Nomnomnom

Onderwerp: Nomnomnom za 28 jan 2012 - 10:36

Twee, helder witte pootjes slopen tussen de bladeren die de ingang vormde van de Nursery door. Haar speelse, blauwe ogen waren gericht op een verdwaald takje dat naar binnen was gewaaid. De prooidier was sterk, en genadeloos! Ze zou het snel moeten doden voor het aan viel! Honeykit sloop heel langzaam naar de tak toe, en toen die bewoog schoot ze achteruit met een dik opgezette vacht. Met haar ogen vernauwd, sloop ze terug. En toen besefte ze met een schok dat het takje geen prooi was, maar een ShadowClan krijger. ”ShadowClan valt aan!” Krijste ze, en met een namaak strijdkreet dook ze op het takje en rolde er mee over de aarde. Triomfantelijk duwde ze haar trofee op de grond en gaf het de ‘genadeklap’ met haar voorpootje. Resultaat was dat er nu kleine groeven in zaten van haar kleine klauwtjes. Haar blauwe ogen fonkelde triomfantelijk, en daarom schrok ze dus ook toen ze de blikken opving van Clangenoten. Boos keken ze Honeykit aan. Waarom? De waarheid was dat de meeste katten zich uit hun vel waren geschrokken toen ze dat zo luid geroepen had. Geschrokken door alle blikken sprintte ze weer terug naar de Nursery. Haar nestgenootjes sliepen nog en waren hoofdzakelijk de reden dat Honeykit alleen er op uit was gegaan. In het kamp. Ze dook ruw tussen Stormkit en Glovekit in en nestelde zich tegen haar moeders buik. Nog overstuur door de boze blikken, keek ze haar moeder aan. Zenuwachtig kroop ze zonder uit te kijken over Rootkit en Glovekit heen om bij haar moeders kop te komen. Daar dook ze tussen haar voorpoten en krulde zich op tot een bevend balletje vacht. Die boze blikken waren niet leuk! Ze speelde toch alleen maar. ”Mama, ik had een ShadowClan krijger gevangen” Murmelde ze van onder haar eigen voorpootjes uit. Ze had haar roze neusje heel aandoenlijk tussen haar fluweel zachte voorpootjes gestopt.

D'aww <3
+ Dreamheart, familie als die eventueel wil.

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn Nomnomnom Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is

Onderwerp: Re: Nomnomnom za 28 jan 2012 - 10:57

Haar achterpoot prikte irriterend terwijl ze voelde hoe een kitten opstond. Ze knipperde even met haar ogen en zag hoe het gevlekte vachtje van Honeykit uit de Nursery verdween. Even glimlachte ze zachtjes. Net als zij was vroeger.. Honeykit was bijna net als zij was.. Bij de herinneringen glimlachte ze zachtjes en gaapte even. Even spande een spier in haar poot aan en ze siste zachtjes bij de pijn die er door vloeide. Hoe veel ze zichzelf voorhield dat dat goed was. Dat ze die pijn moest voelen om beter te worden. Dream zuchtte zacht en sloot haar ogen weer. ”ShadowClan valt aan!” Krijste ineens een stem door het kamp. Honeykit! Even stond haar hart stil en wachtte op geluiden van een gevecht terwijl ze overeind probeerde te komen. Maar Honeykit stormde alweer de Nursery binnen. Ze dook ruw tussen Stormkit en Glovekit in en nestelde zich tegen haar moeders buik. Zenuwachtig kroop ze zonder uit te kijken over Rootkit en Glovekit heen om bij haar moeders kop te komen. Daar dook ze tussen haar voorpoten en krulde zich op tot een bevend balletje vacht. ”Mama, ik had een ShadowClan krijger gevangen” Murmelde ze van onder haar voorpootjes uit. Ze had haar roze neusje heel aandoenlijk tussen haar fluweel zachte voorpootjes gestopt. Dreamheart zuchtte even opgelucht.. Het was niet echt.. Voorzichtig begon ze Honeykit schoon te likken en zuchtte zachtjes nogmaals. "Honeykit, wees toch voorzichtig met wat je uitroept schat. Hoe vaak moet ik nog zeggen, je mag met alles spelen, maar de tijd voor je om Shadowclan te overwinnen moet wachten tot je een Warrior bent lieverd. En dan nog moet je voorzichtig doen. Ik wil je niet kwijtraken op wat voor manier dan ook. Niet zoals..." Dream kapte haar zin af en staarde even naar de wand van de Nursery.. Niet zoals hun vader.. Dream slikte zachtjes en likte Honeykit opnieuw over haar hoofd.

-flutjes x'd-

I'm comming home I'm comming home
tell the world I'm comming home

Onderwerp: Re: Nomnomnom za 28 jan 2012 - 11:39

Honeykit keek omhoog toen haar moeder begon te praten. Ja! Dat klonk eigenlijk wel logisch … maar aan de andere kant, moesten al die katten niet zo bang zijn. Natuurlijk had haar moeder gelijk, zij had áltijd gelijk, ze waren zo erg geschrokken dat ze bijna uit hun vacht waren gesprongen! Spelen kon toch wel? Zuchtend ontving ze de lik van haar moeder en snorde zacht. Het was hier zo warm en vertrouwd, ze wilde niet naar de leerlingen den als ze leerling was. Ze zou gewoon hier blijven. Há. Ze merkte al snel dat er iets met haar moeder was, wat? Nieuwsgierig keek ze om en kroop onder haar moeder vandaan na een tweede lik. Rootkit en Glovekit waren de enige die een beetje op haar vader leken, volgens haar moeder. Honeykit vond het jammer dat ze hem niet kende .. Nu ook niet blij gaf ze haar moeder een lik over haar neusje en spon luid. ”Geeft niet mama, je hebt ons nog!” Miauwde ze vrolijk. Honeykit zou haar moeder trots en blij maken, ze zou zorgen dat ze niet meer hoefde te rouwen om Crookedstar. Haar witte staartje ging omhoog toen ze een idee kreeg. Ze zou haar moeder de stok laten zien! Dan zou ze trots zijn toch? De eerste vangst. Honeykit rende naar de uitgang van de Nursery, struikelde nog eens over haar eigen voorpootjes, en hobbelde naar de stok. Ze greep het beet, en vond uit dat het toch best wel groot was. Moeizaam sleepte ze het mee, om uiteindelijk hem niet verder te krijgen dan de helft van het kamp. Ze zette haar nageltjes er in en gromde. Stomme stok! Hij moest luisteren. ”Indringer, kom met mij mee of ik vil je levend!” Siste ze nu op zachtere toon voor alle katten om haar heen, tegen de stok. De stok bleef echter koppig liggen. Boos draaide ze zich om en ging weer de Nursery is. ”Mam, hij wilt niet luisteren!” Zei ze boos, alsof de zaak daarmee was afgedaan. Haar ogen fonkelde boos terwijl ze zich weer omdraaide en naar de stok toe ging. O nee! Mee ging hij!

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn Nomnomnom Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is

Onderwerp: Re: Nomnomnom za 4 feb 2012 - 23:59

Dreamheart luisterde met een glimlachje toe en kwam langzaam overeind. Haar andere kittens hadden het druk zat als ze wakker zouden worden met elkaar pesten dus kon Dreamheart wel even tijd doorbrengen met Honeykit. Met een glimlachje stapte de Queen de Nursery uit en volgde de kitten die een takje aanviel. Dreamheart begon opnieuw te lachen. "Zo dit is je grote Shadowclankrijger?" Grinnekte ze zachtjes terwijl ze even naar de katten keek die Honeykit nogsteeds vuil aankeken voor haar eerste opmerking. Zodra de boze ogen die van haar ontmoette veranderen de woede in medelijden en wendde de katten hun kop af. Dreamheart ging zitten en keek naar Honeykit's speelpartij met het takje. Ze grinnikte nogmaals en duwde daarna haar neus tegen Honey's schouder om haar aandacht te trekken. "Zo heb je geen overhand op je gevangene Honey." Dreamheart rechtte haar rug en keek de tak aan met strenge ogen alsof het echt een Shadowclan warrior was. "Meekomen." Klonk haar stem laag en bevelden en zette haar nagels in de stok. Soepel trok ze hem mee een paar passen en liet de stok daarna weer los. "Zie je Honey, hier probeer jij maar." Haar stem klonk weer lichtjes en opgewekt terwijl ze haar dochter aankeek.

(srry laat antwoord)

I'm comming home I'm comming home
tell the world I'm comming home

Onderwerp: Re: Nomnomnom zo 5 feb 2012 - 10:56

Honeykit trippelde achter haar moeder aan terwijl ze weer aan de slag ging met het takje. Ze moest zich voorbereiden op een gevecht met het takje, voor later. ‘Zo dit is je grote ShadowClan krijger?’ Klonk Dreamheart’s stem. Honeykit keek op en knikte. Ze tikte er boos met haar voorpootje tegen aan. Ze beet er krachtig in maar reageerde meteen toen haar moeder haar schouder aantikte. Ze keek om en spitste haar oortjes. ‘Zo heb je geen overhand op je gevangene, Honey’ Honeykit keek gefascineerd naar haar moeder die het takje streng aan keek. Ze ging helemaal op in het spelletje! Nadat haar moeder het voor had gedaan, rechte Honeykit haar rug en deed een imitatie na van haar moeder. Alleen moest zij meer kracht er op zetten om het mee te trekken. Haar babyblauwe ogen kregen een vastberaden uitdrukking terwijl ze de tak mee trok. Opgewonden dat het lukte pakte ze het op met haar tanden, om vervolgens het maar met haar pootjes te doen. Ze werd echter afgeleid door Stormstar die uit zijn den kwam. Ze keek in zijn richting en ging zitten. Bedenkelijk probeerde ze haar vader daar voor te stellen, maar ze wist niet hoe hij er uit zag. Volgens haar moeder net als Rootkit en Glovekit, dus bedacht ze haar nestgenootjes er op. Haar babyblauwe ogen keken om naar Dreamheart, en ze stelde de vraag die al lang in haar kop rondging. ”Wat voor kat was papa?” vroeg ze, zich er niet echt van bewust dat het een pijnlijk onderwerp zou kunnen zijn. De tak allang vergeten, draaide ze zich naar haar moeder toe terwijl ze wachtte op antwoord. Alle verhalen die ze over hem vertelde klonken geweldig, en dus moest hij wel de moedigste leider zijn van heel het bos. Ze bekeek het kamp nu, en stelde voor dat een grote versie van Rootkit nu door het kamp liep, bevelen uit te delen. Stormstar was destijds Stormtail. Honeykit wenste dat haar vader nooit dood gegaan was. Treurig keek ze naar haar voorpootjes, terwijl ze haar nageltjes in en uit trok.

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn Nomnomnom Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is

Onderwerp: Re: Nomnomnom zo 5 feb 2012 - 12:14

Honeykit rechtte haar rug en deed een imitatie na van haar moeder. Alleen moest zij meer kracht er op zetten om het mee te trekken. Haar babyblauwe ogen kregen een vastberaden uitdrukking terwijl ze de tak mee trok. Opgewonden dat het lukte pakte ze het op met haar tanden, om vervolgens het maar met haar pootjes te doen. Ze werd echter afgeleid door Stormstar die uit zijn den kwam. Ze keek in zijn richting en ging zitten. Haar babyblauwe ogen keken om naar Dreamheart, en ze stelde de vraag die al lang in haar kop rondging. ”Wat voor kat was papa?” vroeg ze. Dream slikte even en keek ook naar Stormtail. Even knikte ze naar niet enkel haar leader maar ook een van haar beste vrienden. Daarna keek ze Honeykit aan en zuchtte zachtjes. "Je vader.. Was een sterke en dappere kat. Hij gaf alles voor zijn clan en voor mij, en als hij er nu nog was, ook alles voor jou en je broertjes en zusjes. Hij hielt van jullie en dat doet hij nog." Ze hief haar hoofd naar de Zilverpels en zuchtte zachtjes. "Hij waakt over ons kleintje. Vanuit Starclan samen met zijn familie. En jullie zijn hier. Zijn bloed vloeit door jullie aders. Riverclan's trots, zoals elke kitten. En jij bent mijn trots mijn lieverd." Ze glimlachte zachtjes en likte de kitten even over haar kop.

I'm comming home I'm comming home
tell the world I'm comming home

Onderwerp: Re: Nomnomnom zo 5 feb 2012 - 12:56

Honeykit bleef een tijdje doodstil zitten. Ze bestudeerde haar klauwtjes goed en fantaseerde hoe ze die in een stuk malse prooi zette, die ze zelf gevangen had. Een beetje teleurgesteld dat ze nog lang geen leerling werd, wist ze dat ze het maar met dagdromen moest doen voor nu. Ze wilde dolgraag weten hoe het territorium er uit zag, en tot hoe ver de grenzen leidde. Ze wilde naar buiten, om te gaan jagen! Honeykit was jong, maar besefte maar al te goed, dat de krijgscode het belangrijkste was dat er ooit bestond. Veel kits zouden juist het kamp uit willen, Honeykit deed daar niet af van, maar ze zou nooit het ook daadwerkelijk proberen. Haar babyblauwe ogen versmalde zich toen ze naar de kamp ingang keek, waar katten af en aan doorheen kwamen. Ze moest geduld hebben, en wachten tot ze leerling werd. Ze draaide haar kopje om toen haar moeder haar vraag beantwoordde. "Je vader.. Was een sterke en dappere kat. Hij gaf alles voor zijn clan en voor mij, en als hij er nu nog was, ook alles voor jou en je broertjes en zusjes. Hij hielt van jullie en dat doet hij nog." Honeykit keek haar met ronde ogen aan toen ze naar de zilverpels keek, ze volgde haar moeders voorbeeld en deed hetzelfde om haar vervolgens weer aan te kijken. Toch dacht ze aan StarClan, die daar over elke kat waakte.. ook haar vader… "Hij waakt over ons kleintje. Vanuit Starclan samen met zijn familie. En jullie zijn hier. Zijn bloed vloeit door jullie aders. Riverclan's trots, zoals elke kitten. En jij bent mijn trots mijn lieverd." Antwoordde Dreamheart alsof ze haar gedachten gelezen had. Honeykit keek haar verrast aan en glimlachte, in een poging haar moeder op te vrolijken al tintelde haar vacht van trots. Ze was haar trots? Blij met die lof duwde ze haar roze neusje tegen die van haar moeder en glimlachte breder. ”Wanneer ik leerling ben, dan zal ik je trots maken! Ik zou de Clan laten zien wat een dochter van Crookedstar kan doen! Ooit zal ik Deputy worden en mijn vaders plaats innemen” Het was er uit voor ze er erg in had. Haar plotselinge ambitie schokte haar, en daarom keek ze haar moeder gealarmeerd aan. ”Mama .. ik bedoelde niet- ik wil niet dat Stormstar- .. ik zei-” Hakkelde ze in de ernst haar fout uit te leggen. Ze bedoelde het in feiten niet kwaad, ze was nog te jong om zo iets echt door en door te begrijpen.

The many miles we walked, the many things we learned. The building of a shrine, only just to burn Nomnomnom Honeypaw1sig

That's the way it is______That's the way it is