De trieste sfeer in het Camp drukte op iedereen maar nog het meest op de kinderen van Dewberry. De kater wiebelde met zijn oren toen Frostfall naar zijn dochter toeging en hij nam nog wat meer afstand. Haar vader zou de rest van de avond waken en bij haar lichaam verblijven. Zonder verder nog een woord te spreken streek hij even met zijn pluizige staart over Hedgekit's rug en liep toen naar zijn eigen Den toe waar hij in zijn nest ging liggen dat was gevuld met lavendel en vele andere bloemen. Op de rand lag de bloemenkrans die Gorsepaw hem gegeven had toen hij net Apprentice was geworden en hij glimlachte eventjes. Hij kon zich niet indenken hoe het moest voelen een kind te verliezen, en hoewel Frostfall een mopperkont was had hij ook zeker wel een hart.

Hij nestelde zich eens goed in zijn mosbed en geeuwde. Langzaam zakte hij onderuit en legde zijn kop op de rand van het nest. Al snel verscheen de kleine gedaante van Hedgekit in de opening en hij hief zijn kop even en tapte met zijn voorpoot op de plek naast hem zodat Hedgekit wist waar hij kon liggen. "Come here lad" miauwde hij en maakte het zichzelf gemakkelijk. Het plekje dat hij had gemaakt voor Hedgekit was warm en hij zou bijna helemaal in zijn pluisstaart verdwijnen als hij nog jonger geweest was. Hij zou er misschien net overheen komen? "Ye wanne hear a story aboot yer ma?" vroeg hij de kitten met een glimlachje. Misschien kon dat de kleine kitten troosten.

In het gedempte licht van de nacht fonkelden zijn groene ogen vriendelijk. "How aboot her first training. Ey?" miauwde hij met een grimas. "Eigenlijk wilde Oceanstar je moeder trainen, maar toen ze nog Dewkit was klikte het gewoon beter met mij en haar dan met onze voormalige leidster" begon hij zijn verhaal en krulde zich iets behaaglijker om de kleine Hedgekit heen. "Toen ze mijn Apprentice werd was ze nog niet zo goed in iets vangen als dat jij het bent hoor" miauwde hij met een knipoog. "Ze heeft haar fair share of zand gehad in haar trainingstijd. Al helemaal toen ze voor het eerst een haas moest vangen" lachte hij zacht. Oh, dat was een dag geweest waar hij nog met veel plezier aan terug kon denken. "Ze rende namelijk heel hard achter een haas aan, maar die haas sprong net over een gat heen en dat had je moeder niet gezien. Je raad al, ik mocht haar uit die kuil trekken" miauwde hij grinnikend.