Wolf father, at the door

Southernwolf was naar de carrionplace gelopen om wat te gaan jagen. Het werd met de dag kouder buiten - recent waren er zelfs al sneeuwvlokjes gevallen, hoewel de sneeuw tot nu toe nog niet was blijven liggen. Het was voornamelijk koud en winderig, wat ervoor zorgde dat de prooien vaak in hun holen bleven zitten. De jonge warrior wou dus graag zo snel mogelijk zo veel mogelijk prooi binnenhalen, zodat de clan niet in hongersnood zou komen. Toen hij echter aankwam, zag hij dat hij niet de enige was met hetzelfde idee, want een grote bruine gestalte leek hem al op te wachten. De jonge kater glimlachte hartelijk naar de oudere kater. "Hé, pa!", begroette hij de deputy vriendelijk, altijd blij om weer eens wat quality time te kunnen spenderen met zijn vader.

+Acorndust

Het begon kouder te worden, waardoor het aantal prooi dat er was voor de clan ook minder begon te worden. Er waren natuurlijk nog steeds een aantal plekken waar snel veel prooi gevonden kon worden, maar de carrionplace was dan wel weer een van de meer gevaarlijke plekken. Als je hier niet oppaste voor ratten, dan kon je zomaar door een gebeten worden. Toch had hij vandaag besloten om hier naartoe te gaan in de hoop wat meer prooi te vinden. Echter voor hij wat had kunnen vangen was hij niet meer alleen. Southernwolf had mogelijk dezelfde gedachte als hem gehad door hier te komen. "Southernwolf" Begroette hij zijn zoon. "Ben je ook hier om wat te jagen?" Dat hoefde natuurlijk niet de reden te zijn dat de kater hier was, maar er was vaak geen andere reden waarom iemand hier kwam vanwege wat voor een plek het was.

Zijn vader begroette hem met zijn volledige naam - de warriornaam waar hij zo trots op was, en die hem ook door Acorndust gegeven was. De jonge warrior knikte bij de vraag van de deputy en scande met zijn gele blik de omgeving even. "Misschien kunnen we samen jagen?", stelde hij voor. Dat zou een mooie kans zijn om zijn vader te tonen hoe goed hij al was, hoe hard hij getraind had en hoe hard hij zijn warrior rang verdiende.. Of misschien zelfs wat meer dan enkel een warrior rang. Anders dan zijn zus wou hij heel graag dat zijn vader trots was op hem - het was zijn grootste motivator voor alles wat hij in zijn leven deed.

De vraag van Southernwolf verbaasde hem eigenlijk niet na de vraag die hij zelf gesteld had. Hij knikte dan ook als antwoord. "Klinkt goed." Hij liet ondertussen zijn blik rondgaan, zoekende naar de eerste prooi. Ze zouden op moeten passen voor ratten, maar hij kwam hier wel vaker om te jagen en wist waarvoor hij uit moest kijken. Hij zag iets bewegen in zijn ooghoeken en gebaarde naar Southernwolf waar de prooi zich bevond. Als de jonge warrior de eerste prooi wilde vangen zou hij hem als eerste laten gaan. "Wil jij eerst?" Vroeg hij dan ook zachtjes om de prooi niet te laten schrikken.