Watch me!

Eaglekit had een deel van de ochtend gebiologeerd liggen kijken naar twee apprentices die aan het sparren waren in het kamp. Ze hadden in plaats van hun prooi te eten elkaar proberen te overtuigen door te laten wie de beste vechttechnieken had. Eaglekit vond dat ze het allebei goed gedaan hadden. Hij had geprobeerd om de technieken in zich op te nemen en hij dacht dat hij er eentje wel na kon doen, maar dan had hij natuurlijk publiek nodig. Een blik over zijn schouder leerde hem dat de meeste kittens hun middagdutje deden en dat de queens het niet op prijs zouden stellen als hij hun aandacht zou proberen te trekken, dus dan moest hij maar publiek buiten de nursery vinden. Hij deed een paar stapjes naar buiten en zijn oog viel algauw op een apprentice die net het kamp binnenkwam. Hij herkende Amberpaw nog van de tijd dat ze bij hem in de nursery had gelegen, al was hij toen nog erg jong geweest. “Hé, Amberpaw!” riep hij vrolijk. “Kijk eens wat ik kan!” Vervolgens deed hij net alsof hij een aanval van een andere kat ontweek door zich op zijn zij te laten vallen, weg te rollen en vervolgens weer overeind te springen. Helaas struikelde hij over zijn poten toen hij te haastig overeind wilde komen en viel terug neer, met zijn kopje tegen de grond aan. “Auwtch,” zei hij al lachend. “Nou ja, zo ging het ongeveer dus.” Hij lachte schaapachtig naar de apprentice. Oh, wat awkward weer!

Eaglekit luisterde aandachtig toen Amberpaw aangaf wat hij verkeerd deed en wat hij in plaats moest doen. “Nice!” riep hij naar Amberpaw toen ze het voordeed. Vervolgens deed hij haar na, maar zette zijn poten deze keer ietsje wijder, waardoor hij stabieler bleef staan. Hij wiebelde nog steeds wel een beetje, maar hij ging in elk geval niet meer onderuit. Een trotse blik verscheen in zijn ogen en hij keek met twinkelende ogen omhoog toen Amberpaw naast hem kwam zitten. “Oh, ik zag twee apprentices daarnet oefenen,” zei hij op een vrij nonchalante toon, alsof het normaal was dat hij die beweging in één keer na kon doen na de apprentices even bestudeerd te hebben. Het was waar dat hij een vrij fotografisch geheugen had en dat hij bovendien snel kon leren. Goh, wat zou zijn mentor wel niet zeggen als hij die move liet zien zodra hij aan zijn training zou beginnen? Waarschijnlijk begonnen ze nog niet eens eerst met vechttechnieken. Eaglekit’s oogjes begonnen te glinsteren bij het idee dat hij zijn mentor op die manier kon imponeren. En zijn vader! Zijn vader zou het al helemaal cool vinden! “Ik durf te wedden dat als jij me een jachttechniek laat zien, ik dat ook over kan nemen!” Hij keek haar enthousiast aan en begon bijna te stuiteren. “Ahh… Toe, toe, toe?” Hij keek haar lief aan met zijn grote oogjes, hopend dat ze toe zou geven.

Yes! Eaglekit riep dat woordje bijna door heel het kamp toen ze instemde. Ze stelde het al gelijk voor als een spelletje, maar Eaglekit nam dit bloedserieus. Oké, ook weer niet zó serieus. Een spelletje was nog wel oké, maar dan mocht ze niet valsspelen! “Dan moet je wel je ogen sluiten, anders is het wel heel makkelijk voor je!” joelde hij tegen haar. Hij keerde haar al de rug toe voordat hij had gezien of ze ook daadwerkelijk de daad bij zijn woorden had gevoegd. Hij liet zijn blik door het kamp glijden en vroeg zich af wat een goede verstopplaats zou zijn voor hem als prooi zijnde. Hij had van verhaaltjes van de elders af kunnen leiden dat muizen zich graag onder grote struiken verstopten. De elders! Hij opende zijn bek en rook al de vieze geur van muizengal, het spul dat apprentices gebruikten om teken te verwijderen uit de pelzen van elders. Dat kon hij naar zijn voordeel gebruiken! De kleine kitten rende snel naar de elders den en verstopte zich achter één van de elders die momenteel gecontroleerd werd op teken, de vreemde blik van zowel de elder als de apprentice negerend. “Ik ben prooi,” fluisterde hij. “Ik moet me verbergen voordat Amberpaw me ontdekt.” Hij negeerde het spottende gesnuif van de apprentice en bleef geconcentreerd wachten, zich af en toe op zijn achterpootjes verheffend zodat hij boven de rug van de elder uit kon kijken of Amberpaw hem al had gespot.