All this time

<sub>Nee, dit keer was ze niet van plan om de hoge bomen in te klimmen. Ze kwam hier ook wel eens zonder die bedoeling. Nah, ze had er vandaag niet zoveel zin in. Ze was toevallig toch in de buurt geweest tijdens het jagen, dus besloot ze om gewoon even een kijkje te nemen op de open plek. Wie weet wie ze deze keer weer tegen zou komen, het was altijd wel interessant. Dus trippelde de silver bengal de helling af, de open plek op. Ze richtte haar blauwe ogen toch even naar de bomen. Ja, ze wilde hier heel graag nog eens in klimmen. Maar het had geen haast. Ze was nog jong, ze had haar hele leven nog. Ze draaide haar kop toen ze geristel naast haar hoorde en glimlachte bij het zien van de jonge kater. 'Hey.'

Hedgepaw</sub>

Hij was nog niet lang apprentice. Geen eens een maan. Maar hij had al wel een beetje een idee van waar alles was en hoe hij terug naar huis moest komen van waar hij nu heen ging. Waar was dat? Fourtrees. Hedgepaw had gehoord over de grote plek met zijn torenhoge en eeuwenoude eiken bomen. De plek waar de clans iedere volle maan samen kwamen voor een gathering, waar dan geen bloed mocht vloeien. Het was dan de heilige grond van Starclan. Sinds hij dat had gehoord kon hij zich niet helpen afvragen; zou hij daar dichter bij zijn overleden moeder zijn? Zou hij daar haar aanwezigheid voelen. Misschien zou hij wel met haar kunnen praten zoals de leiders en medicine katten dat konden. Oh, hoe hij dat hoopte. Het was niet de normale nieuwsgierigheid die hem dus naar de verzamelplek had gebracht, maar die hoop, die vraag.
Maar, voor hij er überhaupt achter kon komen, stond hij ineens face to face met een glimlachende kattin. Ze had blauwe ogen die hem misschien wat nieuwsgierig maar ook zeker wel aardig aankeken. Haar vacht was zilver met kleine, donkerdere vlekjes die een mooi patroon vormden. Ze was duidelijk een warrior, jong, maar toch een heel stuk ouder als zijn mama was geweest. Zou ze ook een moeder zijn? “H-hoi,” Reageerde hij een beetje verrast. Hij had niet verwacht dat iemand anders hier ook zou zijn.

_{De WindClan kater leek wat verrast te zijn toen ze hem aansprak. 'H-hoi,' reageerde hij stamelend. Nawh. Silver glimlachte nog wat breder en draaide haar lichaam wat meer naar hem toe. Ze ging zitten, haar staart netjes over haar pootjes geslagen. Hij was nog zo jong, ze vroeg zich af of hij al eerder Fourtrees had gezien. Vast wel met de Territory tour, maar als jonge Apprentice zou het nog steeds indrukwekkend zijn. Zelfs zij vond het nog indrukwekkend. 'Ben je al vaker hier geweest?' vroeg ze dus met een licht gekanteld kopje. 'De eiken zijn mooi hè.' Ze draaide haar kop kort naar boven, naar de bomen, voor ze haar ogen weer naar de Apprentice richtte.}

De kattin vroeg hem of hij al eerder hier was geweest en Hedgepaw knikte gauw. Ja, met zijn tour! Toen waren ze echter niet echt lang gebleven, dus had hij niet kunnen uitzoeken of hij met mama kon praten hier. Zou hij het aan de zilveren kattin vragen? Nee. Nog niet tenminste. "Ik heb ze nog niet echt goed bekeken," gaf hij schaapachtig toe op de opmerking die zijn kant opgegooid was. Duidelijk een manier om een gesprek te starten. "Hoe vaak ben jij hier al geweest?" vroeg hij toen nieuwsgierig. Zou hij hier ook vaker komen later? Heel vaak? Of was het een speciale plek waar je niet zo vaak zou moeten komen behalve als er een gathering was?

_{De Apprentice had geknikt toen ze had gevraagd of hij hier al eens geweest was. Hij was nog jong, dus ze ging er maar vanuit dat dat in ieder geval met zijn tour geweest was. Misschien nog wel eens zonder iemand anders erbij, of met vrienden. 'Ik heb ze nog niet echt goed bekeken,' gaf hij toen toe. Ze glimlachte naar hem. Misschien toch niet echt vaak in zijn eentje of met anderen, anders had je daar wel de tijd voor genomen. 'Hoe vaak ben jij hier al geweest?' vroeg hij. De poes grinnikte. 'Ooh, ik ben de tel kwijt geraakt hoor,' antwoordde ze lichtjes kopschuddend. 'Echt niet heel vaak hoor, maar elke keer als ik langskom vanuit mijn territorium neem ik altijd wel even een kijkje of er misschien iemand anders is, of om de bomen te bekijken.'}

Ze was de tel kwijt geraakt, maar ze zei ook dat ze niet heel vaak kwam. Dat vond hij wel een beetje verwarrend. Toch besloot hij er niet op te reageren. Hij was geleerd om respect te hebben naar warriors, zelfs als ze niet van zijn clan waren. Gegeven dat het buiten een gevecht was dan. ”Is er vaak iemand anders dan? Vorrige keer was er namelijk niemand.” Dat had wel geholpen voor een rustige tour waarin hij alles goed kon opnemen. Maar hij was nou toch wel nieuwsgierig, want vandaag was hij niet gekomen om te leren. Hij had op onderzoek uit willen gaan, de open plek en de bomen er omheen verkennen. Maar er was iemand op zijn pad opgedoken en dat vond hij niet heel erg. Nieuwe katten ontmoeten was altijd leuk.

_{Ze zag de lichte verwarring en besefte dat wat ze gezegd had inderdaad een beetje verwarrend was. Ach ja, hij ging er verder niet op in. En het was ook een beetje dubbel. Ze kwam er wel vaak genoeg langs om de tel kwijt te raken, maar echt de open plek op gaan deed ze niet altijd. Het was ook niet zo bijzonder meer dat ze de aantal keren bij zou houden. 'Is er vaak iemand anders dan? Vorrige keer was er namelijk niemand.' Silver haalde haar schouders op. 'Dat is een beetje verschillend. Maar naar mijn mening komen er best wel wat katten kijken elke dag. Het zal er nooit helemaal stil zijn voor dagen,' antwoordde ze met een glimlachje.}

Nooit helemaal stil voor dagen. Dat was opzich niet zo gek om te bedenken, aangezien de plek aan alle vier de clanterritoria grenste. Ze zouden af en toe toch wel eens langs de grenzen moeten gaan om de geursignalen te versterken. Hedgepaw wist dat dat gebeurde, maar hij was zelf nog nooit met zo’n patrouille mee geweest. Maarja, hij was zeker ook nog niet lang een apprentice, dus heel veel verwachtte hij nog niet. Hij had genoeg te doen met al zijn trainingen onthouden en bijwonen, als hij eerlijk was. “Ben jij al eens naar een gathering geweest?” Vroeg hij toen uit het niets. De jonge kater kon zich niet voorstellen hoe dat zou zijn. Zou hij er binnenkort eentje kunnen bijwonen?