We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Re: Take me away ma 25 mei 2020 - 23:25
You better hide that heart of yours
Haar oogjes waren gefocust op Houndtemper terwijl hij haar de sluiphouding uitlegde. Ze kon het niet helpen dat haar hartje in haar keel aan het bonzen was. Hij was haar echt aan het trainen. Ze zou leren jagen. Hij zou haar alles leren wat ze hem vroeg! Dat zou betekenen dat ze echt een apprentice zou kunnen worden toch. Ze zou Stallionstar en Amberstorm kunnen laten zien dat ze het waard was! Hound gebaarde haar dat zij ook in de houding moest gaan en de kleine kattin rekte zichzelf even uit om haar spieren te ontspannen voor ze knikte. Ze verlaagde haar lichaam. Haar spieren even tegenwerkend, maar hier beet ze zichzelf doorheen. Tot ze in ongeveer dezelfde houding zat die hound net aan haar had laten zien. ”Zo?” Vroeg ze zachtjes, opkijkend naar de grijze kater.
Onderwerp: Re: Take me away ma 25 mei 2020 - 23:51
Houndtemper
De moeite die het haar kostte leek niet te groot te zijn en hij keek toe hoe ze dezelfde houding aan nam als hij net had voorgedaan. "Zo?" vroeg ze hem en hij kneep zijn ogen even samen voor hij haar staart iets hoger tilde met zijn neus. "Perfect nu" miauwde hij en liep nog een rondje om haar heen om het te controleren. Hij had zelf veel mentoren gehad sinds Cootsnarl dood was gegaan en elke mentor had zijn eigen aanpak gehad. Iets wat hij als Apprentice verafschuwd had maar nu des te meer waardeerde. Daardoor kon hij zijn vriendin nu helpen! "Probeer anders eens vooruit te sluipen? Kijk of dat lukt? Maak je niet druk om fouten, dat komt helemaal goed als je het meer oefent" miauwde hij en ging zitten in het gras.
Hij kwam dichter naar haar toe en duwde met zijn neusje haar houding wat beter. Bijtend op haar onderlip vroeg Wis zich even af waar haar hartkloppingen vandaan kwamen maar ze had vrij weinig tijd om hier echt op te focussen. De kater zei dat ze perfect stond en tevreden glimlachte de grijze kattin even. Vervolgens kwam de volgende suggestie.. Vooruit kruipen.. Heel diep haalde ze adem voor ze langzaam een aantal passen naar voren nam. Echter verstapte ze zich en zakte ze door haar voorpoot. Een pijnstraal schoot door haar spieren heen en met moeite onderdrukte de kattin een pijnlijk geluid. Haar neus in het stof.. Ze was net zoveel als de stof onder haar.. Met een gepijnigde blik keek ze op naar Hound. Oortjes half verzakt naar achteren.
Wisteriawisp deed haar eerste poging tot sluipen maar verstapte zich en zakte door haar poten heen. Hoe graag hij ook direct naar haar toe wilde schieten, dit moest ze op eigen kracht te boven komen. Hij draaide met zijn oortjes en bewoog zijn staart zodat ze zag wat hij haar vroeg. Opstaan. "Nog een keer" miauwde hij vriendelijk en deed moeite niet alsnog toe te geven aan zijn gevoel om naar haar toe te gaan. Ze kon dit, daar was hij van overtuigd.
Onderwerp: Re: Take me away ma 15 jun 2020 - 16:02
You better hide that heart of yours
Nog een keer. Het galmde in haar hoofd. Hij was niet direct naar haar toe gekomen. Hij was haar niet te hulp geschoten. Het enige wat hij zei was nog een keer. Nog een keer. Ze knikte iet wat verward. Duwde haar slanke poten onder haar en forceerde haar lichaam omhoog. Haar spieren begonnen te trekken maar ze beet zichzelf er doorheen. Kijkend naar de grijze warrior toen ze weer stond. Waarom.. Waarom wou ze geprezen worden door hem. Wat een onzin.. Ze stond op haar eigen poten, waarom zou dat hem gelukkig moeten maken. "En nu?" Vroeg ze, haar kopje snel afwendend. De grond onder haar voorpoten wat vertrappelend. "Dezelfde houding nog een keer?"
Onderwerp: Re: Take me away 
ma 25 mei 2020 - 23:25
