♥ Milk and Honey

Met een roodborstje in haar mond kwam Rainflower het kamp in. Ze had kort even gejaagd, ook al was het haar vrije middag. Immers hield ze van de natuur en even eruit zijn. De vele fruitbomen in de blooming woods waren haar favoriet, al was het daar rond deze tijd van het jaar niet zo prachtig als in new leaf. Ze legde het vogeltje neer op de prooistapel waarna ze in het magere herfstzonnetje ging zitten, en haar vacht begon schoon te maken. Hier waren enkele bloedspetters op gekomen, al waren het er niet veel. Kort gleed haar blik richting de high rock. Ze vroeg zich af of ze binnenkort weer eens een apprentice krijgen zou.
- 1st post Thymeflare

De kater had zelf ook even een klein wandelingetje gemaakt, niet erg ver, omdat zijn poten weigerden hem verder te dragen vandaag. Door al die rommelige blaadjes en takjes was het stappen en genieten soms wel wat moeilijk. Daar kwam de lichtbruine tom het kamp eindelijk binnen en keek wat rond, ziend dat bij de plekjes die glinsterden van de herfstzon zijn zus daar ook tussen lag. Zijn schaduw spreidde wat over het zonlicht heen voordat hij ook naast haar ging liggen en zijn vacht het stof vatte van de grond. Met zijn helderblauwe ogen keek hij naar haar. “Hey Rain”, begon hij zacht. “Alles goed vandaag?”. Deze dag was erg rustig en kalm geweest, net alsof alle problemen waren veranderd in zachte pluimen die naar de grond toe vlogen, en dat deed hem zeker wel goed.

Een glimlachje trok over haar gezicht terwijl ze Thymeflare aan zag komen. Hij begroette haar, vroeg hoe het ging. "Hmmhmm, alles goed! Ik heb vanavond de wacht, though," sprak ze waarna ze kort een vies gezicht trok. Als ze ergens niet van hield, was het avondwacht zijn. Het was saai, de tijd verstreek langzaam en bovendien waren er vrijwel altijd wel apprentices en kittens die er 's nachts nogal lawaaierig uit probeerden te sneaken. Ze besteedde haar avonden liever luierend in haar nest, of met een vriendin, of gewoon slapend. Eerlijk gezegd deed ze heel veel dingen liever dan de avondwacht. Maar goed, het moest gebeuren, iedereen kreeg de taak eens in de zoveel weken. Dat was nou eenmaal het leven in de clan. "En hoe gaat het met jou, broertje?"

Gelukkig ging het goed met beiden van hen en hij hoorde ook dat ze avondwacht had. Oh, de avondwacht, die viel voor hem wel nog mee eerlijk gezegd, maar het was inderdaad erg stom vergeleken met die andere tienduizend activiteiten die je kon doen. “Het zal je wel lukken eh”, moedigde de tom haar aan. Het leven ging gewoon door; het ging alleen maar wat trager, en zolang je niet in dromenland viel zou het wel goed passeren. De tijd hield van afleiding, maar deze keer mocht de afleiding je niet raken, het was zowat verboden om weg te dromen of weg te denken, weg te gaan. Het was zoals het was. Niet iedereen kon krijgen wat die wilde, zelfs de tijd niet. “Het gaat zeer goed voorlopig”, mauwde de kater vervolgens en richtte zijn blauwe blik naar de lucht. Binnenkort zou het regenen, zou er modder liggen tussen de bladeren en dat zou zijn dag al snel slechter kunnen maken. Maar de lichtbruine warrior ging ervoor; hij moest zijn taken en alles afmaken.