It's got to hold

Onderwerp: It's got to hold vr 27 dec 2019 - 20:14

Haar blik gleed door het park heen. Nu ze voorlopig even mentorloos was, was het soms een beetje afwachten met wat ze kon gaan doen. Soms kreeg ze het voor elkaar om een member zo ver te krijgen om met haar te gaan trainen. Ze wilde niet stil gaan zitten en zij kon er niets aan doen dat haar mentor dacht: ‘nou doei he en veel succes ik ga weg’. Als ze dat had geweten had ze het meteen aan Cobra verteld vanaf het moment dat ze haar mentor had gekregen. Net haar vader. Het feit dat haar vader allang niet meer in de elite zat en het nog steeds voor elkaar te krijgen om kittens te krijgen met een elite poes was wel echt heel erg knap in haar ogen, vooral omdat hij vogelvrij werd verklaard bij de verbanning en iedereen hem mocht vermoorden on-sight. Ze likte haar lippen even bij het zien van het vliegen van een vogel, de vogel te pakken krijgen zou haar toch niet lukken, maar een andere geur kwam haar neus binnen, een geur waar ze wel iets mee kon. Ze knipperde even, waarna ze zonder enige twijfel zich richting de geur begon te lopen. Het was iemand die zich ook in de elite bevond, een kater die wel redelijk hoog stond aangeschreven in de boeken van andere katten. ”Hellhound,” sprak ze met respect tegen de rode kater. Het was geen kater waar je ruzie mee wilde hebben, dat was wel duidelijk. ”Do you have time today?” vroeg ze met een kalme stem aan de rode kater. Als hij tijd had om haar te trainen dan was het tenminste geen nutteloze dag geweest, zoals sommige dagen wel waren. Dan zou ze nu tenminste iets te doen hebben en het zou haar nog helpen ook. Iedere dag die vertraging opleverde was een hel.

Onderwerp: Re: It's got to hold vr 27 dec 2019 - 23:09

Hij was vroeg wakker geworden, de wereld was nog stil. De twolegs leken altijd rond de tijd dat de lichtjes overal werden opgehangen een paar dagen pas later uit hun huizen te komen. De precieze reden was hem onbekend maar het maakte hem ook niets uit. Het enige wat hem was uitmaakte is hoe hij dat tot zijn voordeel kon brengen. Vroeg jagen, wanneer de prooi minder verwachtte. Het had hem een redelijke maaltijd bezorgd, genoeg voor vandaag in ieder geval. Het was inmiddels bijna middag dus kon hij wel een dutje gebruiken. De kater rolde zich wat op, zijn snuit begroef hij in zijn dikke vacht. Hij was net een beetje wakker toen hij pootstappen hoorde, steeds harder. Het kwam dichterbij en was waarschijnlijk een kat, of in ieder geval van dat formaat. Hij draaide een beetje met zijn oren maar hief zijn kop pas toen hij werd aangesproken. ”Hellhound,” sprak een kattin. Ze was slechts een Young One. "Good afternoon Sigrún", sprak hij met een nog wat slaperige stem. ”Do you have time today?” Bij deze vraag ging hij wat rechter liggen. Voor een seconde of twee keek hij haar enkel aan. "What is the matter?", vroeg hij enkel rustig. Of hij tijd had of niet liet hij nog even in het midden. Waarschijnlijk had ze zijn hulp bij iets nodig, afhankelijk van wat dat was zou hij bepalen of hij haar zou helpen of niet.

Hell's hounds:

Onderwerp: Re: It's got to hold zo 29 dec 2019 - 15:33

De kater lag zelfs toen ze aan kwam lopen. Ze wist dat Hellhound gerespecteerd werd in de elite en zelfs als je naar hem keek wist je dat het een sterke, krachtige kater was. Eentje waar je zeker weten geen ruzie mee wilde gaan krijgen, want dat zou je zo verliezen. Dat was een kat waarvan ze wilde leren. Dat was een kat waar ze van wilde groeien, zodat ze dat later ook kon uitstralen. Ze wilde geen zwakte uitstralen, daar was ze al te ver voor gekomen. Zelfs met dat bloed dat door haar aderen stroomde. Het motiveerde haar alleen maar meer om daar boven uit te groeien. En het was niet dat haar broer er veel van zou gaan groeien, daar was ze wel zeker van. Ze sprak de kater daarom ook netjes aan voor haar, ze kon het niet hebben dat de kater boos op haar zou worden of haar gunst zou afwijzen. ”Good afternoon, Sigrún” Sprak de grote kater met een ietwat slaperige stem. De kater was vast al druk geweest met dingen voor de elite te regelen—of voor zichzelf. En ze snapte het zeker als de kater vandaag geen tijd aan haar wilde spenderen, maar ze zou het wel goed vinden voor haar eigen vooruitgang als ze een keer getraind kon worden door deze member. Toen ze aan de kater vroeg of hij tijd had vandaag ging de kater wat rechter liggen en keek de kater haar even aan, met volledige stilte. Ze keek de kater rustig terug aan, niet bang, al wist ze dat de kater – mocht hij dat willen – haar zo kon uitschakelen. ”What is the matter?” Vroeg de kater rustig aan haar, waarop ze rustig voor de kater ging zitten en haar rode, pluizige staart om haar lichaam heen sloeg. ”As you might’ve heard, my mentor – the traitor – left the elite.” Sprak ze rustig. Ze kon niet geloven dat ze de afgelopen manen was getraind door iemand die zomaar de elite had verlaten! Een verrader, eentje die ze niet kon vergeven. ”Everything I’ve learned up until now, has been from a traitor.” Vervolgde ze, de ergenis was in haar stem overduidelijk te horen. ”If you have time today, or any other day, I would be honoured to learn something from one of the Elite’s most respected member.” Stelde ze rustig aan de kater voor. Ze meende het wel oprecht, het zou goed doen voor haar groei als member als ze iets van deze kater kon leren, toch?

Onderwerp: Re: It's got to hold ma 30 dec 2019 - 17:46

Ze ging voor hem zitten na zijn vraag en sloeg haar staart om haar lijf. ”As you might’ve heard, my mentor – the traitor – left the elite.” Het viel nogal op dat ze het blijkbaar nodig vond om 'the traitor' er tussen te plakken. Alsof niet iedereen die de Elite verliet een verrader genoemd werd. Het was bekend dat de clans geen voormalig Elite leden in zich op zouden nemen dus tegenover wie zou de Elite nog verraden kunnen worden? Rogues? Die stonden toch geen kans dus de Elite echt verraden was niet eens mogelijk. ”Everything I’ve learned up until now, has been from a traitor.” Er verscheen een lichte frons op zijn kop bij het horen van de ergernis in haar stem. ”If you have time today, or any other day, I would be honoured to learn something from one of the Elite’s most respected member.” Okay, nu moest hij dus zijn best doen om niet te proesten. Hij had misschien de meeste hondentanden maar dat maakte hem nog niet recht de meest gerespecteerde. Wie in de Elite werd er überhaupt echt gerespecteerd? "I currently have no Young Ones and finished what I wanted to do today so I could train you", begon de kater rustig. Er waren echter wel een aantal dingen die hij haar eerst wilde vertellen en van haar wilde weten. "But may I ask why you seem so displeased to have learned from someone who left the Elite?" vroeg hij op een rustige toon. Dat haar mentor de Elite had verlaten, betekende niet dat zij er op aangekeken zou worden. Uiteindelijk had hij meerdere Young Ones gehad die ook weg waren gegaan en hij zat hier anders nog.

Hell's hounds:

Onderwerp: Re: It's got to hold di 31 dec 2019 - 2:00

Ze wilde niet al te moeilijk doen, ze wilde immers niet bekend komen te staan in de clan als degene die altijd moeilijk deed. Of altijd zeurde. Dan zou ze geen goede naam maken binnen de elite, iets wat wel op haar lijstje stond. Een goede naam hebben binnen de elite en haar zo goed inzetten dat niemand anders haar iets kon doen. Hellhound had al meerdere katten opgeleid, sommigen daarvan hadden de elite ook verraden, maar goed. Daar kon de kater niets aan doen. Die had ze gewoon zo goed mogelijk opgeleid en van zulke katten kon je leren. Toen ze met ergernis in haar stem sprak, kwam er een lichte frons op het gezicht van de kater. Wat? Ze had gelijk niet waar? Ze had alles geleerd van een verrader, eentje die de elite had verlaten en onder andere haar had verraden door de training niet af te maken. Oh, en om zonder ook maar iets te zeggen haar te verlaten en dat ze er zelf maar achter moest komen dat hij was vertrokken. Bah. Vreselijke vent was het ook. ”I currently have no Young Ones and finished what I wanted to do today so I could train you” begon de kater, waardoor ze even dankbaar naar de kater knikte. Dat was al een hele eer dat hij zoiets aan haar vertelde. Hoe meer hondentanden een kat in de elite had, hoe hoger deze stond aangeschreven in haar boekje. Dat waren katten die zich goed hadden ingezet. ”But may I ask why you seem so displeased to have learned from someone who left the Elite?” klonk er van de kater af op een rustige toon, waardoor ze de kater voor een moment even aanstaarde. Was dat niet logisch? ”Because he was too weak to stay.” sprak ze koud tegen de kater. Waarom moest ze iets van iemand leren die te zwak was voor de elite? Haar vader was ook al zwak geweest. Het feit dat hij iemand van de elite had ingepalmd—haar moeder—was al een wonder op zich. ”Weakness is not a good thing to show. I don’t want to end up weak like him.” En ook niet zo zwak zoals haar vader was geweest. Maar dat waren dingen die ze niet zei. Daarom moest ze getraind worden door sterke katten, door katten die het hadden gemaakt in de elite of tenminste niet te zwak waren om in de elite te blijven.

Onderwerp: Re: It's got to hold za 4 jan 2020 - 16:46

De eerste paar seconden na zijn vraag staarde ze hem enkel aan. Ze leek wat verward te zijn. Viel te begrijpen aangezien het merendeel van de Elite hem toch al niet begreep. En dat was niet eens zijn fout. ”Because he was too weak to stay.” Hellhound draaide wat met zijn oren. Sigrún leek de meest standaard visie te hebben onder de Elite wat dit betrof. ”Weakness is not a good thing to show. I don’t want to end up weak like him.” Hellhound gaf een kort knikje. Hij begreep op zich wel waar haar redenatie vandaan kwam. "Then again, leaving the Elite is no easy feat. It takes a great amount of courage to willingly turn to most cruel group of cats in the wide area against you. Not something even I would dare to do", zei hij op een serieuze toon maar waarna hij toch zijn schouders ophaalde. Okay het was niet dat hij het niet durfde, het was vooral dat hij er absoluut geen zin in had. Al die katten die achter hem aan zouden komen? Veel te veel moeite. "And even the knowledge and skill of the enemy is worth a lot in your hands, don't you think so?"

Hell's hounds:

Onderwerp: Re: It's got to hold ma 13 jan 2020 - 21:51

Hellhound knikte begrijpend op haar woorden. Was haar punt nu duidelijk gemaakt of niet? Want ze wilde niet met zwakke katten om gaan. Ze wilde niet dat de zwakte haar over zou gaan nemen. Als ze had geweten dat de kat weg zou gaan uit de elite dan zou ze niet eens training accepteren van de kater. Zo simpel als dat was dat. Ze had al genoeg zwakke katten in haar familie, het was tijd om dat te doorbreken. Nevermind, ook een kind van Lítill, zat ook in de elite maar hij had bijna heel zijn leven in het bos gewoond met de boskatjes. ”Then again, leaving the Elite is no easy feat. It takes a great amount of courage to willingly turn to most cruel group of cats in the wide area against you. Not something even I would dare to do” Dit betekende toch niet dat de kater er over na had gedacht om de elite te verlaten toch? Dat kon hij niet menen, want hij was één van de beste members die ze hadden op dit moment. Het kon wel ‘stoer’ zijn om de elite te verlaten zonder ook maar iets te zeggen en gewoon door te gaan met het leven terwijl de hele elite achter je broek aan zat. Maar nee, ze moest er niet eens aan denken om de elite te verlaten. ”And even the knowledge and skill of the enemy is worth a lot in your hands, don’t you think so?” Ze draaide even iets met haar oren. In dat geval had hij wel een punt. Misschien kon ze dan ook beter wat dingen leren over haar vader, zodat ze die ook makkelijk kon pakken mocht ze de kans krijgen. ”That is very true, but that doesn’t change the fact that he was a coward.” Sprak ze kortweg tegen de kater. Waarom zou je überhaupt willen weg gaan uit de elite? Ze waren de sterksten van iedereen. ”I mean, look at Shark! He was thrown off by Cobra. He was weak. I don’t want to be that weak.” Sprak ze daarna meteen tegen de kater. En daarvoor was het haar vader die van de troon werd gestoten door Claw. Toen ze nog lang niet geboren was en daar was ze blij om. Ze had niet de schamende tijd willen zien in de elite. Nu kon ze het nog redelijk onder de lakens houden dat de kater precies haar vader was. Ze leek op hem natuurlijk qua vachtkleur en ogen, maar het kon net zo goed een andere kat zijn geweest. Daarbij was ze langharig in plaats van kortharig. Dat speelde ook mee, maar goed haar moeder was ook een langhaar geweest. ”I think leaving the Elite is quitting. And Quitting is a form of weakness.” Vervolgde ze met een lichte zwiep van haar staart. ”But yes, I do agree that the knowledge and skill of the enemy would come in handy. If he isn’t somewhere in a ditch already.” Ze wist zelf niet eens zo goed of ze over haar vader sprak of over haar oude mentor die de elite had verlaten.

Onderwerp: Re: It's got to hold zo 26 jan 2020 - 20:00

”That is very true, but that doesn’t change the fact that he was a coward.” Deze opmerking was genoeg voor hem te weten dat hij haar mening hierover niet zo snel zou kunnen veranderen. In een langdradige discussie had hij geen zin, dus zou hij het daarbij laten. ”I mean, look at Shark! He was thrown off by Cobra. He was weak. I don’t want to be that weak.” De rosse kater draaide een keer met zijn oren. "Pretty much every Leader gets thrown off their spot by another at some point and only the strong become Leaders. Wouldn't that make the strongest the weakest?" vroeg hij met zijn kop lichtelijk scheef. De Elite zou een zwakke kat niet accepteren als hun Leader maar uiteindelijk werd zo goed als elke Leader wel door een ander van zijn plek getrapt. ”I think leaving the Elite is quitting. And Quitting is a form of weakness.” De rosse kater haalde zijn schouders op. Hij zou haar niet zomaar van die gedachte gang af kunnen halen en dat zou hij dus ook niet proberen. Te veel werk. ”But yes, I do agree that the knowledge and skill of the enemy would come in handy. If he isn’t somewhere in a ditch already.” Hellhound haalde zijn schouders nogmaals op. Hij wist niet waar haar vorige mentor heen was dus kon hij er ook niet veel over zeggen. "You can use one's skill against many others, blend them together and create a fight they can't anticipate." Rustig stond de kater op en schudde hij het zand uit zijn vacht. Hellhound keek een keer in het rond voor hij zijn ogen terug op Sigrún richtte. "Well than, you wanted a training, right?"

Hell's hounds:

Onderwerp: Re: It's got to hold wo 19 feb 2020 - 23:05

Ze snapte niet wat het probleem van de andere kater was. Kon hij niet zien dat het zo zwak was van de katten? De enige goede leaders waren degene die stierven als leader. Die vechtend onder gingen. De Elite werd geregeerd door de sterksten en de slimsten. Sommigen konden op een sluwe manier naar de top kruipen. Het liefste zou zij zelf niet aan de top komen, het bracht teveel aandacht op iemand en dat betekende ook dat de andere sterke katten het op je gemund konden hebben. Nee bedankt, maar dat betekende wel dat ze nog steeds getraind wilde worden door de sterkste katten. Niet door de zwakkelingen. ”Pretty much every Leader gets thrown off their spot by another at some point and only the strong become Leaders. Wouldn’t that make the strongest the weakest?” Ze draaide even met haar rode oren en knipperde even. ”In a way, it does. Shark was distracted by personal matters as far as I know. That’s what made him weak. If he were strong, he wouldn’t be distracted by something as simple as that.” Sprak ze met een zwiep van haar rossige staart. Ze kon het op geen andere manier zien, één moment van zwakte was alles wat er nodig was geweest. Vervolgens ging het erover dat je de zwaktes van de vijand kon gebruiken. Ze had een duidelijke mening hierover, natuurlijk, maar de kater tegenover haar leek het niet echt te boeien. Hij vroeg het haar wel, maar haar mening boeide hem niet. Het was iets waar de kater trots op kon zijn. Zie? Dit was een kater die ideaal was voor de Elite! ”You can use one’s skill against many others, blend them together and create a fight they can’t aticipate.” klonk de rode kater wijs, waarop Sig goed naar de kater luisterde. De kater was dan misschien niet haar mentor, maar als je al zó lang bij de elite zat dan had je genoeg kennis hoe je moest overleven in de Elite. Kennis die ze al te graag over wilde nemen. ”Well than, you wanted a training, right?” Haar olijfgroene ogen lichtte op bij de woorden van de kat en ze maakte zichzelf wat groter door haar poten wat uit elkaar te zetten en haar borst wat naar voren te duwen. ”I would be honored to learn from you.” Sprak ze tegen de kater met trots in haar stem gewoven. Snorri had dit op geen enkele manier voor elkaar gekregen, maar zij deed het gewoon even hoor!

Onderwerp: Re: It's got to hold zo 8 maa 2020 - 18:58

Zijn vraag leek de kattin kort te verwarren. Of ze het niet had aan zien komen, niet begreep of er nog nooit over had gedacht kon hij echter niet uit haar lichaamstaal opmaken. ”In a way, it does. Shark was distracted by personal matters as far as I know. That’s what made him weak. If he were strong, he wouldn’t be distracted by something as simple as that.” Hellhound haalde zijn schouders maar op. Op deze manier zouden ze eeuwig bezig blijven. Iedere kat was altijd wel met zijn of haar eigen zaken bezig. Niemand was een lege schelp die alleen maar deed wat opgedragen werd. Zieke members, kittens, clankatten en zelfs kittypets, niemand was zoiets. Het scheelde niet veel of Sigrún's ogen begonnen te gloeien van enthousiasme toen hij vroeg of ze de training wilde. Ze ging zelfs speciaal rechter staan om haar antwoord te geven. ”I would be honored to learn from you.” Hellhound gaf een kort knikje voor hij richting de uitgang van het kamp begon te lopen. "Zijn er specifieke gebieden die je nog niet hebt gezien, dan pakken we dat er ook recht bij. Met uitzondering van de clans, we kunnen geen glurende ogen gebruiken tijdens trainingen."

Hell's hounds: