[Newtpaw] Buy the stars

Onderwerp: [Newtpaw] Buy the stars wo 10 jun 2020 - 0:50

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{De wind blies haar opnieuw voorwaarts en ze liep voort. Haar hart joeg in haar keel en de wonden aan haar buik trokken. Haar blik schoot door het kamp heen, maar ze kon Settleddust nergens vinden voor steun. Waar was hij? Haar mond voelde gortdroog, maar ze stapte voort voor ze de wind weer boos zou maken.. de wind weer boos maken? Het klonk absurd nu ze het zo dacht. Hoe kon ze de wind boos maken? Hoe kon ze stemmen horen? Misschien was ze wel onder de stress bezweken en werd ze gek. Helemaal gek. Ze staarde voorwaarts terwijl ze doorliep, totdat ze twee heldere, bekende blauwe ogen ontmoette. De ogen van Newtpaw. Two halves... nee, bijgeloof, stom bijgeloof van haar.. toch? Ze voelde de wind door haar pels kriebelen. Maar misschien..? Zou dit de half zijn..? Zou het kunnen? Misschien kon ze het aftasten. "Newtpaw..? Er is.. er is net iets heel raars gebeurd met me.." fluisterde ze, haar stem wat gejaagd en nerveus, "Ik.. ik dacht dat ik stemmen hoorde.."

[Newtpaw]}

[Newtpaw] Buy the stars 12696350_jks6pUK6ZgJK5On

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Hoe ze eerst de stem gehoord had en daarna de wind gevoeld had die aan haar vacht trok waren vreemd, maar er gebeurde nu zo veel achter elkaar dat ze nog niet de tijd gehad had om daadwerkelijk stil te staan bij het gebeuren. De wind leek haar nog meer te duwen in een bepaalde richting, dezelfde richting als waar die zoete geur vandaan kwam. Onzeker trok ze haar blik weg van de grond en keek ze in dezelfde richting als die die haar poten op gingen. De twee bekende blauwe ogen van de iets oudere apprentice leken haar snel kloppende hartje wat te kalmeren. "Newtpaw..? Er is.. er is net iets heel raars gebeurd met me.." Fluisterde de andere flame point en Newt haar oortjes draaide bijna van haar kop af door haar woorden. De poes wilde er niet meteen vanuit gaan dat haar nieuwe vriendin hetzelfde had meegemaakt, maar als dat wel zo was zou het een stuk makkelijker zijn. "Ik.. ik dacht dat ik stemmen hoorde.." Ze voelde hoe haar ogen groter werden en ze even dom naar Pepperpaw keek, alsof ze een tweede hoofd op haar nek gegroeid had. "Een stem?" Fluisterde ze net zo zachtjes terug en zwiepte nerveus met haar staart. "I-ik ook" stotterde de kleine poes, maar ergens was ze bang dat dit gewoon een stomme grap was en dat ze helemaal geen stemmen gehoord had.

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Ja, ja ja! Zonlicht overspoeld jullie. Kijk elkaar aan. Zie ieder in elkaars ziel. Jullie horen bij elkaar. Zie elkaar, voel elkaar. Geluk hoop en liefde wacht enkel nog, nu jullie elkaar hebben gevonden.

Those who know what it's like in the dark
will do anything to stay in the light.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Ze zag Newtpaw gek kijken en draaide haar oren naar achteren. Oh Starclan Newtpaw kijk niet alsof ik gek ben... misschien was ze ook wel gek. Ze had het immers over stemmen in haar hoofd. Wat zou ze zelf gedacht hebben? Ze voelde haar mond droog worden. Misschien was dit een fout geweest. Misschien was dit het moment dat ze de clan uit gemieter werd en deel zou moeten worden van Bloodclan zoals Orchis gezegd had. Maar tot haar grote verbazing zei Newtpaw niet dat ze gek was. Newtpaw.. zei dat ze het ook had gehoord? Nu was de beurt aan Pepperpaw om met stomheid geslagen te zijn. De zon brak weer door en overgoot hen door zonlicht. Alsof het een teken was. Alsof deze ontmoeting goedgekeurd was.. Newtpaw.. had het ook gehoord. "Jij.. jij ook?" prevelde Pepperpaw zachtjes, waarna ze het bericht herhaalde

Two will rise and perform as one
As two sides of the same fiery sun
Bring light to the chaos with the shimmer of the stars
Find your other half before the end of this war

Ze haalde eventjes diep adem. "Was.. was het dan starclan?" fluisterde ze, alsof ze bang was dat ze dit niet te hard mocht zeggen.}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Haar ogen waren groot en haar mond viel bijna open. Als Pepperpaw het ook gehoord had dan moest het wel gebeurd zijn, toch? Iets in haar wist dat het ook écht gebeurd was, maar een klein stemmetje in haar hoofd schreeuwde tegen haar dat ze niet moest gaan denken dat ze wat speciaals was, want dat was ze niet. Ze was gewoon Newtpaw. Niks meer en niks minder. Toch? "Jij.. jij ook?" Onzeker knikte de poes op haar vraag. "Two will rise-" hoewel ze de woorden nog niet zo lang geleden voor het eerst gehoord had kende ze nu al van links naar rechts en in spiegelbeeld, dus opende ze haar mond en zei ze dezelfde woorden zachtjes samen met haar.

"-and perform as one
As two sides of the same fiery sun
Bring light to the chaos with the shimmer of the stars
Find your other half before the end of this war"

Beide haalde ze diep adem en Newtpaw zocht de blauwe ogen van Pepperpaw. "Was.. was het dan starclan?" Er verscheen een bijna zichtbaar vraagteken boven haar hoofd en ze haalde haar schoudertjes op. "Ik weet het niet Pepper..." Newt haar stem was net zo zacht als die van de ander. "Ik weet niet wat het anders zou kunnen zijn..."

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Ja ja ja. Het is ons kinderen. We kunnen onze stemmen bijna niet meer inhouden. Horen jullie ons ook? We zijn om jullie heen. Altijd bij jullie. Zoals jullie altijd bij elkaar zullen zijn. Horen jullie ons.. Zien jullie onze schittering dansend op het zonlicht. We zijn hier. Zo dichtbij jullie. Jullie zijn bij ons en wij bij jullie. Zie ons, hoor ons, voel ons. Wees een met ons.

Those who know what it's like in the dark
will do anything to stay in the light.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Het voelde bijna als een spreuk, een tekst die in hun beider hoofd gegrift was terwijl ze het samen opnoemden. Een prophecy, voor hun. Ze hadden allebei starclan gehoord. Pepperpaw stopte kort en vertwijfeld met spreken toen Newtpaw mee begon te doen, maar ging toen verder, gesterkt doordat Newtpaw haar echode. Het licht leek steeds feller te worden om hen heen, bijna magisch en ze voelde zich vreemd emotioneel worden. Bijna.. alsof ze niet alleen waren. Af en toe keek Pepper om zich heen, maar ze zag niemand. Ze voelde ze echter wel. Het besef zonk langzaam in bij Pepperpaw, ze begreep niet hoe en waarom.. maar ze wist wel dat het zo was. Ze voelde het, diep van binnen. "Starclan spreekt met ons.." prevelde ze zachtjes, ongelovig. Hetgeen wat alleen voor Bloodhound en Acefray weggelegd was, was hun overkomen. Betekende dat..?}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Ook nu waren ze niet voorbereid op de stemmen, maar het liet haar minder schrikken dan het eerst deed nu hier stond samen met Pepperpaw. Haar andere helft. Haar oren draaide en haar kop schoot van links naar rechts, maar er was niemand dichtbij genoeg om zacht genoeg tegen hun te praten zodat zij het nog zouden kunnen horen. "Starclan spreekt met ons.." de woorden van de ander kwamen bijna niet bij haar binnen. Er gebeurde zoveel dingen en de stemmen waren teruggekomen om tegen hun beide te praten. "Betekend dat.." haar woorden werden opgeslokt door het brok wat zich in haar keel had geplaatst en niet van plan was om te verdwijnen. Ze durfde niet te denken dat ze speciaal was, dat er ook maar iets aan haar zou zijn waar starclan potentie in zag, maar de stemmen... Het was niet mogelijk om samen tegelijk hetzelfde te horen als er geen andere katten in de buurt waren. Bij beide was het kwartje gevallen, maar het geloven was een tweede.

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Jullie harten spreken de waarheid die niet over jullie tong durft te komen.
Maar wij zien jullie hart. Jullie zijn klaar.

Katten vervagen. Tijd wellicht staat stil. Al wat jullie zien zijn vier warriors omringt door sterren. Vier vervaagde beelden. Maar duidelijk herkenbaar. Zo duidelijk. Een windclanner, met een vacht zoals die van jullie. Een riverclanner, gevlekt in driekleur met een grote glimlach. Een sterke zwarte shadowclanner die jullie aanstaart met diep blauwe ogen. En een Thunderclanner, rood en nog zo goed zichtbaar, je zou haar kunnen verbeelden voor een levende warrior. Vier paar ogen. Vier paar zielen. Verwoven met die van jullie, zoals elke ziel van starclan.

Samen spreken ze. Fluisteren ze dezelfde woorden.

"Two have risen and shall perform as one
As two sides of the same fiery sun
Bring light to the chaos with the power of the stars
You found your other half before the end of this war"

Ze staren jullie ziel in. Banden verwoven in meer dan enkel bloed.
Bloed en clans zijn niet belangrijk meer. Jullie pad ligt klaar open voor jullie.
Pepperpaw en Newtpaw. Jullie zijn Shadowclans toekomst.
Jullie zijn shadowclans medicine cats.

Those who know what it's like in the dark
will do anything to stay in the light.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Haar blauwe ogen vonden haar spiegelbeeld, de blauwe ogen van Newtpaw. Haar eigen ogen waren rond van nervositeit maar ook van een lichte opwinding. Haar hart bonsde in haar keel. Kon het echt zo zijn, sprak Starclan met hen? En toen werd alles plotseling vaag om haar heen. De enige die ze nog zag was Newtpaw. En tussen de geuren die ze rook, tussen de aanwezigheid die ze voelde, was een bekende aanwezigheid. Een brok ontstond in haar keel, tranen begonnen op te wellen in haar ogen. Zou het.. Zou het..? Een snik bleef hangen in haar mond terwijl ze haar kop langzaam draaide. Was.. mama hier? Had mama hier een poot in gehad? Haar oren draaiden zich wat naar achter, maar niet van verdriet, maar van een pure wirwar aan emoties. Nogmaals werd de prophecy herhaald.

"Two have risen and shall perform as one
As two sides of the same fiery sun
Bring light to the chaos with the power of the stars
You found your other half before the end of this war"

En toen wist Pepperpaw het zeker. Starclan had met hen gesproken. Haar moeder had met hen gesproken. Voor een hartslag was ze bang dat het betekende dat het betekende dat ze haar kwamen halen, maar dat was niet zo. Ze voelde het in haar hart. Ze hief haar blauwe, vochtige ogen nog een keertje naar Newtpaw, vol ongeloof en emotie. "Starclan is hier.." fluisterde ze. Starclan had hen niet verlaten, Starclan stond nog aan hun zijde. En hun zijde specifiek.}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Ze waren elkaars andere helft, de helft die ze moesten zoeken en nu gevonden hadden, alleen waarom was eerst nog een grote vraag voor de twee. Haar hart begon nog harder te bonzen en even was ze bang dat haar hart uit haar borstkas zou slaan. Veel woorden kwamen er niet in haar kop naar boven, maar toen alles en iedereen om hun heen vervaagde schoot haar blik naar Pepperpaw. Er gebeurden zo veel achter elkaar nu dat ze bijna niet wist waar ze naar moest kijken. De prophecy die ze gekregen hadden werd herhaald door vier katten die ze niet kende, maar her was duidelijk waar ze vandaan kwamen toen de sterren om hun heen dansden.

”Starclan is hier...” Fluisterde Pepperpaw en Newt keek naar haar. Ze waren niet meegenomen naar starclan. In plaats daarvan voelde het alsof de sterren bij hun waren. ”We-“ Meer woorden kwamen er niet uit haar mond, maar het was duidelijk wat ze wilde zeggen al kom ze het zelf nog maar moeilijk geloven.

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

We lopen om jullie heen. Duwen onze sterrenvacht tegen die van jullie. Voelen jullie onze warmte? Zacht fluisteren we de woorden, medicine cat medicine cat. Jullie zijn gekozen. Samen gekozen. Altijd samen. Samen in starclan, samen bij ons. Samen voor altijd. Kijk onder je poten Pepper, je draagt de kruiden al bij je. Voel in je vacht Newt. Het verlangen naar bloed verhelpen inplaats van creëren. Jullie zijn helers. Onze kinderen. Onze medicine cats.

Those who know what it's like in the dark
will do anything to stay in the light.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Kleine traantjes stonden in haar ogen. Ze voelde haar, ze wist het. Haar mama was bij haar. Haar mama had hier een poot in gehad. Ze kon bijna wel door haar pootjes heenzakken terwijl ze met grote ogen om zich heen keek. Het sterrenlicht was duidelijk, oh zo duidelijk. De katten van Starclan dansten om hen heen. Ze richtte haar blik weer kort op Newtpaw, erin slagend om zich kort af te wenden van de pracht en praal. Ze hoorde de fluisteringen. Zouden ze samen.. kon dat? Samen onder Bloodpaw..? Want hij was nog de medicine cat.. toch? "Medicine cat.." herhaalde ze zachtjes. Hun poten op het pad der sterren.. Ze waren gekozen.}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Er was zo veel om naar te kijken. De prachtige flame point tussen de sterren en de andere katten die ze niet kende. Tranen begonnen op te wellen in haar ogen. Alles was zo mooi dat ze er emotioneel van werd. Ze zag geen bekende, maar toch voelde het bijna bekend. Alsof je thuiskomt na een lange dag en op de bank gaat liggen in de armen van iemand die je liefhebt. ”Medicine cat...” Pepperpaw herhaalde de woorden zachtjes en vol ongeloof wist ze haar kop weer naar de ander af te wenden. Samen waren ze gekozen door de sterren om dit pad te volgen, maar waarom waren ze met zijn twee? Het was een vraag waar de kleine flame point nu nog geen antwoord op had en of ze die nu wilde wist ze ook niet zo goed. Ze wilde nu gewoon samen met Pepper genieten van dit moment na alle tegenslagen die de clan gehad had. Newtpaw zetten een stap dichter bij Pepper en voelde hoe haar mondhoeken omhoog probeerde te krullen.

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw keek om zich heen naar de dansende sterren. Het kamp leek maar vaag om haar heen, alsof het allemaal naar de achtergrond gedrukt was door Starclan. Het was bijzonder.. Het was zo speciaal. Was dit wat Bloodpaw voelde als hij naar de Moonstone ging en Starclan ontmoette? Ze richtte haar blauwe ogen weer op Newtpaw, verbaasd. De kattin was ondertussen dichterbij gekomen en Pepperpaw glimlachte voorzichtig terug. "Ik weet niet wat dit betekent.." bekende ze stilletjes, "maar.. we doen dit samen.. denk ik? Beloofd..?" Samen was toch een stuk minder eng dan.. alleen.}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Starclan, wat was het mooi. Alles om hun heen verdween en het enige wat overgebleven was waren de twee flame points. Het liefste zou de jongere poes hier de hele dag staan om te kijken naar wat er gebeurden om hun heen, maar dat kon niet. Als ze de katten moesten geloven zouden ze de nieuwe medicine cat apptentices zijn van Shadowclan. ”Ik weet niet wat dit betekend..” bekende de poes zachtjes, ”maar... we doen dit samen... denk ik? Beloofd?” Newtpaw haar glimlach groeide wat meer en ze knikte. Samen. ”Samen Pepperpaw,” miauwde ze stilletjes. Toen ze verder sprak werd haar stem zekerder alsof ze beide ervan wilde verzekeren dat ze elkaar hadden als anker. ”We gaan dit samen doen. Zij aan zij. Dat beloof ik je.”

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Ze keek nog één keer om haar heen, in de hoop nog een glimp van haar moeder op te vangen. Ze herinnerde zich nog maar zo weinig van de flamepoint kattin die ze enkel in haar eerste maan had mogen kennen. Maar alsnog leek het alsof de kattin er altijd was geweest toen ze een glimp van haar geur had mogen opvangen. Had ze maar meer mogen zien.. Maar misschien kwam dat nog wel. Pepperpaw haalde huiverig adem en fixeerde haar blik weer op Newtpaw. Samen zouden ze.. zouden ze medicine cat apprentices worden. Onder Bloodpaw waarschijnlijk dan.. Moge hij nog beter worden. Moge hij nog.. praktiseren. Ze hoopte het zo erg. "Samen.." herhaalde ze zachtjes. Maar met de rust die weer weerkeerde, vielen de halsbanden en de gemene ogen haar ook weer op. Haar mond werd gortdroog en ze legde haar oren plat. "Zullen we dit morgen met Bloodpaw bespreken anders..? Dan kunnen we er allebei nog even over slapen.."}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

look like a flower flower

Samen. Het was vreemd om te horen dat ze iets samen met iemand anders zou gaan doen na moons eigenlijk alleen geweest te zijn. Ze had haar zus Wonderpaw wel gehad, maar de haat die ze van haar zusje kreeg was niet iets waar ze blij van werd. Newtpaw deed in haar ogen altijd alles fout, maar nu zou ze haar kunnen laten zien dat ze dingen goed kon doen en geen mislukkeling was. ”Zullen we dit morgen met Bloodpaw bespreken anders..? Dan kunnen we er allebei nog even over slapen.." De barrière tussen hun en de rest van de wereld verdween en ineens werd het pijnlijk duidelijk dat ze in het kamp stonden. Samen met Bloodclan. ”Ja. Morgen gaan we naar Bloodpaw.” Knikte de poes. Ze moesten eerst even een nachtje slapen, alles op een rijtje zetten. ”Tot morgen Pepperpaw” miauwde ze met een glimlach naar de poes voordat ze zich omdraaide naar de plek net buiten de apprentice den waar ze eerst lag. De clan wist nog niks over hun en starclan en tot die tijd zou ze gewoon in de apprentice den slapen.

- topic uit met newtje

but be the serpent underneath

MONTY

forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of

Laatst aangepast door Newtpaw op wo 10 jun 2020 - 21:51; in totaal 1 keer bewerkt

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw voelde zich met elke hartslag zenuwachtiger worden met de blikken van Bloodclan op hen. Ze hadden natuurlijk ook wel wat.. vreemd midden in het kamp gestaan. Een beetje rond starend en fluisterend. Maar ze wilde niet opvallen, niet bij Bloodclan. Gelukkig was Newtpaw het er ook mee eens. Ze zouden morgen naar Bloodpaw gaan en voor nu niks doen. Pepperpaw haalde een beetje beverig adem. Misschien kon ze het er wel met Settleddust over hebben. Hij was altijd heel slim immers.. En ze moest het bij iemand verder nog kwijt. Starclan had niet gezegd stil te zijn. "Tot morgen, Newtpaw," miauwde ze met een zachte glimlach, waarna ze zich omdraaide en terug naar de medicine cat den vluchtte.}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

Tevreden kijken de vier warriors toe. Hun kleintjes, ze zouden groots worden. Shadowclan zou over de pijn heen groeien. Net zoals de kleinste planten na een lange winter. Planten die langzaam weer hun groene bladeren lieten zien. Zo zou Shadowclan weer groeien, dankzij deze twee. Dankzij deze twee zou Shadowclan weer bloeien. Met die laatste wens voor de clan verdwenen de warriors in het stralende zonlicht dat het kamp overgoot.

Those who know what it's like in the dark
will do anything to stay in the light.