Chapter one

Onderwerp: Chapter one vr 2 okt 2020 - 21:53

_{“Have I not commanded you? Be strong and courageous. Do not be frightened, and do not be dismayed, for the LORD your God is with you wherever you go.”- Joshua 1:9:}

Twee maanden waren voorbij gegaan, twee maanden waarbij Quailkit vooral in haar moeders nest gebleven was. Ze was klein en een zekere trilling zat in haar lichaampje terwijl ze stapjes zette. De twee medicine cat apprentices hadden hun best gedaan om haar te genezen met hun kruiden en hun geneeswijzes, maar uiteindelijk was ze er zelf doorgekomen met hakken over de sloot. Quailkit, toen haar moeder haar vertelde over Starclan, wist het zeker. De sterren hadden haar gered. Dit had niet betekend dat ze de nursery uit had gedurfd, of zelfs het nest, want de wereld was oh zo gevaarlijk. Pas vandaag, twee moons verder, had ze de moed bijeen geschraapt om de eerste stappen te zetten, het nest uit, de koude vloer van de nursery op. Haar groene ogen stonden rond en ze bleef beven, maar ze liep, ondanks dat stress aan haar binnenste klauwden. Starclan zou haar beschermen. Of tenminste, dat hoopte ze.

Onderwerp: Re: Chapter one zo 4 okt 2020 - 11:39

_{Het verhuizen naar een nieuwe den was voor Softbelly erg lastig geweest. Ze was uit haar veilige omgeving gerukt en moest er mee leren omgaan, maar dit ging niet zonder constante angsten, nachtmerries en benauwdheid. Ze was tegelijkertijd met een boel andere nieuwe queens ingetrokken, maar toch voelde zij zich aangestaard. Alsof ze allemaal wisten wat er zich afgespeeld had achter gesloten deuren. Bovendien had ze geen idee wat ze aan het doen was. Ze wist helemaal niets van kinderen opvoeden, en dat terwijl ze doodsbang was om het allemaal fout te doen. Ze kon wel zien dat haar Quailkit achterliep op de rest, maar had geen flauw idee hoe ze haar daarbij helpen kon. Natuurlijk kreeg ze wel tips hier en daar, maar niets leek echt te werken. Onzekerheid brandde haar van binnenuit weg. Soft keek vermoeid op toen ze beweging voelde. Hoogstwaarschijnlijk Howlingkit die wilde gaan spelen. Haar ogen vergrootten zich toen ze zag dat het Quailkit was, die zich voor het eerst uit hun nest leek te wagen. "Oh lieverd," fluisterde Soft zachtjes, terwijl ze met een aanmoedigende blik in haar ogen naar het bolletje keek. Ze voelde haar hart bonzen met trots, al dan ook met angst voor de eventuele dingen die fout konden gaan, nu haar dochter zich zo bloot stelde.}