Alexandra/ Alexx
122
Actief
| |
|  Onderwerp: || Locustpaw ||  zo 25 dec 2011 - 18:17 | |
|  || GENERAL ||
Naam: Locustpaw
Vorige namen: Locustkit
Bijnaam: Locust
Nederlands: Locust = Sprinkhaan
Leeftijd: 6,5 Manen
Geslacht: Kater / Tom / Mannelijk
Soort: Somali
Clan: Thunderclan
Leider: Bluestar
Rang: Apprentice
Mentor / Leerling: x
Extra: x
|| APPEARANCE ||
Als Locustpaw een poes was geweest, had hij allang duizenden katers achter zich aangehad. Zijn bouw straalt perfectie uit, hoewel zijn handelingen dat echt niet doen. Hij is nogal onhandig, en dan wel op een sierlijke manier. Hij heeft de meeste uiterlijke kenmerken geërfd van zijn moeder. Zij was een volbloed Somali en een beroemde show-kat. Zij had vele prijzen binnen gehaald, en als hij ook een poesiepoes was geweest, had hij in haar voetsporen getreden.
Zijn vacht is erg dicht en lekker warm in de winter. Helaas verhaart hij wel erg veel in de zomer, en zie je hem dus ook erg lang aan zijn vacht likken, enkel om als die overtollige haren weg te krijgen. Verder zijn zijn grote ronde ogen een amberkleurige ogen. Zijn pupillen zijn vreemd genoeg altijd iets groter dan die van anderen, dit kan komen doordat hij in de mensenwereld misschien een bril zou moeten: zijn ogen dat corrigeren door meer licht binnen te laten.
Zijn pluizige staart gebruikt hij meestal om zichzelf te ‘verstoppen’ voor de wereld. Verder zijn zijn pootkussentjes een donkerrode variant, dezelfde kleur als die van zijn neus. Zijn neusje is klein, qua breedte even breed als zijn ogen. De markeringen op zijn vacht zijn alleen in zijn snoet te zien. Zijn borst is een lichtere bruingele kleur dan de rest van zijn vacht. Eveneens als zijn buik en een gedeelte van zijn dikke staart.
|| HISTORY ||
Het begon allemaal met twee katten: een wilde clankat, en een tamme huispoes. De twee kruisten elkaars paden tijdens de patrouille van de een, en een rustig momentje van de ander. De huispoes genaamd Isabelle zat rustig op het hek, voor zich uit te staren. Wanneer ze de ander spotte, een clankat genaamd Featherdance. Het liep al snel uit op een normaal gesprek, maar de poes weigerde van haar hek af te komen: vond de ander maar gevaarlijk. Gevangen door haar pracht bleef de kater de ander opzoeken. Maar het was ook geen wonder. Isabelle was een beroemde show-katin, ze won vele wedstrijden met haar geprezen uiterlijk. Het groeide uit tot een prille vriendschap. Maar omdat Featherdance de enige kat was waar ze mee op kon schieten volgde er al snel meer.
De poes werd drachtig, en beviel uiteindelijk van drie prachtige kittens. Twee katertjes, en een poesje. Featherdance wist ervan, maar wist niet zo goed wat hij moest doen. Uiteindelijk drong Isabelle zo erg aan dat hij besloot de twee katertjes mee te nemen, het poesje weigerde hij mee te nemen. Ze was klein en zwak, en hij maakte zich zorgen om de kleine. Isabelle stemde met hem in en liet hem gaan, blij dat ze haar twee zoons de vrijheid had kunnen gunnen die zij nooit had ervaren.
De twee werden gelukkig toegelaten in de clan, dus was er niet zoveel om over te discussiëren. Hij verliet het kamp weer eens om het nieuws te vertellen aan zijn geliefde, maar wanneer hij aankwam bij het huis was het leeg en verlaten. Er was niets meer, helemaal niets. Wist hij veel dat mensen ook konden verhuizen, wat inhield dat hun huisdieren meegingen. Doordat de twee katertjes waren verdwenen hadden de mensen besloten dat het gebied te gevaarlijk was voor hun katten en waren ze weggegaan. Dit was pas na hun laatste ontmoeting, en Isabelle had niet meer de tijd gekregen het te vertellen. Featherdance wist het niet, en ervoer als het als iets heel anders. Hij dacht dat ze bij hem weg was gegaan, hem had verlaten.
De twee kits groeiden op. En het bleek al snel dat eentje alleen maar uiterlijke kenmerken had geërfd van zijn moeder: Locustkit. De frustratie die hij had laten groeien door zijn liefde die als onbeantwoord voelde begon hij af te reageren op de kleine kitten. Deze wist niet beter, dacht altijd maar dat het zijn schuld was. Hij liet het over zich heen komen, accepteerde het en geloofde ook nog dat het de waarheid was. Zijn oudere broer Hindkit daarin tegen was geliefd door zijn vader, zag er precies zo uit als hem. Maar hij hield zich buiten het felle gedrag van zijn vader jegens zijn broertje. Dit beïnvloedde Locustkit erg, en zijn zelfvertrouwen werd er niet echt sterker door. Hierdoor bouwde hij ook de gewoonte op om zich altijd zo klein mogelijk te maken in situaties als die, of soortgelijken.
De twee werden Apprentice, en Hindpaw vond uit dat dit toch niet het leven voor hem was. Het werken, de moeite overal voor doen. Hij leek qua innerlijk toch meer op zijn moeder dan zijn vader. Dus verliet deze de clan om in te trekken bij tweebenen. Locustpaw bleef achter, maar ontweek zijn vader sindsdien. Het was er alleen nog maar erger op geworden toen Hindpaw verdween. Hij vermijd contact met de kater, en het lukt hem ook vrij goed. Vooral nu hij vrijer is met zijn gaan en staan. |
  I could really usa a wish right now |
|
