White like clouds [Mintpaw]

hear me sing

with the voices of the sea

The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.

Een drie Moons oude kitten had zich slaperig de Nursery uit gerold voor dag en dauw om de drukte van Apprentices en Mentoren mee te krijgen. Immers was het over een aantal Moons ook haar tijd om hetzelfde te doen, dus kon ze wellicht beter wennen aan het vroeg opstaan. Daarnaast was ze nieuwsgierig naar de vele nog onbekende gezichten. Misschien dat er wel een mogelijk nieuw vriendje tussen zat, en anders wellicht wel degene die ooit haar mentor zou worden. Toch durfde de kitten niemand te benaderen, immers vond ze het lastig een gesprek aan te knopen. Voorzichtig trippelde ze dus alleen naar de prooistapel toe. De dag ervoor had ze voor het eerst een prooi geproefd en hierdoor was ze nieuwsgierig naar een ander stukje vlees. Echter kon ze het nooit alleen op. Misschien dat iemand wilde delen. Een witte vacht in haar buurt deed haar onhandig naar voren stappen waarna ze nerveus slikte. "H-hoi!" Piepte ze zacht.

NOTES:none
TAGS:Mintpaw

FL*

Ze had net een training gehad en haar mentor had haar gezegd dat ze wat te eten kon pakken van de prooistapel. Zodra ze in het kamp was stapte ze dan ook direct op de prooistapel af, alleen voor ze iets kon pakken hoorde ze een stem naast haar. Ze liet haar blik omlaag gaan naar de kitten die wat gezegd had. Het was een van nichtjes. "Hey," Sprak ze rustig. Voor een moment vroeg ze zich af wat de kitten bij de prooistapel deed, maar bedacht zich toen dat ze er waarschijnlijk was voor wat prooi. "Wil je wat te eten?" Vroeg ze dan ook voor ze haar blik kort over de prooistapel liet gaan. Er was vast wel wat dat de kitten kon eten.

hear me sing

with the voices of the sea

The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.

De witte kattin leek haar begroeting even vriendelijk te ontvangen als ze terug sprak. "Hey," Klonk er rustig. Een korte, onhandige stilte viel voordat de ander weer begon te spreken. "Wil je wat te eten?" Vroeg de Apprentice terwijl haar blik kort over de prooistapel heen gleed. Meteen knikte de kitten waarna ze naar een muis wees. "Te veel," Verklaarde ze enkel, immers was het dier nog goed dik, vet van het vele knagen in Leaffall en Greenleaf. Zodra het nog kouder werd en Leafbare intrede deed, werden de prooidieren schaarser en dunner. Het leven was nog goed.

NOTES:none
TAGS:Mintpaw

FL*

De kitten leek wel wat te willen eten, dat was goed. Ze gaf ook wel aan dat de muis die ze wilde te veel zou zijn voor haar alleen en Mintpaw glimlachte daarbij. "Dan kunnen we hem delen en hebben we allebei wat." Ze zouden het haar vast niet kwalijk nemen als ze samen met een kitten zou eten. Dan werd de prooi tenminste ook nog goed verdeeld. Ze pakte de muis van de prooistapel en gebaarde de kitten haar te volgen. Ze zouden een rustiger plekje kunnen vinden waar ze rustig konden eten. Zodra ze deze dan ook gevonden had legde ze de muis neer en ging ernaast liggen, wachtende tot Oceankit zich bij haar zou voegen.