Sunshine, daisies & butter mellow

Poppykit was wakker en ze had geen zin om stil te zitten. Het enigste probleem? Iedereen sliep nog. De jonge kitten krabbelde omhoog, tussen haar siblings uit en zette haar witte voorpootjes tegen degene aan die het meest op haar leek; Lightkit. Ze duwde haar zusje onceremonieus in de hoop dat ze wakker werd, want ze wilde spelen. Het was over de laatste maan steeds wat duidelijker geworden dat Poppykit steeds meer aandacht wilde opeisen van iedereen om haar heen, bang dat ze er buiten gelaten werd, al zagen anderen het misschien niet zo. Ze zocht dit nog vooral bij haar ouders en bij haar siblings. Ze dacht niet na over hoe hun het moesten vinden dat ze ze wakker maakte, want ze wilde gewoon met ze spelen. "Liwtkit, speewlen!" Piepte ze dan ook in het oor van haar zusje.

+Lightkit

Ze werd niet erg rustig wakker gemaakt zeg! Eerst werd ze heen en weet geschud als een schip op woest water, en toen, werd er nog in haar oog gemekkerd. Maar ze zou het vergeven. Het kwam immers van haar zus en die bedoelde er vast niks verkeerds mee. "Jwa, ish goed!" Miauwde ze lachend terwijl ze nog even snel met een van haar pootjes in haar oog wrijfde. "Whatt wilte jwe spelelen?" oops dat kwam er niet zo lekker uit. Ze moest echt wat meer gaan oefenen op haar spraak. Ze zal snel wel wat extra lessen aanvragen bij papa of mama!

Lightkit reageerde lachend dat ze wel mee wilde spelen en even waggelde Poppykit enthousiast op haar pootjes. Ja leuk! Maar wat wilde ze spelen oh uhm…”Mowbal!” piepte ze vrolijk. Ja ze konden vast wel met een mosbal spelen. Verstoppertje en tikkertje waren alleen leuk met meer speelmaatjes en voor speelvechten waren ze misschien nog een beetje te klein. Ze konden eindelijk een beetje goed lopen en spraak werd langzamerhand een dingetje wat ze aan het leren waren, maar vechten? Daarvoor moest je een hoop coördinatie hebben die ze nog niet hadden.

De enthousiaste houding van haar zusje was erg aanstekelijk zeg! Lightkit voelde zich gelijk al een stuk energieker. Waardoor ze ook op haar plek begon te springen, alsof ze een stuiterbal was. "Owergooien owergooein!" Riep ze met een hoge hoge toon in haar stem. Ze had het andere kittens wel eens zien doen met een mosbal en het leek haar super leuk!

Haar zusje riep enthousiast dat ze wilde overgooien. Dat was ook precies wat Poppykit in gedachten had gehad, dus had ze er totaal geen problemen mee. De jonge kitten hobbelde naar het hoekje van het nest, waar ze een mosbal verstopt had. Ze wist eigenlijk niet van wie hij was, maar hij had eenzaam en alleen gelegen, dus had ze er geen probleem in gezien om hem mee te nemen en voor haarzelf te houden. "Klaaw?" Vroeg ze Lightkit toen ze weer buiten het nest stond.