De Zwanen Prinses

Onderwerp: De Zwanen Prinses ma 16 dec 2019 - 20:10

Shatteredice was nu genoeg hersteld om naar buiten te gaan. Toch was de bijtwond duidelijk te zien bij haar oogkas, wat ook wel logisch was; immers was ze haar gehele oog verloren. De queen moest erg wennen aan het feit dat ze nu voor de helft minder kon zien en nu een nog makkelijkere doelwit was dan voorheen. Met voorzichtige pasjes liep de she-cat dan ook een beetje alert rond. Ze was niet bang voor de vos, ook al dacht iedereen dat ze door het rode dier haar zicht verloren was, nee ze was bang hoe de wereld er nu uit zou zien. Hoe andere zouden reageren op haar. Als ze nu in meer gevaar was omdat andere katten misschien dachten dat ze een makkelijk speeltje was om te pakken. Shatteredice stopte met lopen. Schudde haar kopje. Nee, ze moest haar zelf niet zo in haar gedachtes laten meeslepen. Ze voelde zich al zo rot de laatste weken, ze kon het niet gebruiken als haar brein haar ook nog eens dieper in de put duwde. De queen liep weer door, richting de Riverclan grens. Ze was opzoek naar een cadeautje voor Lunarpaw, want de clan zou later op deze dag bijeenkomen om elkaar te verassen met geschenken. Ze zocht naar een veer, een speciale veer, geen standaard duiven of kraaienveer. Nee, de she-cat wou een mooie veer van bijvoorbeeld een watervogel.. en waar kon je die vinden? Juist, Riverclan gebied. Shatteredice liep door tot de grond voor haar poten veranderende in een lopend stroompje. Hier was de grens. Een kleine rivier liep tussen haar en de 'vijand' in. In de verte viel haar al snel iets op. Het was majestueus. Het leek net vers gevallen sneeuw zo wit. Zachtjes bewoog het dier zich rond met diens partner naast haar zijde. De veren die ze droegen waren de mooiste. Sierlijk, sneeuwwit en zo donzig als haar vacht. De zwanen zwommen zachtjes rond maar kwamen niet in de buurt van haar kant. Ze wou die veer zo graag! maar hoe?

- Gereserveerd!

Rotten and broken. to the core.

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses ma 16 dec 2019 - 20:27

Sing once again with me
A strange duet ♡

Het vosje liep vrolijk door haar territorium. Ze had zojuist een lekker dutje gedaan en nu was het tijd om een goeie wandeling te maken. Haar taken van vandaag had ze voor de helft af, en met een beetje geluk zou ze na deze middagwandeling weer genoeg motivatie hebben om de rest op te pakken, maar voor nu bleef het even bij een wandelingetje. Ze zou nog wat moeten vissen dadelijk, maar nu niet, want nu zaten er zwanen in het water en dat was Prairie wat te link. Een verse geur werd door de wind haar kant op geduwd en verrukt keek ze op. Oh, er was iemand bij de grens, ze rook het meteen. Haar blauwe ogen speurden het stroompje water af, en al gauw zag ze een kat staan. "Hoi lieverd," riep ze meteen richting de Windclanner die haar lief dunkte en ze wuifde kort met haar staart. "Wat doe je hier zo vlakbij de grens?" vroeg ze toen, niet aanvallend maar nieuwsgierig.

Voice

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses ma 16 dec 2019 - 20:59

Haar ene oog volgde de twee zwanen die samen door het water heen gleden als een zachte dans. Hun veren bewogen zachtjes mee met de wind net als haar donzige vacht. Shatteredice stond versteld hoe mooi ze waren. De queen had wel vaker zwanen gezien.. maar nooit zo dichtbij en zo mooi. Shatteredice kon enkel niet rustig genieten van het beeld, want een andere kat was aangekomen. Een kat van de clan waar haar partner nog recent oorlog mee gevoerd had. De sproetige she-cat slikte, wist niet wat ze moest verwachten van de Riverclanner.. Zou ze haar nu aanvallen? Ze was immers partner van de leader en zwak door haar verloren oog. Toch deed de gevlekte warrior niks, naast vriendelijk zijn. "O-oh, heey daar." Begroette ze de ander terug nadat deze haar aangesproken had met lieverd. De flame-point duwde haar oortjes een beetje verlegen naar achteren en richtte expres haar gewonden gezicht de andere kant op. "Wat doe je hier zo vlakbij de grens?" Die vraag zat er dik aan te komen maar het werd op een niet vijandelijke manier gesteld. Shatteredice trok haar staart rondom haar sierlijke lijf. Ze was een beetje voorzichtig met de ander.. ze liet haar namelijk denken aan Daintywhiff. Die was ook altijd zo lief, noemde haar ook lieverd.. maar ze was alles behalve lief. Ze was een levend lijf met een ziel van een dark forest cat in haar. Ze schudde zachtjes haar kopje om haarzelf terug te krijgen op de aardbol. "I-ik, ik was op zoek naar een veer.. Voor een apprentice uit mijn clan.. enne toen kwam ik deze twee zwanen hier tegen." Ze liet haar kristalblauwe oog weer terug naar de twee vogels glijden. "Ik vind ze erg mooi." Mauwde ze erbij. Als ze vriendelijk terug deed zou de ander haar waarschijnlijk gewoon hierna met rust laten.. hopelijk.

Rotten and broken. to the core.

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses ma 16 dec 2019 - 21:15

De Windclanner was verlegen, dat was duidelijk. Ze keerde helemaal in zichzelf toen ze haar opmerkte en het was jammer om te zien, bijna wou Prairie haar staart om de ander heen slaan maar ze mocht de grens niet over. Bovendien was dat weer misschien wat te persoonlijk. Langzaam rolde er een verhaal uit de flame point en begrijpelijk knikte Prairiefox, ook al snapte ze het nog niet helemaal precies. "Ik wil je best helpen, hoor," bood ze met een lachje aan. "Maar zwanen zijn best gevaarlijk, dus het liefste kom ik niet al te dicht in de buurt," vervolgde ze met een frons. Nadenkend over wat ze nu het beste kon doen. "Misschien als je de grens overkomt, kunnen we het samen doen? Ik vertel het niemand, dat beloof ik," miauwde ze met een giecheltje. Ooh, dat zou mooi zijn, als ze de Windclanner zo ver wist te krijgen. Wat een avontuur!

Voice

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses wo 1 jan 2020 - 13:20

De ander wou haar helpen.. waarom? Haar ex partner had haar clan nog niet lang geleden onder een siege gehouden. Toch leek ze aardig te zijn, zelfs gastvrij, maar toch vertrouwde ze het niet. Misschien vroeger wel, toen zag ze overal het goeie in.. maar door Daintywhiff was ze bang voor het leven geworden. Ze kon nog net haar trillende poten onder bedwang houden. Toen de ander ook nog is vroeg als ze de grens over wou steken glom er een lichte paniek in haar oog. Ze slikte en schudde haar kopje. “I-ik.. ja, nee ik weet het niet hoor..” Ze beet op haar lip. “Je ziet er wel heel aardig uit. U-hm, mag ik misschien eerst je naam weten?” Probeerde ze het onderwerp snel te veranderen naar iets anders simpels.

Rotten and broken. to the core.

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses wo 1 jan 2020 - 13:27

Ach, het arme ding.. Prairie keek met een licht meeleevende blik naar de flame point die begon te stotteren. Haar oortjes draaiden wat heen en weer. Ze zou proberen de she-cat zo goed mogelijk op haar gemak te stellen, misschien kon ze later de ander nog overtuigen om wat leuks te doen. 'Oh natuurlijk! Ik ben Prairiefox, ik ben veertien moons oud en ik kom uit Riverclan maar die laatste wist je al,' vertelde ze met een lachje. 'Wat is jouw naam?'

Voice

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses wo 1 jan 2020 - 13:35

Ze probeerde haar blik zoveel mogelijk van haar poten af te houden maar zo nu en dan hing haar kop weer naar beneden. Ze voelde zich zo verslagen om niks. Ze was gewoon bang. Heel erg zelfs. En niet eens perse om de jonge Riverclanner maar er liep gewoon constante angst door haar lijf heen. Ze hief haar kin weer op en keek met haar enige oog naar de gevlekte she-cat toen ze begon te spreken: haar naam was Prairiefox, ze was viertien moons en kwam uit Riverclan- maar dat wist ze natuurlijk al. Ze was haar oog misschien verloren maar niet haar reuk. “D-dat, dat is een hele mooie naam.” Mauwde ze oprecht terwijl ze onder haar zenuwen door een glimlachje op haar snuit liet krullen. “Mijn naam is Shatteredice, ik b-ben al wat ouder dan jou haha,, u-uhm 30 moons om precies te zijn. Mijn lieveling’s kleur is oranje: zoals de zonsopgang.” Waarom ze dat laatste vertelde wist ze ook niet maarja, het was beter dan weer terug op het onderwerp te komen om regels te breken.

Rotten and broken. to the core.

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses wo 1 jan 2020 - 13:42

De ander deed haar na, opnieuw met veel stotteren en een beetje angst leek het wel. Als Prairie moest raden zou het vast met haar verloren oog te maken hebben. De poes tegenover haar heette Shatteredice en Prairie glimlachte. 'Jouw naam is pas mooi! Hoe is je moeder daarop gekomen?' vroeg ze geïnteresseerd waarna ze de rest van de feitjes van de poes aanhoorde. Deze vertelde dat ze al dertig moons was, oh, dat had ze niet verwacht. 'Je ziet er jonger uit - dat is een compliment, trouwens,' giechelde ze. 'Ooh wat een mooie redenatie achter je favoriete kleur. Mijn favoriete kleur is groen, van groene appels, ik hiu van fruit,' vertelde ze toen. 'Wat is jouw favoriete gebied uit de bergen?' vroeg ze toen maar, gewoon om wat te vragen te hebben.

Voice

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses zo 19 apr 2020 - 12:23

Ondanks ze zich heel angstig voelde en telkens over haar schouder keek en weer terug naar haar wiebelende teentjes voelde ze zich ook fijn. Prairiefox was lief en rustig en vroeg haar vragen die niemand in haar 30 moons ooit gevraagd had, ze vond het leuk. Iets nieuws. Een stuk interessantere gesprek onderwerp dan 'het weer'. Ze vroeg hoe haar moeder op haar naam gekomen was. De she-cat duwde haar oortjes wat naar achteren, haar schouders ondertussen ophalend. ''Ik ken mijn moeder niet, ze was heel snel gestorven.'' Vertelde ze. ''Mijn vader heeft me genoemd, enkele weken later toen ik al geboren was. Hij zei dat Shattered kwam van zijn gebroken hart.'' Vertelde ze. Ze had deze informatie nooit met iemand gedeeld. Niet eens met haar ex-partner. ''Oh, ik vond de bergen heel erg mooi.. soms wil ik wel eens terug gaan. Maar ik kan niet kiezen denk ik, uhm, heb jij een favoriete plek?'' Ratelde ze een beetje.

Rotten and broken. to the core.

Onderwerp: Re: De Zwanen Prinses zo 19 apr 2020 - 12:30

Oh, dat was geen goede vraag geweest, besefte Prairiefox zich al snel. Het gunde haar wel een kijkje in het leven van Shatteredice, die haar naam niet van haar moeder, maar van haar vader ontvangen had. Sympathiek knikte ze. "Arm ding, ik kan me niet voorstellen hoe dat is," sprak ze meelevend waarna ze kort met haar dikke staart over de grond heen sloeg. Ze wou de ander een knuffel geven, maar dat leek haar voor nu nog geen goed idee. "Het is wel een erg mooie betekenis, vind ik, er is niets zo krachtig als liefde," sprak ze met een glimlachje. Om van het onderwerp te wisselen, vroeg ze een volgende vraag, een vraag over de bergen. "Ja, het was daar prachtig hè? Mijn favoriete plek was de hoge berg, Eagles Peak heette het volgens mij. Ik hou van de hoogte en je kon daar zo mooi over het hele gebied heen kijken," sprak ze.

Voice