m 918 Actief You'll be dead!
| CAT'S PROFILEAge: 53 moonsGender: Tomcat ♂Rank: General of the Armies |
| |
Jamie 231 Actief
| |
| Onderwerp: Re: For never was a story of more wo 29 apr 2020 - 21:12 | |
| De bruine poes lag in haar nest, uitgegraven van een oud konijnenhol onder een omgevallen boomstam, zo zwart als de grond die haar gebied sierde. Het was niet veel, maar genoeg voor een. Ze nam trots uit het feit dat ze een slaapholte had en zelfs een om prooi in op te bergen, met enkele planten die ze herinnerde van de kruiden lessen lang lang geleden. Alles wat ze nodig had om te leven in haar eentje. De kattin leefde nu al zo lang als een rogue dat het clanleven enkel een ver verleden voor haar was. Een ongelukkig begin waar de vrijheid haar juist alles had gegeven waar ze naar verlangde. Een zelfstandigheid, afhankelijk te zijn van je eigen kunnen en anders de harde realiteit. Ze kende honger, koud en dorst maar dat maakte haar enkel sterker. Ja, in haar ogen zou ieder het beste zijn als een rogue. Het enige nadeel was het feit dat je hard op je territorium moest passen voor er een ander mee weg ging. De oriental poes rook het dan ook meteen toen de wind een geurspoor haar hol in droeg. Bloodclan, wist ze te zeggen. Die geur had ze wel onthouden dankzij haar geliefde Nevermind. Urgh. Rotbeesten. Vervuilde, verwaande clankatten die zichzelf beter voelde dan de rest van het woud. De poes klom naar buiten en schudde het as van haar korte pels, om hierna in beweging te komen richting de bron. Haar staart stond dominant in de lucht geheven en bij het zien van het scharminkel wat een kat voor moest stellen, begon ze te blazen. “Laat je geurspoor niet achter op mijn grond Bloodclanner” De vacht rond haar nek en rug begon omhoog te staan, al liet het haar niet bepaald groter lijken. Ze was enorm klein, zoals een apprentice zou zijn. Maar haar lichaam was gezond en haar ogen stonden fel. Aldrei liep naar voren, al behield ze genoeg afstand dat er niet op haar gesprongen zou kunnen worden. Ze probeerde spanning te veroorzaken, om op deze manier dominantie op te eigenen. Dit doorgefokte mormel kon ze wel aan. Zijn geur en bouw vertelde haar dat de moeder van deze kat er bij de geboorte een eind aan had moeten maken. Dood moeten trappen en aan de kraaien moeten voeren. Ze wilde niet geloven dat een dier als dat enig tegenstander kon maken. Ze was bereid hem hierom te onderschatten. “Verlaat mijn territorium nu” All buisiness, no play. De kattin was hier niet voor een praatje. when u evil ex stands @ ur door with a knife
|
|