What is this a big place?

Onderwerp: What is this a big place? ma 23 maa 2020 - 21:52

Altijd tussen het rode baksteen van de tweebeen nesten door te moeten wandelen werd een beetje saai. De blauwe rus was al weer een beetje geheeld na het ongeluk met zijn mannelijke tweebeen die daarbij overleden was. Nu trippelde hij gelukkig niet meer mank en verliet hij zijn tuin richting een stenen brug die de tweebeen plaatst uit ging en over de rivier liep richting een open vlak land en daar her en der verspreid stonden boerderijtjes. Daar was hij nog niet geweest, maar het was er zo groot dat het waarschijnlijk onmogelijk was om daar een clan kat tegen te komen? Met kalme pas kwam de blauwe kater steeds verder en hoewel hij na de brug snel in het gras ging lopen om zo min mogelijk met de tweebeen monsters te doen hebben. Trippelde Shaka al snel door een weiland waar witte wolkachtige wezens met iele pootjes en een vreemde kop in liepen, maar de dieren stonden hem hooguit na te kijken voor ze weer van het gras aten. Nadat hij het weiland over gestoken was sprong de blauwe rug op een rots die naast een zandpad lag en ging op het warme gesteente liggen. Luid spinnend door de warmte die van de steen af kwam die door de zon aardig opgewarmd was ondanks dat het nog koud was. Daar sloop de jonge kater zijn oogjes en lag zo nog even te genieten.

@Brat

Meestal kwam ze hier niet, het was naar haar mening te ver lopen. En er was niks interessant te beleven. Dus waarom haar poten haar vandaag toch wel deze kant op hadden gedragen, kon ze niet echt uitleggen. Brat schudde met haar vacht en haalde diep adem, zodat ze de frisse lucht volledig in haar kon opnemen. Het was wel even wat anders dan de stank van de stad. Plotseling viel haar blik op een wezen boven op een steen, eerst had ze gedacht dat het een deel van de grote kei zelf was. Maar naarmate ze dichterbij kwam werd het steeds meer duidelijk dat het een levend wezen was... Het was een kat, dat constateerde ze toen ze nog maar een paar meter van de ander verwijderd was. 'Wie ben jij dan wel niet hmm?'

THERE ARE THINGS OUT THERE THAT YOUR LITTLE MINDS WILL NEVER COMPREHEND

Ja dit was heerlijk zo. Geen gegrom van monsters die zijn zonnen uurtje op het hek verstoorden. Hier was het een stuk rustiger en kon je gemakkelijker weg doezelen. Shaka was bijna in slaap gevallen toen een stem hem wekte. Zijn ogen kwamen lui open. Hij zag een rood/witte kat voor hem staan onder de steen waar hij op lag. Ze... wat voeg ze? Wie hij was? Totaal niet begrijpend dat dit een kat was die wel eens heel erg gevaarlijk voor hem kon zijn, geeuwde de blauwe rus en rekte zich ook even uitgebreid uit voor de jonge kater recht ging zitten. 'Mijn naam is Shaka. Kom er gerust bij de rots is groot genoeg voor ons beide.' nodigde hij haar uit. Hm... Zo te zien had ze een paar flinke littekens op haar lijf en op haar kop, maar dat wilde verder nog niets zeggen, toch? Bij zijn woorden was Shaka ook wat opgeschoven zodat de poes erbij kon gaan zitten.

Live can be hard when you are on your one. Come to the Lost ones and you will never be alone anymore.: