[Ashfeather] Night under the stars

De sterren flonkerden hoog boven haar hoofd terwijl ze over de heide heen stapte. Ze had haar patrol, die ze met tegenzin en in stilte had gejoined, verlaten aan het eind van de dag, gezegd dat ze nog even verder wilde jagen. Maar om eerlijk te zijn, ze wist niet eens of ze vannacht ging terugkeren. Het leek alsof er elektriciteit door haar lichaam heen ging als ze in hetzelfde kamp als Wolfstar was nadat ze zijn eerste leven uit hem getrokken had, haar eigen broer. Gevolgen waren er nog niet gekomen.. Maar misschien kwamen die nog wel.. Of niet.. Zij wist immers als enige wat hij met Gorsepaw gedaan had. Het gaf haar hoofdpijn en verdriet. Haar grote broer, haar grote held. Hoe hij van zijn voetstuk gevallen was... Ze schudde haar kopje langzaam en kroop in een kleine kuil in de heide.. Misschien kon ze vannacht wel daar slapen, onder het oordelend oog van Starclan. Stilletjes keek ze omhoog, de sterren volgend met haar ogen.

[Ashfeather]

[Ashfeather] Night under the stars TCHgk9tV_o

Ashfeather liep tussen de heideplanten door, het was een stille nacht. Boven haar fonkelde de sterren en ze voelde een zacht briesje door haar vacht heen waaien. Ze hield van de lege heidevelden, ze kon even helemaal alleen zijn, zonder haar clangenoten om haar heen. Poot voor poot liep ze verder, niet op haar omgeving lettend. Sommige katten vonden het maar vervelend om alleen te zijn, maar in het kamp was het voor haar nog veel eenzamer dan hier. Ze had niet veel vrienden, en de vrienden die ze had zag ze bijna nooit. Mooie vrienden waren dat, die niet eens de moeite namen om een praatje met haar te maken. Ashfeather begon te rennen, dat hielp haar als ze boos of verdrietig was. Ze voelde de heideplanten langs haar poten en de wind die door haar vacht blies, hier buiten kon ze even helemaal haarzelf zijn. Plotseling hoorde ze een geluid, het geluid was te hard om een prooidier te zijn. Zou het een vos of das zijn? Angstig kroop Ashfeather in sluiphouding, elke poot voorzichtig neerzettend. Ze kon dit beest niet vrij rond laten lopen en haar clangenoten in gevaar brengen. Toen zag ze opeens een poes liggen, opgerold in een kuil. Ze liet een zucht van opluchting ontsnappen, de geur van de kat was van de Windclan. Ashfeather wist niet welke kat dit was, ze kon alleen de bruine vacht zien. “Hallo? Wie is dat?” Vroeg ze voorzichtig.

[Ashfeather] Night under the stars Untitl10

De stilte was haast oorverdovend. Ze kon zachtjes in de verte krekels horen en het geruis van de wind die het gras boog, maar voor de rest was er niemand. Alleen zij en de sterren. Haar mond trok zich strak terwijl ze naar boven keek, zich afvragend of Gorsepaw op haar neerkeek. Zou hij trots zijn dat ze zijn dood gewroken had? Of zou hij juist teleurgesteld zijn in haar daden. "Het is jouw schuld.. weet je dat.." mompelde ze naar de sterren. "Als je niet dood gegaan was.." Maar ze schudde haar hoofd. Het was Wolfstar's schuld, hoe graag ze ook de schuld bij anderen neer wilde leggen. Toen.. pootstappen. Ze spitste haar oren en drukte zich wat verder naar beneden haar kuil in. Maar het mocht niet baten, ze was al gespot. "Ik," reageerde ze wat opstandig, geïrriteerd dat haar rustige moment met de sterren gebroken was.

Ashfeather hoorde de poes wat mompelen voordat ze haar stem herkende, het was Briarbell. Ze had haar wel is gesproken in het kamp, maar kende Briarbell niet zo goed. Ashfeather hoorde dat de kattin chagrijnig was, of in ieder geval meer geïrriteerd dan normaal. Zou ze weer teruggaan naar het kamp? Briarbell leek niet erg blij met haar komst. Toch besloot Ashfeather te blijven, ze was benieuwd wat de andere poes hier helemaal alleen deed, opgerold in een kuil. Ashfeather liep zachtjes dichterbij totdat ze naast Briarbell stond en ging zitten. Ze keek omhoog naar de prachtige sterrenhemel, hij leek deze nacht extra helder. Zou de Starclan van boven naar ze kijken? Ashfeather richtte haar blik weer op Briarbell en begon een vraag. ‘Wat doe je hier helemaal alleen, midden op de heidevelden? Er klonk een beetje onzekerheid in haar stem, zou Briarbell niet opeens in woede uitbarsten om haar vragen?

Duistere wolken vormen zich in de hemel boven je en maken het licht plots heel schaars...

It is both a blessing and a curse
[Ashfeather] Night under the stars Rout_sig_no_name

to feel everything so very deeply

hey you: