ik ik ben met katten opgegroeid al mijn leven lang heb ik katten poezen kittens enz er zijn er al een aantal dood maar mijn liefste twee waren krakie en annemarie
KRAKIE: krak was een grote forse kater hij was een cyper met grote klouwen en een forse kop als je hem niet gekend had had je zo gezecht dat het tigerclaw was hij was ook heel erg dominant maar mijn allerbeste vriend, ik kon hem al van af mijn geboorte hij was ook ouder dan ik en dat is hij nog steeds ik heb gehoord van mijn ouders dat hij vaak bij mij in de wieg kwam liggen en dan moesten mijn ouders hem er weer uit halen maar soms lieten ze hem liggen ik deed de gekste dingen met hem ten ik klein was ik stopte hem in de kinderwagen in het keuken kasje in het tuinhuisje op mijn kamer in de kast in de gekste dingen en hij vond alles best hahahaha ik moet lachen nu ik er aan trug denk maar als ik dan klaar was met spelen en ik ben nogal vergeet achtig hoorde mijn moeder even later uit het keuknkasje '' mmmrrrroouuww!!! mouw!!'' hahahahaha voor hem was het dan niet heel erg grappig maar ik mot echt lachen als ik denk aan die dingen.
krak heeft de gekste dingen voor en met me gedaan hij heeft me zelfs een keer echt beschermen dat is dit verhaal:
het was sochtens volgens mij als ik het me goed herinner want mijn moeder heeft me dit verteld, er was een nieuwe oppas voor mij die krakie niet kon ik was nog maar een baby en ik lag in de wieg in de kamer en de oppas wilde mij eruit pakken om mij eten te gaan geven maar kraie wilde dat niet en sprong met zijn grote en machtige poten boven op de wieg en sloeg en blies naar de oppas die erg geschrokken was maar krak liet zich niet kennen
en de oppas moest zelfs een bezem gebruiken om hem eraf te krijgen! uitijndelijk is het haar wel gelukt dus maar het verhaal heeft veel indruk op mij gemaakt.
dit was mijn eerste verhaal over krak hij heeft meer mee gemaakt want ik was ongeveer 7 denk ik en ik ben nu 13 maar toen op een ochtend was hij weg en bleef een week weg hij kwam uitijnenlijk wel weer trug en toen hij trug kwam hebben we hem vertroeteld en eten gegeven maar daar hield het niet mee op hij ging steeds vaker weg en bleef ook steeds vaker weg ik denk dat hij het leven als warrior had gevonden maar overtrad de code door trug te komen maar het rare was dat hij alleen voor mij trug kwam want van mijn moeder mocht hij ook niet meer binnen omdat hij anders in huis plaste om zijn geur af te bakenen dus krak mocht niet meer binnen dat vond ik eel erg jammer en heb ook een paar keer gehuild maar het was niet anders we hadden ook een soort steen ijgenlijk twee ze stonden naast elkaar de een was hoog en smal de ander laag en breed ik zat op de lage en hij zat op de grote als ik naar die stenen kijk moet ik altijd aan hem denken maar hij bleef dus de hele tijd weg en kwam weer voor een dag trug en ging weer weg zo ging het door hij bleef ook een aantal keren langer weg en dacht ik dat het voorbij was en nooit meer trug zou komen maar elke keer verbaasde hij me weer en kwam hij trug maar de laatste twee keer hij was toen inmiddels een jaar of 18/19 de ena laatste keer bleef hij twee maanden weg en ik dacht echt dat het afgelopen was maar gek genoeg kwam hij trug precies op dierendag dit jaar ,2010, ik liep naar de keuken en keek door het keuken raam en zag krak op de steen zitten ik kon het niet geloven!!! hij was trug! ik rede alsof mijn leven er van af hing naar buiten en sloeg mijn armen omhem heen en knuffelde hem en knuffelde hem zoals nooit te voren mijn broertje en mijn vader (die toen nog leefde ,ander verhaal,) kwamen naar buiten en zagen dat ik zo blij was en waren ook blij voor mijn ik ben toen de hele dag bij hem gebleven en nu ik er aan trug denk denk ik dat krak afscheid had genomen dat hij dag heeft gezecht ik weet het niet zeker maar ik denk het wel want krak is nu al meer dan een half jaar weg ik heb er geen hoop meer in en het is ook beter voor hem en ik hoop dat hij gelukkig is bij de sterrenclan ik zal hem nooit vergeten.
ANNEMARIE: met annemarie heb ik niet zo,n geschiedenis maar ik heb veel van haar gehouden ik heb veel met haar gekroeld gespeeld en ik heb haar opgevoed maar op een dag kwam daar een einde aan ik zat lilo en chits te kijken ik weet het nog goed en de voordeur bel ging er stond een vrouw voor de deur ze zij '' er ligt een aangereden kat langs de weg en ik weet niet wat ik moet doen is hij van jullie?'' ik deed mijn gen wijd open van schrik ik hoopte dat het annemarie niet was dat het een andere kat was ( al is het voor geen enkele kat een pretje)
en riep mijn moeder van boven ze kwam snel naar beneden en ik liep met de vrouw mee naar de plek maar mijn angst was werkenlijkheid annemarie lag daar met haar achterkant verlamd mijn moeder ging snel naar de dierenarts en ik ging weer naar binnen en ging zitten huilen k kon niet mee omdat ik nog in mijn piama zat anders was ik echt mee gegaan maar mijn moeder wilde dat niet ik moest huilen en hulen ik wist gewoon dat het niet goed zou gaan en ik had glijk want annemarie was al dood voor ze bij de dierenarts waren mijn moeder kwam toen thuis en ik keek hoopvol naar mijn moeder maar ze schudde haar hoofd en vertelde dat ze al dood was voor ze er waren ik barste n huilen uit en heb ook de hele dag gehuild er kwam nog een vriendin op bezoek ze wilde allemaal dingen doen maar ik had mijn aandacht er niet bij ik had mijn mp3 op en bleef maar nietszienend voor me uit kijken ik was de wereld vergeten in mijn gedachte waren annemarie en ik weer samen en speelde in de tuin er gleed weer een traan langs mijn gezicht ik werd gesteund maar ik hoefde die dag even helemaal niks het baat nu goed met me op een ding na maar dat vertel ik nog wel dit waren mijn verhalen over krakie en annemrie ik heb nog mer katten dood ezien waar ik van hield maar van krak en annemarie hield ik het meest.
,sunpelt,
p.s. wil je alsjeblieft een reactie geven? ik wil graag weten wat iedereen er van vind.
en ik vind het grappig dat hij op tigerclaw leek (krakie)
(waar gebeurt natuurlijk al zou ik willen van niet)
Onderwerp: Mijn liefste krakie en annemarie 
vr 13 aug 2010 - 15:38
ik heb nog geen kat verloren, en ik hoop dat het ook niet zo snel gaat gebeuren. heb respect voor je
