No one's gonna take me alive

<sub>Goed, zijn eerste ontmoeting met Amberstorm was niet heel soepel gegaan. Maar sinds dien was hij gegroeid. Wel 10 hele centimeters. Hij was nu ouder, wijzer. Hij was niet meer bang! Tenminste dat dacht hij want zodra hij Amberstorm in de smiezen kreeg zakte de moed hem in de poten. Verscholen in de nursery gluurde hij naar buiten. Daar zat ze weer, zich te wassen op die gebruikelijke plek zoals ze dat altijd deed. Als hij ooit een warrior wilde worden moest hij stoer zijn en laten zien dat hij niet bang was. Peregrinekit haalde diep adem, stak zijn borst naar voren, prikte al zijn haren omhoog en stapte naar buiten. Zo stekelig als een egel trippelde hij op Amberstorm af. Een staartlengte van haar vandaag bleef hij staan. “IkBenPeregrineKitEnIkBenNietBangEnIkWordDeBesteWarriorVanDeClan.” Ha, dat rijmt!. Peregrinekit had zo snel gepraat dat hij alle woorden in één ademteug eruit had gegooid. Oeps..

OOC: eerste post voor Amberstorm</sub>

Amberstorm keek met ongeamuseerde blik naar de kitten die op haar afliep, zijn vacht opgezet en zijn blik oh zo moedig. Ach, wat een onnozel kind. Hij sprak snel, zijn woorden kleefden aan elkaar en de deputy had er geen snars van verstaan. De jonge kattin fronste terwijl ze neerkeek op Peregrinekit. "Uhm, wat?", antwoordde ze na een korte stilte. Sowieso was haar brein tegenwoordig trager, van het slaaptekort dat ze al een tijdje had en wat duidelijk geweerspiegeld werd in de wallen onder haar ogen. Ze had noch de tijd, noch de energie om zich bezig te houden met domme moedige kittens die dachten dat ze op 1 maan al alles wisten.

_{Peregrinekit kon wel door de grond zakken. Amberstorm had er niets van verstaan. Zijn oren draaide naar achter en zijn schoudertjes begonnen te hangen. Hij voelde zijn moed figuurlijk gezegd uit zijn lichaam lopen. “Ik ben Peregrinekit en ik ben niet bang..” Zijn stemmetje stierf weg. Zelfs hij besefte dat hij er momenteel alles behalve onverschrokken uit zag. Hij liet zijn ogen hangen ter hoogte van haar borst. Peregrinekit durfde nooit andere katten lang aan te kijken. Hoewel Amberstorm was geen uitzondering was op die regel werd die eigenschap nog maar eens benadrukt door haar boze toon. Verdrietig liet hij zijn oren hangen. Zo kon hij nooit een moedige warrior worden..}