(Closed) It's complicated, awkward

_{Vervolg van Zero Eclipse}

_{De weg terug naar het kamp was in stilte verlopen. Nettleroot was te moe om nog wat te zeggen, en eerlijk gezegd vond ze dat er al meer dan genoeg was gezegd. Haar oogleden waren zwaar net als haar poten. Haar staart deed enorm veel pijn. Als ze nu haar ogen zou dicht doen, zou ze ter plekke in slaap zijn gevallen en de eerste twee weken niet meer ontwaken. Eenmaal terug in het kamp werden haar wonden verzorgt en haar nest in de medicine den klaargemaakt. Of Ardentheart nu wel of niet welkom was bij zijn patiënt hing af aan wie je het vroeg. Rousebell zei dat er strikt rust nodig was. Nettleroot zei dat Rousebell een eind naar de hel kon lopen als ze haar zou dwingen om alleen te slapen. Uiteindelijk stelde Nettleroot zich tevreden ermee dat Ardentheart mocht blijven, míts hij de volgende ochtend weer meteen weg zou zijn om de andere patiënten die er lagen niet te storen. Nettleroot had braaf ermee ingestemd zonder haar woorden ook maar te overwegen.

Ten slotte was de rust weergekeerd en miauwde Nettleroot zacht ten teken dat Ardentheart naar binnen mocht komen. Ze lag opgekruld in een zacht nest van de jongste bladeren en gladste takjes die de apprentices maar hadden kunnen vinden. Haar gebroken staart stak het nest uit en lag op de grond in een vreemde boog door de breuk die er in zat. Met haar kop op de rand van haar nest keek ze verwachtingsvol naar de ingang.}

i _ g o t _ s o _ s i c k _ o f _ b e i n g _ o n _ m y _ o w n
N E T T L E R O O T
n o w _ t h e _ d e v i l _ w o n t _ l e a v e _ m e _ a l o n e

::