(Open) My sweet Valentine

Onderwerp: (Open) My sweet Valentine di 29 sep 2020 - 18:29

Daar zat ze dan als een vis uit het water. Het was stil in het kleine bos. Geen vogels floten, de krekels waren stilgevallen, de maan stond hoog. Blueflower wist dat ze niet zo laat buiten het kamp moest zijn. Ze had tenslotte al een drukke dag voor de boeg morgen. Maar.. soms wilde ze gewoon even op adem komen. De dagen waren zo hectisch geworden dat ze geen tijd meer voor zichzelf overhield. Zo wilde ze het graag. Sinds ze Queen was geworden stond ze altijd op scherp. Klaar voor haar clangenoten. Ze moest het dus doen met momentjes zoals dit. De perfecte stilte die haar gegund werd. Een tijdje bleef ze tussen het kreupelhout zitten, omhoog kijkend naar de maan en de sterrenhemel. Deze plek was speciaal voor haar. Hier hadden Appleseed en zij de herten gezien. De elegante, prachtige hinde met haar kalf, en de hertenbok die bijna haar neus had aangeraakt. Oh, wat koesterde ze dat moment. Blueflower voelde haar mondhoeken omkrullen bij het terugdenken aan die herinnering.

from love i do come
B L U E F L O W E R
from love i do go

Hij had niet kunnen slapen. Soms had hij dat. Als katten er naar vroegen, dan zei hij dat het prima met hem ging. Toch zou het hele gebeuren met de twolegs voor altijd een deel van hem zijn, het had zijn sporen nagelaten. Zowel fysiek als mentaal. Het topje die van zijn oor was gehaald, daar kon niemand omheen. Dat was altijd zichtbaar zo snel je zijn blik kruiste. Hij was gelukkig om weer terug te zijn en bracht zo veel mogelijk vis naar het kamp, gaf zijn pleegkittens de aandacht waar hij dat kon. Daardoor vergat hij zichzelf alleen wel eens. Dan had hij soms een nacht dat hij wakker lag, voelde hij de handen van de twolegs weer over zijn vacht glijden en kreeg hij de rillingen. Dan moest hij even zijn nest uit. Toen hij de warriors den uit was gestapt had hij de geur van Blueflower opgepikt. Hij wilde niet bespioneren of iets, maar hij wilde toch even weten of het goed met haar ging. Dus was hij haar spoor gevolgd naar small forest. Hij vond haar met een glimlach rond haar lippen, verder geen vuiltje aan de lucht. “Blueflower.” Miauwde hij vriendelijk. “Sorry, ik wilde even weten of je niets mankeerde. Als je liever alleen wilt zijn dan ga ik weer terug.” Verontschuldigde hij zichzelf voor het volgen van haar geurspoor.