Higher ground

Ze had de clankatten wel opgemerkt die waren gekomen om een jonge kat van hen te halen. Toch had ze zich in eerste instantie wat afzijdig gehouden, gewoon doorgaand met haar dagelijkse dingen. Nu was de dag echter bijna om en had ze een prooi van de stapel gepakt, die duidelijk te groot was voor haar alleen. Haar blik viel op een van de clankatten, misschien zou ze het konijn wel met haar willen delen. Ze zette de paar stappen die het haar kostte om bij de poes te komen en legde het konijn voor haar neer. "Routnose was het?" Hopelijk had ze de naam juist onthouden. "Zin om dit konijn te delen?" Ze hoopte dat de ander haar niet zou afwijzen, anders stond ze hier maar een klein beetje voor schut. Ze had in ieder geval de vorige keer dat alle clans waren gekomen nog meegemaakt en ze had eerlijk gezegd niet verwacht ze nog snel terug te zien, maar toch waren er hier een paar om hun apprentice op te halen die hier terecht was gekomen op zoek naar haar oma.


[Routnose]

Oef, haar lichaam was toch best wel beurs. Misschien was ze toch wel een beetje verwend met haar zachte nest in de medicine cat's den. Na deze lange dagen constant reizen en slapen op een harde achtergrond, was haar lichaam behoorlijk beurs. De poes probeerde zichzelf wat losser te maken door haar spieren te strekken en de oefeningen te doen die ze ook vaak aan de stijve elders mee gaf. Pf, ze leek zelf wel een elder zo! Haar routine werd echter onderbroken toen een van de tribe katten naar haar toe kwam. "Routnose was het?" ze knikte beleefd en een klein beetje nerveus, omdat ze zich niet helemaal op haar gemak voelde hier. De tribe katten waren bijzonder vriendelijk en gast vrij, maar toch voelde ze zich wat schuldig dat ze zomaar hun gebied weer in waren komen walsen."Zin om dit konijn te delen?" wat verbaasd maar dankbaar knipperde ze met haar ogen. "O-oh! Heel graag! Ehm, ik bedoel, als er nog wel genoeg voor de rest van de t-tribe is dan?" sprak ze een beetje struikelend over haar woorden, ze lachte wat nerveus. "Ik, ehm, ik wil jullie niet teveel tot last zijn,"

Het was vast niet makkelijk voor de clankatten om hier weer te zijn. Sommige hadden hier natuurlijk een tijdje in de buurt geleefd, maar nooit echt lang. Ergens was ze wel benieuwd hoe het was op de plek waar de clans woonden, maar ze wist dat ze nergens anders dan de bergen zou kunnen leven. Ze leefde hier tenslotte al voor vele seizoenen en verandering zou ze dan niet makkelijk meer kunnen hebben. "Maak je daar maar niet druk om." Sprak ze vriendelijk naar de poes. "Jullie zijn te gast," Dat was toch wel iets dat ze mooi bleef vinden aan hun tribe, hoe het bereid was om andere katten welkom te heten. "Ik ben Otter sliding through brook, maar noem me maar Otter." Ze hadden namelijk best lange namen die soms niet altijd makkelijk te onthouden waren voor buitenstaanders.

"Maak je daar maar niet druk om." de vriendelijkheid van de ander en van de tribe in het algemeen raakte haar altijd diep. Ergens vond ze het prachtig, anderzijds sneed het haar ook wel een beetje. Immers, als de rollen omgedraaid zouden zijn, wist ze zeker dat de clankatten niet zo vriendelijk zouden zijn geweest tegen de tribe katten op hun stoep. "Jullie zijn te gast," Routnose snorde zachtjes en glimlachte dankbaar naar de poes, alvorens een hapje te nemen van de prooi."Ik ben Otter sliding through brook, maar noem me maar Otter." ze keek op. "Oh, wat heb je een prachtige naam, aangenaam!" miauwde ze. "Ik vraag me af wat mijn naam zou zijn hier..." sprak ze bedachtzaam, meer tegen zichzelf dan een ander.

Ze knikte kort als bedankje toen haar naam prachtig werd genoemd. Ze was niet gewend dat iemand dat op die manier zei. Nergens in alle manen dat ze had geleefd had iemand dat op die manier gezegd. Ze keek wat bedenkelijk toen de poes zich begon af te vragen wat haar naam zou zijn hier. "Dat is een lastige." Sprak ze dan ook. "Misschien door je naam te splitsen zou je iets kunnen bedenken?" Als ze dat wilde tenminste. Anders hoefde het niet, maar het gaf Routnose misschien een idee van wat haar naam zou kunnen zijn.

Routnose had het altijd prachtig gevonden, vreemde gebruiken van anderen. Daarom had ze het ook altijd moeilijk gevonden om vijandig te zijn tegen de andere clans, als je het haar vroeg was er veel meer te leren wanneer je eens luisterde en interesse toonde. Al dat vijandige was nergens voor nodig. "Dat is een lastige." Vertelde Otter haar. "Misschien door je naam te splitsen zou je iets kunnen bedenken?" oh, was dat hoe ze het deden? Routnose keek even wat bedenkelij terwijl de woorden zich in haar kop begonnen te spinnen. "Misschien... Nose routing through herbs?" ze lachte zachtjes daarom, het zou wel toepasselijk zijn. "Ik vind de jouwe dan toch wel mooier,"

Hun namen leken misschien helemaal niet op die van de clans, maar door een clannaam te splitsen zou je al snel op iets kunnen komen dat er mogelijk op lijkt. Het was dan ook zeker geen verkeerde naam waar de ander mee kwam, ook al was het misschien wel een klein beetje een rare naam. Toch was het iets dat mogelijk best kon passen bij de poes. "Dat klinkt al aardig als onze namen," Sprak ze dan ook en knikte kort als bedankje voor de compliment over haar naam. "Mijn moeder heeft me ooit deze naam gegeven," Dat was hoe het tenslotte ging in de tribe. Je ouders gaven je de naam die je voor de rest van je leven zou houden. Bij de clans was dat alleen het eerste deel als ze dat goed begrepen had.