What's wrong, my dear?

Het was lang geleden dat ze nog eens naar Fourtrees was gegaan. Eigenlijk kwam ze hier alleen om een Gathering bij te wonen en voor de rest niet. Zeker na de aanval van BloodClan had ze haar afstand genomen van de vier grote eiken, maar vandaag niet. Vandaag zocht ze het plaatsje wel op, al wist ze niet meteen waarom. Ze herinnerde zich dat Treeclaw en zij hier wat tijd samen hadden gespendeerd toen ze een plekje zochten om privacy te hebben zodat ze hun gevoelens met elkaar konden delen. Ze kon zich nog herinneren hoe hij hier, bij die vier grote eiken, aan haar had toegegeven dat hij gevoelens voor haar had. Wat had haar leven er toen anders uitgezien. Ze had zich helemaal voorgesteld hoe ze samen met hem hun kittens op zouden voeden en hun naamceremonies bij zouden wonen. Hoe had ze ooit kunnen vermoeden dat het zo zou lopen? Opeens had Treeclaw er zelf een punt achter gezet door het onvergeeflijke te doen en waren ze terug bij af. Feathersky slikte en probeerde de vervelende herinnering naar de achtergrond te dringen terwijl ze haar blik naar de Highrock liet glijden, waar hun Clan leaders hun toespraken. Ze merkte echter op dat er nog een andere kat arriveerde en kuchte kort toen ze de scherpe geur van ShadowClan rook. Ze draaide zich langzaamaan om en keek afwachtend naar het ritselende hoge gras, waar dadelijk een kat tevoorschijn zou komen. Zou de kat een teken van vijandigheid geven of zou dat meevallen? Met ShadowClan wist je het immers nooit.

De Gathering had nog maar een paar dagen geleden plaatsgevonden, maar het had wel een behoorlijk effect gehad. Op ThunderClan na had elke Clan eigenlijk wel iets van problemen te melden en dat werd er niet milder op toen ShadowClan had aangegeven dat hun leader er opeens vandoor was gegaan. Toen had Feathersky de grimmige sfeer al opgemerkt onder de ShadowClanners, maar dat viel nu nog eens extra op. Ze zag hoe de ogen van de apprentice eerst hoopvol oplichtten, om vervolgens haar oren naar beneden te laten zakken toen ze Feathersky zag. En het was niet zomaar een apprentice. “Pepperpaw!” bracht Feathersky verrast uit, met een warme blik in haar ogen. Ze kon zich nog levendig herinneren hoe Tallstar de kitten mee had genomen uit het WindClan kamp en op had genomen in ShadowClan, claimend dat hij haar vader was. Het hartje van de apprentice moest vast gebroken zijn door de huidige omstandigheden. Feathersky deed een paar stappen naar voren, het formele achter zich latend en boog zich naar voren zodat ze haar neusje tegen het oortje van Pepperpaw aan kon drukken. “Och, lieverd toch,” murmelde ze. “Het moet vast zwaar voor je zijn dat Tallstar er niet meer is.” Ze boog zich terug naar achteren en keek de ShadowClan apprentice met een warme blik aan in haar ogen.

Pepperpaw reageerde op een ontkennende manier, door aan te geven dat Tallstar wel terug zou komen. Ze sprak haar diepste verlangens uit en Feathersky’s hart ging uit naar de jonge apprentice. Het moest vast verschrikkelijk zijn voor de flame point om nu ook nog eens haar vader kwijt te zijn nadat haar moeder gestorven was. Feathersky kon zich de aanval nog goed herinneren en hoe Tallstar naar voren was gestapt om Pepperpaw voor zichzelf op te eisen. Het had de flame point duidelijk goed gedaan om in zijn buurt te zijn en Feathersky vroeg zich af hoe een ouder zijn kind zo de rug toe kon keren. Nooit in haar leven zou ze Lunarpaw aan haar lot overlaten, wat er ook zou gebeuren. Dan zou ze Lunarpaw nog liever meenemen. “Ik hoop het voor je, lieverd,” sprak ze op een zachte toon. “Alleen de tijd zal dat weten te zeggen.” Ze glimlachte. “Maar ik durf te wedden dat er tot de tijd dat hij terugkomt nog genoeg andere katten in je Clan zijn die je willen steunen.” Haar glimlach verflauwde wat zodat er een meer serieuzere trek om haar lippen stond. “En je bent misschien geen WindClan meer, maar je mag mij ook altijd aanspreken en je hart luchten als je me bijvoorbeeld op een Gathering zou zien. Uit het oog, maar nooit uit het hart.”

Pepperpaw leek niet te willen reageren op haar woorden en dat was voor Feathersky prima. Dat hoefde ook niet. De ShadowClan apprentice zat in een rouwproces en het zou wel even duren voordat ze het verwerkt had. Feahersky vroeg zich af hoe ze er in haar Clan mee om zouden gaan. Was het echt zo dat ShadowClanners hard en koud waren? En zouden ze het gedrag van Pepperpaw dan wel accepteren? Feathersky had weinig hoogte gekregen tijdens de Gathering hoe Pepperpaw zich voelde onder haar nieuwe Clanmates. Ze had er kleintjes uitgezien, maar dat kwam natuurlijk door wat er gebeurd was met Tallstar. Ze onderdrukte een zachte zucht en liet haar blik weer naar Pepperpaw glijden. “Daar kan ik geen antwoord op geven,” sprak ze zachtjes. “Ik hoop het natuurlijk wel voor je.” Ze liet haar blik naar de rots glijden waarop hun leaders hun nog maar enkele dagen terug toegesproken hadden. Ze besloot om het op een ander onderwerp te gooien. “Hoe gaat het je af in je nieuwe Clan, Pepperpaw?” vroeg ze zachtjes. “Kun je het een beetje vinden met je Clanmates?”