A sleepy world of streams.

Onderwerp: A sleepy world of streams. zo 26 apr 2020 - 1:32

Da-ma. Nee. Da-sno. Ook niet. Een gefrustreerde blik toonde zich op het gezicht van de kater, terwijl hij nog eens zijn mond bewoog. Da-vo. Da-ja. Da... Oke misschien wist hij het op het moment gewoon niet. Met een zucht rolde Tall zich om en spreidde zich uit over verschillende warriors nesten. Het was zo ontiegelijk saai om geen leider, warrior, apprentice, of zelfs elder te zijn. Het betekende voor hem dat hij niets kon betekenen voor de clan, en sterker nog: niets mocht betekenen voor de clan. Een zucht ontsnapte hem nog eens. Nog even en hij zou het kamp uit glippen, net als in vroegere tijden. Maar eerst dat verdraaide probleem oplossen. Da-ka?

- Rough

#Awesome:

Roughpaw begon zo langzamerhand claustrofobisch te worden in het kamp. Ze kon geen kant op, gevangen in haar eigen huis, omsingeld door moordenaars en gestoorde freaks. Ze was op een punt gekomen dat ze bereid was dwars door de doornwand heen te knagen als het moest. Maar zelfs dat was geen optie, want ze kon nooit onopgemerkt een gat door een muur kauwen, helaas. Roughpaw sluimerde door langs de dens, hopend op een seintje van.. iets. Dat het weer beter zou worden. Roughpaw wierp een blik in de warrior den die langzaam over was genomen door elite gespuis. Maar toen ze Tallstar er prinsheerlijk, uitgerekt zag liggen, wakkerde dat een vonkje bij haar aan. Hij was degene dat alles zo was zoals het nu was. Hij was de reden dat mama in de medicine cat den lag. Dat had Littlepaw gezegd. Ze drukte haar oren in haar nek en liep naar binnen. Even boeide het niet dat ze bang was voor de BloodClan katten. Voor Tallstar zijn kop bleef ze staan, neerkijkend op hem. ‘Ik haat je.’

A sleepy world of streams. Dbl6hi8-a10f09a7-53a0-4afc-9921-33177fc8267f.png?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzY1MmI3Nzc0LTI1ZWYtNGRiMS1iMTIxLTM5MGIzMTI3NTQzNVwvZGJsNmhpOC1hMTBmMDlhNy01M2EwLTRhZmMtOTkyMS0zMzE3N2ZjODI2N2YucG5nIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

πιξελ

Hij lag best goed, dat moest hij toegeven, maar het werd nog zo ontzettend veel malen beter toen er een kleine kat de den in kwam en die even verrast leek door zijn aanwezigheid. Alleen maar zodat ze zich daarna kon herpakken en op hem af kon benen om de kater vervolgens te melden wat ze van hem dacht. Wow. Deja vu. Dit moest echt de vijftiende poes zijn die hem dat verteld had, maar misschien de eerste die ook echt reden had. "Oke," Antwoordde hij dus rustig, en bekeek ondertussen zijn nagels, voor zijn blik weer naar de ander ging. Wilde ze nog meer kwijt?

#Awesome:

Oké? Dat was alles? O-ké? Ze was stomverbaasd. Had hij geen zin om zichzelf te verdedigen? Om uit te leggen waarom hij de dingen had gedaan die hij had gedaan? Waarom hij van plan was haar moeder te vermoorden? Hoe kon hij ooit dat wicht in de clan hebben gehouden, als hij van alles af wist. En het enige wat ze kreeg was "oké". ‘Oké?‘ herhaalde ze dan ook verontwaardigd. ‘Jij denkt dat alles "oké" is?’ Ze duwde haar oortjes diep in haar nek. Want in haar belevenis was alles behalve oké. Niet alleen in die van haar trouwens, volgens mij had heel ShadowClan zin om een kleedje te maken van Tall.

πιξελ