We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Weep for yourself, my man, You'll never be what is in your heart. Weep little lion man, You're not as brave as you were at the start. Rate yourself and rake yourself, Take all the courage you have left. Wasted on fixing all the problems that you made in your own head
little lion man;
Twee manen. Dat was hoe lang hij al op de aarde stond en hoe lang hij al kattenkwaad uit kon halen. Natuurlijk kon hij nog geen echt erge dingen doen, hij was pas net alles aan het ontdekken, maar toch, alleen wilde hij dat niet doen, dus toen Frostkit wakker werd die ochtend stond hij ook al gelijk bij zijn broertje en zusje. Met een gestreept pootje porde hij eerst Cloverkit en daarna Eggkit. Zo zou hij zeker hun aandacht wel hebben, of ze wakker maken als ze dat nog niet waren. "Cloverkit, Eggkit, komop, laten we gaan ontdekken!" Vertelde hij met grote, glimmende oogjes. Hij had hier zin in; het klonk leuk en cool en ze moesten toch echt wel de nursery uit. Dat was de echte taak, verder gaan dan de kleine wereld die ze nu hier kenden. Dus hup, hup op de poten en aan de gang. Misschien konden ze wel een warrior ontmoeten, of de leider, dat zou eens wat zijn. Niet dat Frostkit daarover versteld zou staan of nerveus zou zijn, Thornstar zou hem vast geweldig vinden, want dat was hij ook.
Cloverkit lag prinsheerlijk in haar nestje. Ze was nu wel eigenlijk een beetje groot aan het worden. Ze wiebelde niet meer op haar pootjes, ze kon al redelijk rond huppelen en ze was steeds minder afhankelijk van haar ouders. Niet dat ze het niet heerlijk vond bij hen, ze waren lief en zacht en ze zorgden heel goed voor haar. En ze deden haar nooit pijn. In tegenstelling tot haar broers. Want met een por werd ze wakker gemaakt. Ze knorde klagelijk en draaide haar kopje in het vrolijke gezichtje van Frostkit. Ze smakte een paar keer en wreef daarna in haar oogjes. Ontdekken? Waar dan? Maar samen met haar broers durfde ze het wel! Want zij waren immers haar twee beschermengels, toch? ‘Okeej, okeej,’ miauwde ze toen, waarna ze klungelig het nest uit rolde. Toen ze ernaast stond schudde ze haar zwart-witte pels uit en likte direct het stof van zich af. Want als ze op onderzoek gingen, wilde ze er wel netjes uit zien hoor! Veel verder dan de nursery was ze nog niet geweest. En een goeie eerste indruk betekende vast heeel veel.
cloverkit
I'll toss my coins in the fountain, Look for clovers in grassy lawns. Search for shooting stars in the night, Cross my fingers and dream on.
Onderwerp: Re: Up and at it za 11 jan 2020 - 13:58
IRON MIGHT WEEP
BUT IT DID NOT BREAK
Een por maakte hem wakker. Hrrrr. Hij draaide zich weg van de poot en gaf met zijn eigen zwarte pootje een stamp. Laat me met rust. De hoge kittenachtige stemmetjes rinkelde in zijn kopje. Met zijn voorpootjes sloeg hij zijn oortjes tegen zijn hoofd. Zo... nu kon hij vredig weer verder slapen. Dat was echter niet het plan van zijn zusje. Ze lag aan de andere kant en kroop-viel het nest uit. Hierdoor raakte ze hem recht in de kaak. Eggkit opende zijn blauwe oogjes. Nou! Een beetje gefrustreerd en boosjes klom hij over de rand van het mosnest. Hij wiebelde met zijn kont en liet zich al vliegend (bijna) vallen op Cloverkit. Zijn boosheid smolt daarmee even snel als sneeuw voor de zon. Voila payback given.
Cloverkit leek niet al te vrolijk op te staan, maar langzamerpoot kwam ze omhoog. Maar het was nog steeds te langzaam! Frostkit wilde nú gaan ontdekken, snapte ze dat dan niet? En nu ging zijn zusje ook nog eens haar vacht plat likken, pffff. Dat was alleen maar tijdsverspilling. "Komooooop, Cloverkit. Heb je er geen zin in dan?" Misschien klonk hij een beetje zeurderig, of een beetje heel erg zeurdering, maar hij wilde gewoon niet wachten tot zijn zusje haar onnodige wasbeurt had gegeven aan haar vacht. Het bleek ook dat het echt onnodig was geweest, want ook Eggkit was hun nu het nest uitgevolgd, of eerder gevlogen. Wat een gekkerd toch. Maar hij landde bovenop Cloverkit, iets wat ze vast niet leuk zou vinden, al was dat nu niet het belangrijkste op het brein van de zilveren kitten. Ze waren er nu allemaal, dus het was tijd om te gaan. "Eggkit, kom we gaan het kamp ontdekken! Al is jou proberen te zien vliegen ook wel leuk," greens hij vrolijk.
Onderwerp: Re: Up and at it ma 16 maa 2020 - 23:48
Cloverkit was zichzelf rustig een beetje aan het poetsen. Tot groot ongenoegen van Frostkit die al direct weer begon te pushen. Ze wierp een boze blik op haar broertje die zo erg op hun moeder leek. ‘Jawel hoor, maar doe rustigg!’ begon ze terug te piepen naar Frostkit. Hij moest niet zo druk doen. Ze ging stug door met haar zwarte haartjes glanzend schoon wassen, totdat er opeens een lummel half op haar rug landde. Een gilletje kwam uit haar bek. ‘Ahhh! Egg!’ piepte ze geschrokken. Ze krabbelde onder haar broertje vandaan, waarna ze met boze opgeblazen wangetjes naar haar broertje keek. Het was weer allemaal stom! Wat deden ze allebei weer moeilijk. Waarom kon ze niet gewoon eventjes wakker worden. Maar Frostkit duwde zijn dikke hasses er alweer tussen. Hij wilde ontdekken en ze konden blijkbaar niet twee seconden wachten. ‘Wacht nou even!’ schreeuwde ze toen naar haar ijverige broertje. Moesten ze niet een plan van aanpak maken? Wat slim was om te doen als ze eenmaal buiten kwamen en niet als kippen zonder koppen rond gaan rennen?
One leaf represents faith, one hope, one love and, if a fourth leaf is present, that's luck
Onderwerp: Up and at it 
vr 3 jan 2020 - 21:47
