There is pleasure in the pathless woods

serpent of the sea

Het zonnetje scheen over de toppen van de bergen. Het dal en de heide lichtte hierbij bijna gouden op. De sneeuw begon te fonkelen en te schitteren in het licht. De bergen kreunden gelukzalig onder de warmte. Gouden zonnestralen kropen tussen de bomen door toen de zon een tikje hoger ging staan. Het wierp licht op een jachttafereel en de kat die achter de haas aan zat vond de warmte helemaal niet erg. Het streelde haar lange haren en verwarmde haar genoeg zodat ze de jacht nog wel even aan kon. Haar kaneelbruine poten met witte teentjes strekten zich lang en lenig uit toen ze over het terrein zoefde. Het konijn was bijna in haar bereik.

Haar kaken klapten hard toe rond de nek van het beestje, maar haar aandacht lag al ergens anders. Helena hief haar kop op, haar oren gespitst op het geluid van een andere kat. Een lid van de Tribe of Rushing Waters waar ze haar gebied mee deelde.

my name is helena

fox

There is pleasure in the pathless woods QqcdsLt

The serpent, the tiger and the stinging wasp:
these three ought not to be
awakened from sleep.

Met een snelle haal van haar klauw wist Frozen ervoor te zorgen dat de vogel naar beneden ging. Een andere Tribemate zorgde ervoor dat het klusje werd afgemaakt. Frozen wist haar evenwicht goed te behouden in de sneeuw, al gleed ze wel iets verder door dan normaal. Ze was er echter op berekend dat ze haar landing in deze tijden anders moest berekenen en tot dusver was er bij niemand een ongeluk gebeurd, maar ze moesten natuurlijk alert blijven. Eén verkeerd getimede sprong kon er immers voor zorgen dat ze een kat minder zouden hebben. Frozen wilde daar echter niet te lang bij nadenken en ze nam afscheid van de groep katten waar ze bij was, waarna ze besloot om nog even solo op jacht te gaan. De lenige, egale poes sprong van een paar richels af en gleed een stukje verder door, waar ze stopte toen ze de pels van een rogue herkende. Aangezien Frozen al bijna vijftig manen in de Tribe leefde en ze ondertussen al wel wat katten kende, wist ze wie dit was en een kleine glimlach speelde om haar lippen. “Dag, Helena,” sprak ze op een rustige toon. Ze liet haar blik naar de prooi glijden die de rogue had gevangen en glimlachte. “Mooie vangst voor in deze tijd van het jaar.”