze had nog een leven lang de tijd om dit te doen. Voor het eerst in maanden maakte ze zich geen zorgen om dingen. Liet ze zichzelf genieten van dit moment, van de koude aanraking op haar poten en het hemelse zicht dat het water reflecteerde. Pootstappen lieten haar opschrikken van haar moment, maar ze bedaarde bij het zien van de chief en zijn geruststellende glimlach. De oude gewoontes van angst waren nog op haar hart geschreven, en voor die er ooit mochten afslijten... wie weet. "Hallo Day of New Light" Ze stapte het water uit en nam plaats. "Deze plek is prachtig"