Do you ever feel like a misfit?

Nog één maan. Nog één maan en dan zou hij verhuizen naar de apprentice’s den. Hij was er niet per se enthousiast over, maar erg vond hij het ook zeker niet. Hij vond het maar irritant als er nieuwe kittens geboren werden die de woorden “personal space” duidelijk niet kenden en die de hele tijd in zijn buurt rond dartelden alsof hij echt zin had om mee te gaan doen. Thornkit negeerde dat soort kittens standaard en na een tijdje werden ze het wel beu en kozen ze een ander slachtoffer uit, gelukkig voor hem. Hij had eigenlijk niet veel goede herinneringen aan de nursery en hij zou blij zijn als hij het achter zich kon laten. Vrienden maken zat sowieso niet echt in zijn toekomstplannen en voor de rest interesseerde het hem eigenlijk ook geen zier. Hij had weinig zin om opdrachten te doen voor anderen om hun daarmee blij te maken, maar aan de andere kant was hij wel loyaal aan zijn Clan en wilde hij laten zien dat hij een waardige ShadowClanner kon zijn. Moeilijk, moeilijk. Thornkit merkte pas na een poosje op dat hij aangekeken werd en hij draaide zijn kopje langzaam. Hij zag dat het één van Acorndust’s pluizenballetjes was: Twistedkit. Thornkit keek hem met een vrij emotieloze blik aan. “Heb ik wat van je aan?” bromde hij vervolgens. Zat er iets in zijn pels dat er niet uitzag? Hij onderdrukte de neiging om te gaan kijken en keek in plaats daarvan Twistedkit strak aan. Hopelijk zou de kitten zich ongemakkelijk gaan voelen en zich wegdraaien.

+ Eerste post voor Twistedkit