Is there something else you're searching for?

Het was naar haar idee lang geleden dat ze nog eens naar de plek was gegaan waar de meeste kittypets leefden. Kittypets… ze snapte niet dat katten voor dat soort leven konden kiezen. Dat ze tevreden konden zijn met heel de dag niks doen, naar hun Twolegs luisteren en vies Twoleg voedsel te moeten eten in plaats van een echte, sappige prooi. Ze zou het niet begrijpen en gelukkig deed ze dat ook niet. Ze kon niet wachten op de dag dat ze haar final assesment moest gaan doen en dat ze een kittypet om kon brengen, dat ze haar nagels door iemands vel kon halen en dat ze het leven weg kon zien vloeien uit één zo’n kat. Hoe minder katten van dat soort rondliepen, hoe beter. En het was ook uitstekende training om uiteindelijk tegen die verdomde boskatjes te kunnen vechten. Aura had geen idee wat haar moeder allemaal voor een plannen aan het maken was, maar ze hoopte dat ze snel weer een invasie gingen plegen bij één van de Clans zodat ze konden claimen wat hun rechtmatig toebehoorde. Aura’s gedachten werden afgeleid toen ze een sterke geur van kittypet rook. Ze richtte haar blik naar boven en zag daar, vlakbij een Twoleg nest, een kittypet zitten. “Wel, wel,” begon ze op een sarcastische toon. “Kijk eens wat we hier hebben.” Ze keek afkeurend naar de kittypet en trok met haar oortje. “Waarschijnlijk is op dat hek klimmen het enige soort beweging wat je doorheen de dag krijgt of niet soms, luilak?” beet ze hem op een kille manier toe, haar ogen vuur schietend terwijl ze hem met pure afgunst in haar blik aankeek.

+ @Google