Raging Hearts

Onderwerp: Raging Hearts za 13 jun 2020 - 21:53

Het kamp was eindelijk vrij, eindelijk kon ze weer de Warrior zijn die ze altijd was geweest. De knappe Senior Warrior had elke seconde van de dag gehaat, ze mochten niks, konden niks terwijl Bloodclan het kamp met hun aanwezigheid verpestte. Zelfs al had ze weinig met kittens, zelfs al was ze vurig, zelfs al had ze hoop gehad, dan nog had ze weinig kunnen betekenen. Ze had zich terug getrokken terwijl ze haar tanden op elkaar had geklemd, ze had niet gedurfd er tegen in te gaan, ze zou te ver zijn gegaan, de woorden zouden er uit gespuugd worden totdat haar lichaam niet meer kon. Dat was iets waar de Clan voor gestraft zou zijn, dus had ze zich zo afzijdig mogelijk gehouden terwijl ze een sterk front had geprobeerd te zijn. Haar blauwe ogen stonden vurig, alsof een brand aangestoken was, een innerlijke vlam die niet zomaar gedoofd werd. Haar oren drukte ze in haar nek terwijl ze diep sissend inademde. Het leven zou weer opgepakt worden, echter tegen welke prijs? Was ze nog waardig genoeg voor dit leven? Had ze niet meer moeten doen?

+ Hazelnut

If I can't move heaven, I'll raise hell
Raging Hearts Iwsoq9

And I'm going to burn down the world.

Onderwerp: Re: Raging Hearts za 13 jun 2020 - 22:45

Hazelnut was net terug gekomen van een korte jacht patrouille. Hij probeerde, nu ze terug hun normale gang konden gaan, terug actief de clan te dienen. Hij probeerde elk moment het kamp uit te gaan, al was het niet voor de jacht, dan was het voor de vrijheid die hij de laatste tijd gemist had. Hij dropte zijn gevangen prooien af bij de prooistapel en begaf zich vervolgens in de richting van de warriorsden. Zijn oren draaide hij naar voren bij het zien van Tigerpoppy, die nogal gespannen in de buurt van de warriorsden zat. "Hé Tigerpoppy," begroette hij haar en zette zich maar naast haar neer. Kort fronste hij. "Gaat het?" Hij weet dat ze het moeilijk had gehad de laatste tijd, hij had haar namelijk amper gehoord, daarom dat hij eens kwam polsen of het wel met haar ging.

I'm thє king of my own land.
Facing tєmpєst of dust, I'll fight until thє єnd.
Crєatures of my drєams raisє up and dancє with mє!
Now and forєvєr, I'm your king!

Thєmє

.:

Onderwerp: Re: Raging Hearts zo 14 jun 2020 - 21:59

Het was niet alsof ze de enige Senior Warrior was. Er waren immers meerder katten die net zoals haar al redelijk wat Moons in dit gebied rond liepen en zelfs bij de Tribe rond hadden gelopen in de bergen. Ze was maar al te blij om weer terug te zijn op haar geboortegrond. Haar blauwe ogen gleden omhoog naar een andere Shadowclanner zodra ze zijn stem hoorde. 'Hé Tigerpoppy,' Klonk er waarna hij zich naast haar neer zetten, een kleine waterige glimlach verscheen op haar gezicht. 'Gaat het?' Vroeg hij waardoor een vermoeide zucht haar lippen verliet. 'Er is zoveel dat ik niet heb kunnen doen tijdens... Bloodclan's overname.' Mauwde ze zachtjes. 'Ik ben een Senior Warrior, en ik voelde mij zo nutteloos.' Legde ze wat verloren uit. Wetende dat de ander haar vast zou begrijpen, er was zo weinig dat ze hadden kunnen doen. Ze was Acornstar eeuwig dankbaar dat hij Cobra had gedood. Ze had niet veel langer in het kamp kunnen zitten.

If I can't move heaven, I'll raise hell
Raging Hearts Iwsoq9

And I'm going to burn down the world.

Onderwerp: Re: Raging Hearts di 23 jun 2020 - 23:57

Zijn oren waren naar voren gericht om elk woordje op te vangen. Hij had vooral op zichzelf gelet tijdens de quarantaine, om niemand aan te vallen uit frustratie. Zich bedwingen was gelukkig goed verlopen. Hij was dan ook wel benieuwd hoe andere deze situatie ervaren hadden. 'Er is zoveel dat ik niet heb kunnen doen tijdens... Bloodclan's overname. Ik ben een Senior Warrior, en ik voelde mij zo nutteloos.' Hij kantelde lichtjes zijn kopje bij haar uitspraken."Als we iets gedaan hadden, hadden de jongeren het moeten bekopen. Bloodclan zou nooit de aanvaller straffen. Ze straffen ons door onze geliefden aan te vallen." mauwde de kater. "Er is er reden dat niemand van ons kon aanvallen, hoe graag we het ook wilden doen." Even trok hij met zijn oor. Hij was één van de katten geweest die met gemak een Bloodclanner aan kon, de gevolgen waren echter niet te voorspellen. "En ik denk dat iedereen zich een beetje nutteloos voelde op dat moment." Dat laatste zei hij met een kleine knipoog om haar gerust te stellen.

I'm thє king of my own land.
Facing tєmpєst of dust, I'll fight until thє єnd.
Crєatures of my drєams raisє up and dancє with mє!
Now and forєvєr, I'm your king!

Thєmє

.: