[Stagpaw] Hermit the Frog

Onderwerp: [Stagpaw] Hermit the Frog ma 3 feb 2020 - 20:50

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw voelde zich onzeker met haar huidige situatie in Shadowclan. Ondanks dat ze een soort van papa aan Acorndust had en een soort van oom aan Acefray, en een soort van mama aan Waspsting en Burninglove, en twee grote broers, was er alsnog een leeg, Tallstarvormig gat in haar hart te vinden die ze maar niet kon opvullen. Met het verdwijnen van haar vader voelde het alsof er een aardverschuiving in haar wereld was geweest en ze kon haar balans maar niet vinden. Vandaar dat ze zich ook maar een beetje vastklampte aan de katten die ze wel leuk vond. Met een voorzichtige glimlach liep ze dan ook naar de kater toe die haar hartje sneller liet kloppen. “Hey Stagpaw.. Zou je zin hebben om te gaan jagen?”

[Eerste post voor Stagpaw]}

[Stagpaw] Hermit the Frog 12696350_jks6pUK6ZgJK5On

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

[Stagpaw] Hermit the Frog Prey_by_8_bitspider-dcjxzni

Een ziekte. Dat was de enige juiste benaming voor hij die als leider aangesteld was. Naar eerlijkheid bracht het hem lichte frustratie, en dat was een ongewenst gevoel die hij amper kende. Altijd had hij de overhand, waren intenties van anderen hem duidelijk. Enkel niet bij deze kater. Deze kater die hij eenmaal had aangetroffen met wangen die nat waren geweest van tranen, niet van de regen die viel. Een vreemd figuur zonder veel verantwoordelijkheid, die dansend zijn leven door ging en hem enkel afkeurend zijn kop had doen laten schudden. Bij deze had Stagpaw besloten zichzelf enkel scherper neer te zetten, nooit meer zich mee te laten sleuren met assumpties. Nee, hij was beter dan dat. Er rende goud bloed door zijn aderen en dat had hij niet aan zijn ouders te danken. “Hey Stagpaw.. Zou je zin hebben om te gaan jagen?” Tallstar zijn vertrek had enkel een nieuw probleem teweeg gebracht; Pepperpaw. Zijn ogen stonden kort leeg. Het was een nieuw hinder, en het was haar schuld. Welk nut had de dochter van een verrader? Anderzijds verdiende Pepperpaw allicht meer lof, immers had ze zich als een rat een weg gegeten naar de harten van ieder die belangrijk was in deze clan. Belangrijk als een subjectieve term genomen, natuurlijk. Toch was het aan haar dat zijn moeite deels voor niets was geweest. Alleen, wie zou hij zijn om haar tere hartje te breken? Oh nee, Stagpaw deed geen zeer. Sterker nog, hij zou de lijm zijn die haar scherven aan elkaar zou binden, alleen was er eerst meer druk nodig. "Maar natuurlijk pop, met jou altijd. Laten we naar de Marshlands gaan," sprak hij met een vriendelijke lach en een wel bedoelde knipoog.

STAG

trot

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw was heel blij dat ze altijd op haar vrienden kon steunen. Terwijl ze wat verlegen glimlachte in de richting van Stagpaw, voelde ze de vlinders in haar buik iets fladderen. Ze was heel erg graag rond de kater met zijn mooie tweekleurige ogen, zijn gladde, zachte pels. Ondanks dat er nog steeds verdriet in haar heldere blauwe ogen lag, lichtte haar gelaat dan ook op van blijdschap toen Stagpaw aangaf dat hij met haar erop uit wilde. Dat was nog eens een geluk bij een ongeluk.. Gelukkig kon ze op katten zoals Stagpaw aan om haar op te vrolijken en er voor haar te zijn. Ze hoopte er ook voor de kater ooit te kunnen zijn, maar Stagpaw deelde niet zoveel. Ieder zijn ding natuurlijk en Pepperpaw zou niet oordelen, maar naast dat hij lief was, wist Pepperpaw niet zo goed wat er in Stagpaw om ging. Zou hij haar ook fijn vinden om mee om te gaan? "Dank je, dat is lief van je," miauwde ze met een verlegen glimlachje, waarna ze hem voor liet gaan. "Hoe.. gaat je training? Mag je al bijna warrior worden?" Hij was zo'n getalenteerde apprentice.. Dat kon toch niet lang duren?}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"