Darkest minds.

Onderwerp: Darkest minds. zo 1 dec 2019 - 10:52

Het begon steeds kouder te worden. Het vroor ’s nachts en toen Darkvoid ’s morgens zijn den uit kwam, verraste de kou hem des te meer. De periode brak natuurlijk langzaamaan aan dat prooi steeds schaarser zou worden en vooral de oudere warrios met honger naar bed moesten gaan, maar toch bleef het hem verrassen hoe koud en kil het soms kon zijn. Maar dat was nog niet eens het begin van de echte ellende. Nee, de echte ellende zou beginnen wanneer whitecough en greencough het kamp zou treffen. Darkvoid hoopte dat Acefray en Bloodpaw genoeg kruiden hadden om hun katten te verzorgen. De kat schudde zijn kopje. Daar kon hij nu niet mee bezig zijn. Hij moest nu zorgen dat zijn Clan prooi zou hebben aan het einde van de dag. En dus ging hij naar buiten, zonder een specifiek doel te hebben waar hij precies wilde gaan jagen. Zijn gedachten gleden heel even naar die avond dat hij met Carameltwirl was gaan jagen ’s nachts. Toen was het nog aangenaam geweest, had hij zich eigenlijk behoorlijk onbezorgd gevoeld. Nu drongen de gedachten van ziekte en ellende zich aan hem op. Zou Tallstar hem de komende ceremonie een apprentice geven? Hij voelde zijn schouders naar beneden gedrukt worden door de verantwoordelijkheid die hem te wachten stond om zijn apprentice op te leiden in deze barre omstandigheden. Toen schudde hij boos zijn kopje. Hij moest zich vermannen! Hoe wilde hij ooit deputy worden als hij zijn kop al liet hangen door zoiets fragiel als het weer? Hij schudde zijn kopje nogmaals en liep toen in de richting van the Carrionplace. Hij wist niet precies waarom hij hier naartoe ging, want echte prooi buiten vieze ratten was hier niet te vinden. Zijn blik bleef een tijdje gericht op de kraaien die zich over hun kadavers ontfermden en er ging kort een rilling door hem heen. Daarna schudde hij voor de derde keer in korte tijd zijn kopje en wandelde hij verder.

+ Eerste post voor Cinderfang

Onderwerp: Re: Darkest minds. zo 1 dec 2019 - 20:28

Haar grijze vacht viel niet op tussen het dorre gedeelte van het bos. Ze gleed met haar amberkleurige ogen rond, zoekende naar enig teken van leven. Ze was vroeg opgestaan met de bedoeling al wat prooi te vangen zodat ze de rest van de dag kon patrouilleren. Haar vacht rees omhoog bij de gedachte van alle dreigementen die ze kregen dezer dagen.
Plots viel een geluid haar op en spitsten haar grijze oortjes zich naar voren. Algauw kwam een bekend gestalte in haar zichtveld. Nouja, bekend.. Ze kende hem als Darkvoid, een mede-Clangenoot. Hij zag er onrustig uit. De kattin maakte beweging naar voren, haar gestalte door de varens duwende. "Alles in orde?" vroeg ze toen, haar blik al fronsende op de kater werpende.

Onderwerp: Re: Darkest minds. di 3 dec 2019 - 23:18

Hoewel hij het niet liet merken in zijn houding, schrok hij toch op toen iemand hem opeens aansprak. Na enkele tellen herkende hij Cinderfang, een senior warrior met wie hij eigenlijk nog niet veel contact had gehad. Het leeftijdsverschil tussen hun was tamelijk groot en ze hadden simpelweg niet veel gelegenheid gehad om met elkaar om te gaan omdat hun paden elkaar nauwelijks kruisten. Misschien moest hij daar nu maar verandering in brengen, net zoals hij dat bij de meesten al had gedaan wiens pad hij was gekruist. Toevallig of minder toevallig. Hij keek kort over zijn schouder naar de kraaien en het lugubere zicht van de kapotte prooi voordat hij zich weer op Cinderfang richtte. “Het spijt me, Cinderfang,” zei hij op een rustige toon tegen haar. “Ik was eigenlijk vooral bezig met pessimistische gedachten. Het koude weer, het verraad van Sinclaw, dat soort dingen.” Hij slikte. “Ik weet dat ik er zo niet mee bezig mag zijn en dat ik daar alleen mezelf mee heb, maar soms vraag ik me af hoe het iemand kan bezielen die in ShadowClan is opgegroeid om de Clan zo de rug toe te keren.” Hij haalde zijn schouders op. Dat was hoe hij zich erover voelde. En misschien was het juist wel interessant om het met Cinderfang te delen omdat hij er zo achter kon komen wat de senior warrior erover dacht.