If you don't walk today, you'll have to run tomorrow

Een tevreden, snorrend geluid ontsnapte zijn bekje toen zijn baasje naar hem toe liep en hem over zijn rug aaide. Hij volgde met zijn rug de beweging van de poot van zijn baasje en keek over zijn schouder toen zijn baasje weg wandelde, een licht ontevreden gevoel zich nestelend in zijn maag. Een klein deel in hem wilde zijn baasje achterna gaan zodat hij nog wat meer aandacht op kon eisen, maar een ander deel wilde ook nog graag naar buiten gaan voordat het volledig donker zou worden en zijn baasjes hem niet meer naar buiten zouden laten gaan. Iroh draaide zich om nadat hij een keuze had gemaakt en liep door het luikje naar buiten. Hij richtte zijn blik naar boven en schatte dat hij ongeveer nog een uurtje of twee buiten kon zijn voordat zijn baasjes hem naar binnen zouden roepen. De kater nam een aanloopje en sprong tegen het hek op, waar hij zijn dikke lijf over het hek heen hielp dat zijn nest scheidde van het woud. Verschillende geuren drongen zijn neusgaten binnen, maar zijn aandacht werd gefocust op de meest recente geur. Elite. Iroh draaide verwonderd zijn kopje en zijn blik viel op een jonge kat die niet erg ver van haar final assesment af moest zitten. Iroh ging zitten en wachtte geduldig totdat de kattin hem op zou merken, maar alert bleef hij wel. Dat moest wel bij katten van de Elite. Hij kon het weten.

+ @Skadi