Mossball (Open) 1 kit nodig

Mistkit liep naar een kitten die haar aardig leek. Hallo... Wil je misschien met mij mossball spelen?
*Mistkit vroeg zich af of de kitten wel wou. 'Wat als 'ie niet wilt?'Mistkit probeerde een zelfverzekerde blik te maken.
(Open totdat een kit reageerd)

Laurelkit tuurde naar buiten. Hier aan de ingang van de nursery kon ze alles goed in de gaten houden. Natuurlijk was dat niet zo'n actieve bezigheid, maar ze vond het wel fijn om alles te zien en te weten wie waar was. Ze schrok op uit haar gedachten toen ze iemand tegen haar hoorde spreken. Haar oortjes draaide ze naar voren, nieuwsgierig naar wat er werd gevraagd. Oh, mosbal. Dat vond ze leuk! "Ja, zeker!" mauwde ze meteen tegen de kitten, die ze vaag kende als Mistkit. "Heb je al een bal, want anders heb ik er nog wel een paar in mijn nest liggen?" Ze had zo haar voorraadje gemaakt, want een kitten zonder mosbal, was als een kat zonder staart!

Mistkit hoorde Laurelkit aankomen. 'Uhmmm eerljk gezegd heb ik geen mossball bij me.', zei ze terwijl ze met haar poten over de grond schuifelde. (Hoe heette ze ook al weer...) Het leek alsof Mistkit zat te wachten op een antwoord, maar eigenlijk probeerde ze te herinneren wie de kitten was die mee wou doen. 'Laurelkit!' Het floepte er zomaar uit zonder dat ze het doorhad. (Oh nee... Verzin iets...) 'Zo heet je toch?', vroeg Mistkit om te zorgen dat Laurelkit niet dacht dat ze gek was. Ze was blij dat iemand met haar wou spelen straks ging Laurelkit weg, omdat ze dacht dat Mistkit gek was. (Dat hoop ik niet...)
+ @Laurelkit.

Mistkit bleek geen mosbal bij zich te hebben, maar dat was voor haar natuurlijk geen probleem Ze wilde gerust één van haar mosballetjes met haar delen. 'Laurelkit!' Haar oortjes schoten wat verrast naar voren. "Mistkit," mauwde ze vrolijk terug. Was dit een spelletje? 'Zo heet je toch?' Oh, hihi. het was dus geen spelletje. ze knikte enthousiast. "Ja!" Dat was inderdaad haar naam. "Ik zal één van mijn mosballetjes gaan halen." piepte ze uiteindelijk vlug en trippelde langs Mistkit heen naar haar nest. Haar moeder lag er nog samen met haar siblings een middagdutje te doen. Bij het nest was ze dan ook uiterst voorzichtig zodat ze niemand wakker maakte. Ze plukte een balletje uit het nest en liep snel terug naar Mistkit. "Hier," mauwde ze nadat ze het balletje voor de andere kitten had laten vallen.

'Bedankt.' Mistkit pakte het bolletje mos op met haar nagel en bekeek het balletje aandachtig. (Oké...) Ze vroeg:'Ben je er klaar voor?' 'Vang hem in...' 3... 2... 1... Nu! ' Ze gooide het balletje ver voor zich en keek hoe Laurelkit hem ging vangen.

Ze zette een klein stapje naar achteren toen Mistkit het bolletje bekeek. Haar volgende woorden zorgde ervoor dat ze alert was. 'Ben je er klaar voor?' Ja, ze was er klaar voor! Ze had al enkele keren intensief met de mosballetjes gespeeld en had zo wat kennis opgedaan. Haar snelheid ging erop vooruit en door deze spelletjes kon ze ook betere inschattingen maken. Dat kwam later goed van pas. Zelf wist ze dat natuurlijk niet, het bleef een spel voor haar. 'Vang hem in...' 3... 2... 1... Nu! ' Haar oogjes werden groot toen ze zag dat Miskit wilde gooien en zette dan ook direct enkele stappen naar achteren. Ze was achter niet ver genoeg om het in één keer te vangen, dus liep ze nog wat verder door om het balletjes te bemachtigen. Met een ferme slag van haar poot, sloeg ze het mosballetje terug in de richting van Mistkit. "Ha," riep ze terwijl ze ertegen sloeg, om haar slag 'extra energie' te geven. Dat hielp natuurlijk niet.

Mistkit liep naar de mossball en pakte die op.'Wow', zei Mistkit. 'Dat was goed!' 'Wil je het nu omgekeerd doen?' Mistkit was nog steeds gefascineerd door de slag tegen de mossball. (Laurelkit kan dit écht goed.) Ze liet het balletje mos vallen en keek Laurelkit aan. + @Laurelkit.