Always

Na haar vernedering in het kamp was ze hier naartoe gerend, even geprobeerd op rust te komen en te ontsnappen aan iedereen, aan al die ogen. Al die ogen die naar haar aan het kijken waren, die dat haar nu een schande vonden. En nu ze er over nadacht, ze wist niet eens goed meer waarom ze zo een haat had voor iedereen. Echter werden de zachte geluidjes van de wind die door de heatherfields woei verstoord door haar naam die werd geroepen, en keerde daarmee snel haar kopje om naar waar het vandaan kwam. Hij zei dat ze moesten praten, maar praten na alles wat er was gebeurd? Het leek haar een beetje onnozel om nog een woord te zeggen. Want het was waarschijnlijk toch verkeerd, en met elk woord zou ze alleen maar meer chaos creëeren.  Haar gouden ogen staarden naar hem, waarom was hij hier? Om haar een lesje te leren, om weer een ruzie te maken? Maar zonder woorden kreeg ze geen antwoorden, zonder woorden gebeurde er niet veel. De grijze poes besloot om even kalm te beginnen, hopend niet te hard te wezen. “Hoe kan je nog de zin verzamelen om met me te praten na alles wat er is gebeurd?”, klonk haar stem zachtjes.

Hoe hij het deed? Het was een vraag waar zelfs de kater niet zo goed het antwoord op wist. Een gemakkelijk antwoord zou zijn geweest dat hij gewoon te moe was om verder te ruziën over van alles en nog wat, een makkelijk antwoord zou zijn geweest dat hij zich zorgen maakte om de poes voor hem. En hoewel dit zeker dingen waren die speelde lag het antwoord wat dieper dan dat. Was het inderdaad heel ver van wat je van de rossige kater, gewoonlijk opgeslokt door zijn neid naar sommige, om dingen uit te willen praten. Maar iets in hem deed hem toch daar staan, open voor een gesprek die hij niet graag gewild zou hebben. "Zo dus" besloot hij dan maar simpel weg te zeggen, haar vraag vrijwel geheel afslaand. Met wat ongemakkelijke passen richting de poes ging hij naast haar staan, hun blikken niet ontmoetend, zijn houding afstandelijk. "Waarom deed je dat, Fallenflight?" mauwde hij, proberend zijn in woedde kloppende hart te sussen "Vanwaar deze enorme afkeer? Ik snap- ik ben nooit een goede broer geweest, maar jou persoonlijk in woorden ervoor verantwoordelijk stellen heb ik nooit gedaan. Ja, ik was er niet voor je, maar jij bent ook nooit naar mij toegekomen, hebt mij nooit duidelijk gemaakt wat je daadwerkelijk van mij verwachtte. Beide zijn we fout, en het is tijd dit gedoe achter ons te laten."