We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Even was de poes gestopt met jagen, maar kun je het haar echt verwijten? Met zulke mooie natuur om hen heen? Het was toch niet zo gek dat de poes even stopte om het allemaal even goed in haar op te nemen? Met kalme passen vervolgde ze na een tijdje rond kijken haar pad richting haar favoriete jacht plekje weer. Oh wat genoot ze van de strookjes licht die door de bomen heen op haar dikke middel lange vacht kwamen vallen en de spieren die er goed onder verstopt zaten even goed opwarmde. Het was een perfect begin van haar dag zo en ze had een goede hoop voor de jacht van vandaag. De afgelopen dagen was deze zoiezo perfect gegaan dus waarom zou ze zich zorgen maken over die van vandaag?
Het was nog geen tien minuten later over de poes had haar eerste prooi al in het vizier, een spitsmuis zat verschuild onder een laagje dode bladeren een paar staartlengtes verderop en met zachte, wel geplande stapjes probeerde de poes zo dicht mogelijk bij het beestje te komen. Even hield ze haar adem in om het beestje niet meteen af te schrikken en om zo gefocust als maar zijn kan haar aandacht erop te houden. Ze had hem, ze wist het nu al ze kon het muisjes al tussen haar kaken voelen. Maar schijn bedriegd een andere kat had haar weg op het jacht toneel gevonden en het gelukkige beestje de stuipen op het lijf gejaagd. De poes zuchtte teleurgesteld en wende zich tot haar clan genoot, een gedwongen glimlach op haar gezicht, de apprentice had immers niet kunnen weten dat ze hier aan het jagen was. "Oh goedemorgen Honorpaw" begroeten ze de apprentice met een vriendelijke toon... +Honorpaw
Blossom by blossom the spring comes
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Onderwerp: Re: Sunnier days zo 19 apr 2020 - 10:21
If you want to be a hero,
you need to have dreams and honor.
Het was nog kort geleden dat de ceremonie was geweest en zijzelf tot Apprentice was benoemd. Haar vader had haar een pikzwarte mentor gegeven die de naam Lucentnight droeg. Een vriendelijke kattin die haar hart op de juiste plek had en waarmee ze langzaam aan een band kreeg, het zal natuurlijk wel even duren voordat ze de ander volledig vertrouwde, er was voldoende gebeurd voor de jonge kattin om niet onmiddellijk iemand haar volle vertrouwen te geven. Rosepaw was de Apprentice dan ook nog niet vergeten, een kattin die twee kittens mee naar buiten had genomen en daardoor had verloren. Twee kittens, waarvan een de zus van haar beste vriendin en de andere haar eerste vriend. Jonge katten, ook al waren die ouder dan zijzelf, leken meer moeite te moeten doen om haar gerust te stellen. Wellicht waren het gewoon de herinneringen, gek genoeg leek de pikzwarte kattin het niet al te moeilijk te vinden om haar op haar gemak te doen voelen. Desalniettemin twijfelde de parelgrijze kattin toen ze in de richting van een Warrior stapte. Het was haar nog niet opgevallen dat deze aan het jagen was en dat haar nog niet ervaren poten ervoor zorgden dat ze het spitsmuisje weg jaagde. Haar blauwe ogen gleden naar die van de calico toen deze haar vriendelijk begroette. ’Oh goedemorgen Honorpaw.’ Klonk er op een vriendelijke toon waardoor ze haar een klein glimlachje gunde. ’Goedemorgen Blossomflower.’ Sprak ze op een zelfde en zachte toon terug. Haar oren bewoog ze even gespannen voordat ze twijfelend met haar snorharen trok. ’Kan ik mee kijken met hoe je jaagt?’ Vroeg ze voorzichtig, niet wetende of de ander het erg zou vinden als ze op een afstandje mee keek, wellicht dat ze er nog wat van kon leren.
’Goedemorgen Blossomflower.' antwoorde de aprentice, blossomflower glimlachte zacht, de apprentice leek even te aarzelen voor ze voorzichtig verder praatte ’Kan ik mee kijken met hoe je jaagt?’ . Even keek ze de jonge poes verbaasd aan, wile ze nou echt met haar meekijken? Tuurlijk de warrior was niet de slechtste jager ooit, ze zou zichzelf bijna goed durven noemen, maar nooit eerder had een aprentice haar gevraagd om hulp of om iets van haar te leren, wat als ze hen het verkeerde leerde? Dan kreeg ze de apprentice haar mentor in haar nek, oh dat kon ze echt niet hebben hoor maar aan de andere kant....afwijzen was ook niet echt netjes. Langzaam voelde de poes de grond onder haar breken terwijl haar hart leek te denken dat dit een leven of dood situatie was. Ze slikte en keek even weg om de twijfel in haar ogen te verbergen, proberend haar lichaam rationele gedachtes in te spreken, wat was het ergste dat er kon gebeuren? Ze zou niet doodgaan hieraan. Langzaam gleed haar bezorgde blik terug op de poes voor haar die ook best onzeker leek te zijn...ze kon het haar niet aandoen dit afterwijzen toch? Dan zou ze haar wellicht teleurstellen alleen om haar eigen pootjes droog te houden...nee niet vandaag, langzaam begon ze dan ook te knikken terwijl ze een glimlach op haar snoet forceerde "O-oh ja natuurlijk! Waarom niet?" mauwde ze voor ze snel langs de apprentice stapte "Kom op, laten we zoeken naar de volgende prooi, ik rook hier ergens spitsmuis" vertelde ze de apprentice, hopend dat deze niks had opgemerkt van haar twijfel, ze wilde haar immers niet laten denken dat ze het iegenlijk liever niet had...of was dat ook weer egoistisch? Rationeel denken blossomflower...rationeel denken
Blossom by blossom the spring comes
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Blossomflower glimlachte zacht bij de begroeting van de jonge Apprentice voordat Honorpaw aarzelend vroeg of ze mee kon kijken met de jacht. Immers was het altijd goed om anderen de bewegingen uit te zien voeren en te leren waarom ze iets deden. Wellicht dat ze haar mentor dan ook wel kon verrassen met haar nieuwe lessen, maar dat zou moeten wachtten totdat de ander haar daadwerkelijk toestemming gaf om mee te gaan. Verbaasd leek Blossomflower wel, waardoor Honorpaw haar een zachte en onschuldige blik gunde, het was niet alsof de Warrior geen trainingen had gehad, en ze zou haar naam niet hebben als ze niet kon jagen. De ander slikte en keek bezorgd naar haar, terwijl de jonge parelgrijze kattin steeds onzekerder werd, ze wilde de ander niet lastig vallen, zeer zeker niet! Ze hoopte maar dat ze de Warrior niet tot last was, wat als haar papa boos werd op haar omdat ze iemand had gestoord! Langzaam begon de oudere kattin te knikken terwijl een glimlach op diens snoet verscheen. ’O-oh ja natuurlijk! Waarom niet?’ Mauwde ze voordat ze snel langs de jongere kattin stapte. ’Kom op, laten we zoeken naar de volgende prooi, ik rook hier ergens spitsmuis.’ Vertelde ze de jonge Apprentice voordat Honorpaw zich nieuwsgierig naar haar toe draaide. Voorzichtig snoof de parelgrijze kattin de lucht op, in de hoop dat ze een spoor kon proeven. Het was nog niet een talent dat de jonge parelgrijze Apprentice bezat om meteen het juiste spoor te vinden, ze was er nog niet voldoende geoefend in en raakte af en toe afgeleid van andere geuren en sporen van zoveel dieren. Ze had het nooit voor kunnen stellen in het kamp.
Onderwerp: Re: Sunnier days ma 18 mei 2020 - 17:07
Zoekend keek de poes om zich heen, de lucht bij iedere adem scannend voor ook maar de kleinste hint van de spitsmuis, hopend dat ze zichzelf nou niet voor schut zetten, alhoewel dit steeds waarschijnlijker leek te worden hoe langer het duurde ook maar iets op te vangen. Teleurgesteld zuchtte ze, die was em vast gepeerd toen de twee aan de praat waren gegaan. Beschaamd wende ze zich weer tot de apprentice en schudde verslagen haar kop "Die is em volgens mij al gepeerd Honor" verklaarde ze met een diepe zucht. Ze moest dit nu weer rechtzette maakte ze zichzelf wijs, wat als de apprentice een negatief beeld van haar kreeg? Zoekend keek ze dan ook weer om haar heen "Weet je wat? Misschien hebben we meer geluk bij de rivier." stelde ze vastberade voor.
Blossom by blossom the spring comes
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Blossomflower keek zoekend om zich heen. De spitsmuis was nog nergens te bekennen ook al was diens geur overduidelijk aanwezig. Honorpaw was nog te jong om een prooi goed te kunnen vangen, zes Moons was immers geen leeftijd waarop de meeste Apprentices al meteen succesvol waren zonder veel oefening en hulp van de mentoren of oudere katten in de Clan die meer ervaring hadden. Teleurgesteld zuchtte de jonge Warrior en verslagen schudde ze haar kop. ’Die is hem volgens mij al gepeerd Honor,’ verklaarde ze met nog een diepe zucht waardoor de jonge parelgrijze kattin zich ergens een tikkeltje schuldig voelde. Zoekend om zich heen keek de oudere kattin nog maals rond, waarschijnlijk in de hoop dat ze alsnog het prooidier zou vinden. ’Weet je wat? Misschien hebben we meer geluk bij de rivier.’ Stelde ze vastberaden voor waardoor Honorpaw knikte en voorzichtig haar neusje tegen de ander aan drukte. ’Zelfs al vangen we niks Blossomflower, dan nog weet ik zeker dat ik wel wat zal leren.’ Probeerde ze de ander gerust te stellen, het was niet alsof Lucentnight zoveel ouder was dan de andere kattin.
Onderwerp: Sunnier days 
do 16 apr 2020 - 18:42
