[FINISHED] Run to the water

Stormflight richtte zijn blik naar de hemel en probeerde in te schatten hoe lang het zou duren eer dat de stortbui los zou barsten. Hij nam aan dat het nog wel even zou duren en dat hij dus nog wel even kon gaan jagen voordat hij moest gaan schuilen. De kater rende het kamp uit en veerde af naar rechts, waar hij zijn pad door het beboste gedeelte van RiverClan uitkoos en uiteindelijk weer naar rechts af veerde, waar de grens met ThunderClan lag. Zijn gedachten gleden even naar zijn ontmoeting met Smouldertongue en Irishunter en hij vroeg zich kort af of één van beide katers hier zouden zijn. Of Nightpool. Hoewel hij van Irishunter niet echt kon zeggen dat het een echte vriend zou worden, had hij met Nightpool en Smouldertongue zeker wel leuke gesprekken gehad. Ze hadden beiden het feit benoemd dat ze het jammer vonden dat ze niet met Stormflight in de Clan zaten, iets wat de grijze tabby wel had gedeeld. Een glimlach kroop op zijn lippen, maar hij probeerde deze wat terug te dringen terwijl hij de grens naderde. Een kat die de hele tijd met een glimlach rondliep, zou ook nogal wat vragen opwekken, nam hij aan. Hij liet zijn blik naar the Steppingstones glijden, waar er meestal genoeg prooi te vinden was. Hij wilde dan ook net aan zijn taak beginnen toen een ThunderClan geur zijn richting op kwam. Stormflight keek op, maar de kat die hij aan de andere kant van de rivier zag staan, herkende hij niet. “Hallo,” zei hij op een vriendelijke toon en hij gaf de ander een knikje. Het was altijd afwachten hoe anderen zouden reageren als ze van een andere Clan waren, maar tot dusver waren zijn ontmoetingen eigenlijk nog wel goed verlopen.

+ @Runningwind

Runningwind was op een jacht patrouile met 3 andere warriors en shiningpaw zijn eigen leerling. Het was een drukke dag en het weer werd steeds kouder, hij voelde al de verkoudheid omhoog komen. "Hopelijk krijg ik geen groenhoest deze seizoen". Tijdens de jacht heeft hij shiningpaw op eigen pad gestuurd, om zijn jacht technieken beter te oefenen. Op geven moment merkte hij aan de hemel op dat het binnenkort gaat regenen, runningwind hoopt dat die voor de stortbui weer terug is in het kamp. Opeens merkte hij een roodborstje op dicht bij de struikelen, het roodborstje zat wat zaadjes te verzamelen. Waarschijnlijk de laatste jacht voor het vogeltje mompelde hij. Hij zakte in de sluiphouding en liep zo voorzichtig mogelijk naar voren met lichtte passen. Toen hij dicht genadert was sprong hij op en greep het vogeltje bij zijn nek en beet hem dood. Na het begraven liep hij door, toen hij bij the steppingstones was aangekomen. Keek hij naar de overkant, hij merkte opeens een kat op aan de overkant met een gezellige lach. Hij hoorde opeens de kater hem begroeten.

Hallo, ik ben Runningwind. Wie ben jij?

Normaal is hij wat bescheiden om kennis te maken met andere katten, vooral omdat hij zelf vaak graag alleen op uit gaat. Maar kennismaking met andere katten is nooit slecht, tot bepaalde grenzen natuurlijk volgens de krijgscode. Afwachtend op antwoord ging hij zitten en luisterde ondertussen naar het woud.

Stormflight

Stormflight zag dat ze niet heel erg verschilden qua uiterlijk. Ze hadden allebei een grijze vacht met tabbypatroon en groene ogen. De kater had alleen een dikkere vacht dan Stormflight, maar voor de rest hadden ze broers kunnen zijn. Dat wilde echter niet veel zeggen: als Stormflight elke kater die hij zag dat een beetje op hem leek kon bestempelen als zijn broer, dan zou hij best wel een grote familie hebben. In RiverClan alleen al waren het aantal grijze katten met tabby patronen niet meer op twee poten te tellen. Maar goed, de ThunderClan kater dus. Hij stelde zich voor als Runningwind en vroeg wie Stormflight was. “Aangenaam om kennis met je te maken, Runningwind,” miauwde Stormflight op een vriendelijke toon. “Mijn naam is Stormflight.” Hij rook een stevige geur van prooi om de kater heen en nam aan dat de kater nog maar net gejaagd had. Misschien was hij al op weg naar het kamp en had hij besloten om hier even te drinken, wist Stormflight veel. “Had je even een pauze nodig van je taken?” vroeg Stormflight met een glimlach aan de kater. Hij wist dat sommige verantwoordelijkheden na een tijdje behoorlijk slopend konden worden en dat een kleine break dan altijd wel gewenst was.

Elfje

Toen hij zat stelde de kater zich voor als Stormflight. Runningwind zag dat ze bijna op elkaar leken, alleen zijn vacht was licht-bruin maar in de verte ziet het grijzig uit. De kater vond hem erg interessant en aardig. De kater vroeg of hij pauze had ingelast om te drinken, dat was hij eerlijk gezegd niet van plan.

Ik zag je aan de overkant, had net een prooi gevangen. Maar drinken is geen slecht plan. De licht-bruine kater boog zijn hoofd en dronk uit de rivier, het gaf een verkoelende gevoel. Maar hij gaat niet zwemmen zoals de rivierclan katten. Hoe is het om in de rivier te zwemmen? Bij mij klampt alles vast.

Ondertussen lette hij ook op de achtergrond of niemand hem zag praten met stormflight de rivierclan krijger.

Stormflight

Stormflight gaf een knijke toen Runningwind zijn opmerking maakte. Het zou waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat ze elkaar zouden zien aan de overkant van de rivier. Stormflight zag hier regelmatig ThunderClanners passeren, wat ook niet gek was aangezien deze grens de twee Clans met elkaar verbond en dit waarschijnlijk ook de plaats was waar ThunderClan kwam drinken. Zijn blik gleed naar Runningwind toen deze hem vroeg over de rivier en hij grinnikte kort. “Ik vind het persoonlijk heerlijk om te doen, maar ik denk dat ik dat wel voor de meeste RiverClanners kan zeggen,” zei hij op een vriendelijke toon tegen de kater. “Het is natuurlijk een minpuntje dat mijn vacht helemaal nat wordt, maar het droogt altijd snel op als ik me stort op mijn taken, dus ik erger me er niet echt aan. Ik kan me voorstellen dat de RiverClanners met een dikkere pels daar misschien anders over denken.” Zijn snorharen trilden geamuseerd. “En hoe is het voor jullie dan om in bomen te klimmen?” Dat was iets wat hij zelf nooit onder de knie zou krijgen, waarschijnlijk.

Elfje

De kater zat relaxed op de stenen en genoot ook van de beetje warmte die er nog was. Stormflight vertelde hem dat hij het heerlijk vond om te zwemmen en dat het ook voor de meeste katten gold, toen Runningwind hoorde dat als hij op ze taken stort dat het dan snel op droogt gaf hij een knikje. Voor katten met een dikkere vacht zal het inderdaad wat lastiger zijn, droogt niet snel op. Zijn snorharen trilden geamuseerd. De bruiner kater keek even omhoog om te zien of de stortbuien al aankomen, gelukkig duurt het nog even. Stormflight vroeg hoe wij in bomen klimmen, daar moest hij even goed over nadenken. Bij mij gebeurt dat heel snel vanwege mijn behendigheid en de klauwen. Daardoor klim ik snel omhoog. De zwaardere katten zullen daar wat anders over denken. Maar het geeft zeker een goed gevoel, en we vangen dan ook eekhoorns die proberen te vluchten in de boom.

In de verte hoorde hij opeens een gedonder, en keek toen omhoog richting het geluid. Zag net een flits verdwijnen en donker grijze wolken die hun kant op kwam drijven. Hij gromde in zich zelf "Begon net gezellig te worden."

Het weer moet weer verpesten, ik denk dat het tijd is om terug te gaan naar onze kamp. Ik moet mijn prooi nog opgraven. Was gezellig en leuk kennis te maken. Als je wilt kunnen we bij de maan bijeenkomst bijpraten. Runningwind wou zo snel mogelijk weer in het kamp zijn voordat die een verkoudheid opliep, besloot zelf om niet aan Stormflight te vertellen omdat het een zwakte van hem is. De bruine kater stak zijn staart op ter begroeting en liep terug naar het bos om prooi op te graven.

Stormflight

Stormflight luisterde geïnteresseerd toen Runningwind vertelde over hoe hij in bomen klom en hoe ze in zijn Clan zelfs prooi op konden jagen in bomen! Hij kon het zich niet voorstellen hoe het was om op zo’n smalle ondergrond op een snelle manier prooi op te jagen, maar hij nam aan dat ThunderClanners daar speciale training in kregen. Natuurlijk had hij wel eens geprobeerd om op de smalle bomen van RiverClan te klimmen, maar hij had het niet fijn gevonden hoe alles leek te zweven onder zijn poten en dus was hij snel weer naar beneden gekomen. Nee, gaf hem dan maar liever de vaste grond of water. Zijn groene ogen gleden omhoog toen hij donder in de verte hoorde, waarna zij zich weer fixeerden op de kater voor hem toen deze zei dat ze maar weer eens terug moesten gaan naar het kamp. “Dan zie ik je daar,” sprak hij bevestigend op dat ze elkaar nog wel eens zouden zien tijdens een Gathering. Hij gaf de kater nog een knikje en draaide zich om, waarna hij terug rende naar zijn territorium. Hij wilde weer terug in het kamp zijn voordat de hel los zou barsten, dus hij moest snel zijn.

Elfje