ik sta rond 11 uur op en doe dan de hele dag niks

De poes lag lekker lang uit op een muurtje, Zodat ze alles wat de zon te bieden had kon opvangen. De winter verloor zijn grip over het land, en verandering was in de lucht. En Brat vond het allemaal wel prima. Het muurtje waar de kattin zich op bevond werd steeds haar favoriete plek om te zonnebaden. Het was van goed glad martiaal gemaakt en het was lekker dik in breedte, niet zoals die houten hekjes die hun gebied vervuilde. Je kan er amper op staat zo dun ware die dingen. Daarbij was dit muurtje lekker dichtbij het kamp. Dus vaak gestoord werd ze niet, de meeste wisten wel beter dan zich zo dicht bij de base van de Elite te wagen. Of dat was wat ze dacht immers. Want de geur in de lucht bevestigde iets anders. Met een frons op haar gelaat hief ze haar hoofd omhoog en keek ze naar het bekende figuur dat in haar gerichtveld gekomen was. 'Stagstorm, wat doe jij hier?'

only stagstorm xxx

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

Hij wist dat als hij Stallionstar zijn staart om hem heen had geslagen dat hij gesmolten was. Dan zou hij zijn excuus meteen aangeboden hebben en hem zo dicht mogelijk bij hem gehouden, maar dit was niet gebeurd. Het was zwaarder dan hij gedacht had, maar er was iets in zijn hoofd wat zei dat hij het niet kon of mocht doen. Hij moest van zijn mate wegblijven en vertellen wat gezegd moest worden, niet wat hij voelde.

De kater gromde kwaad naar de elite member toen ze hem vroeg wat hij hier deed, maar een antwoord op haar vraag wist hij niet. Het was niet zo dat hij daarheen gekomen was om haar te zien, maar dit was de plek waar zijn poten hem naartoe hadden gebracht. Hij had al twee nachten achter elkaar alleen maar rondgelopen en het kamp zo veel mogelijk ontweken. Hij had zijn eigen familie zo veel mogelijk ontweken. De reacties van Stallion zijn kinderen maakte hem bang. Wat als zijn eigen zoon en zus ook zo zouden reageren? Stagstorm sloeg zijn nagels uit hun hulzen voordat hij een keer inademde, uitademde en zijn ogen sloot. Waar zijn bloed eerst kookte van de woede leek het nu alsof hij in een bad met ijs gegooid was en alle woede uit zijn lichaam gezogen werd. Langzaam ging hij zitten en gingen zijn scherpe nagels terug hun hulzen in voordat hij de blik van de elite member opzocht, zijn ogen niks meer dan dat wat ze waren. Iets om door te kijken, niet om emoties in te laten zien. Ze stonden kil, killer dan ze ooit waren geweest.

KAZAN

Het maakte niet eens meer uit waarom hij hier was, dat was nu even niet belangrijk. Er was duidelijk iets met hem aan de hand. Zijn hele houding... zo kende ze hem echt niet. Hoorde dit ook bij zijn nieuwe verandering? Brat wiebelde wat ongemakkelijk met haar oren. En onbewust ging haar staart steeds sneller heen en eer zwaaien. Ze was hier ook zo slecht in, ze kon amper haar problematische zelf aan. Laat staan een ander. Een diepe zicht verliet haar bek terwijl ze haar blik van de kater af haalde en het door het gebied liet gaan. 'Zeg op, wat is er gebeurt?'

kort owo

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

"Zeg op, wat is er gebeurt?" Stagstorm kraste weer met zijn nagels over de grond, de tegels en de kleine beetjes aarde die ertussen uit kwamen. De kleine sprietjes groen die weer begonnen te groeien leken ineens een stuk interessanter voor hem dan ze ooit waren geweest. "I messed up?" Vroeg hij met een schouderophaal. Hij had haar nog niet eens verteld over zijn mate en binnen die paar moons dat ze samen waren had hij het alweer verpest, zoals hij alles verpestte. Het was alsof starclan hem iets heel moois aanbood maar hij er eerst hard voor moest werken en het na het even vastgehouden te hebben het weer uit zijn poten griste. 'Dit zou je kunnen hebben' maar voor hem was misschien een eenzaam leven als warrior of rogue weggelegd, misschien was dat het enige waar hij goed in was.

KAZAN

Wat geheimzinnig zeg, hij had iets verknald. maar wat dan? Zij was toch zijn beste vriendin, waarom kon hij gewoon niet duidelijk zijn. Brat zuchtte, whatever it was. Het leek veel impact op hem te hebben. De kattin gebaarde met haar poot dat hij naar haar toe moest komen. 'Come sit with me.' Sprak ze kalm terwijl ze haarzelf omhoog hees zodat ze ook in een zit positie verkeerde. 'What did you mess up? please tell me.' Ze schonk hem een oprechte glimlach, ze hoopte dat dat de bezorgde toon die haar stem bevatte iets maskeerde.

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

Zijn poot gleed over het beetje gras voordat hij zijn kop hief en naar zijn beste vriendin keek. "Come sit with me. What did you mess up? please tell me." De poes was overeind gaan zitten en gebaarde naar de plek naast haar, maar Stagstorm nam de tijd om naast haar op de muur te klimmen. "It's nothing, Brat" mompelde hij en duwde even zijn neus tegen haar wang als begroeting voordat hij ging zitten. "My mate- we- he- never mind" mompelde hij zacht. Hij kon altijd met haar praten, maar zijn liefdesleven voelde als één van de weinige dingen die hij niet met haar kon bespreken.

KAZAN

ik sta rond 11 uur op en doe dan de hele dag niks 20200312

Het is niks, wat een leugenaar. Ze kon duidelijk aan hem zien dat er wel degelijks iets aan de hand (poot?) is. Brat snorde zachtjes toen ze zijn neus tegen haar wang aan voelde. Na de lichamelijke begroeting nam hij ook plaats op het muurtje. Daarna begon hij zachtjes te mompelen. Brat deed haar best om alle woorden op te kunnen vangen maar het enige wat ze goed kon verstaan was ; 'Mate- we- he- ' Maar dat kon toch niet kloppen? Stagstorm had toch helemaal geen partner? De rode kattin had nu alleen meer meer vragen dan voorheen. Maar nu was niet het beste moment om ze allemaal te gaan stellen...De Elite member drukte haar lichaam dicht tegen de kater aan en liet langzaam haar kop tegen de zijne aan glijden. 'Het is al goed.' fluisterde ze zachtjes 'Alles komt goed.'

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND