Schuilen

Onderwerp: Schuilen ma 9 aug 2010 - 9:19

Dikke waterdruppels tikten luid neer op de heldergroene bladeren van de bomen, de bladeren staken fel af tegen de grauwe lucht. Het water van de regendruppels verzamelde zich op de grond als kleine stroompjes. Een kleine zilveren kater stak voorzichtig zijn poot uit naar 1 van de stroompjes. Hij trok zijn poot weer terug in de droogte in, hij had zichzelf verborgen tussen de wortels van een grote boom, hier zat hij veilig en droog. Hij rilde en zette zijn vacht iets op, toen hij vanochtend het kamp uit ging had hij niet verwacht dat het zo hard ging regenen, nu was hij moe, koud en verveeld. Moe omdat hij hiervoor heeft zitten trainen en oefenen. Zijn mentor was naar de nursery verhuist en had nu kittens, maar hij wou zijn training niet verwaarlozen dus hij was in zijn patroon van zelf trainen teruggevallen. Hij had de eerste manen van zijn apprenticeschap geen mentor gehad en dus toen ook zelf getrained. Hij was het gewend maar het voelde toch anders om opnieuw zelf te trainen. Hij legde zijn kop op zijn poten, hij was moe geworden. Voorzichtig trok hij zijn witte poten onder zich, hij probeerde het warmer te krijgen terwijl de regen onverbiddelijk neer tikte, overal om hem heen. Hij legde zijn kop neer en sloot zijn ogen even. Hij was moe.

KRAK Het luide geluid van een brekende tak drong zich als een doorn in Ashpaw's droomwereld. Langzaam vervaagde zijn droom tot duisternis, zijn poten voelden stijf aan en zijn vacht moest wel pluizen, besefte hij voordat hij zijn ogen wou openen. Hij draaide even met zijn zilverkleurige oren, hij was moe, eigenlijk was het niet goed tot hem doorgedrongen, maar nu hoorde hij weer wat, langzaam opende hij zijn blauwe ogen en knipperde hij even tegen het felle zonlicht, de regenbui was opgehouden, hij keek om zich heen of hij iemand zag.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen ma 9 aug 2010 - 20:23

De nursery was haar vaste thuis geworden, maar nu ze bevallen was, kon Raindrop wel wat beweging gebruiken. Toen ze de regen hoorde tikken, en Blacksky even weg was, had ze haar kans gegrepen. Raindrop had haar kittens gelikt, en was naar buiten geslopen. Niemand had haar gezien, dus liep ze nu tussen de bomen, wuivend met hun heldergroene bladeren, en de regendruppels. Raindrop lette niet zo goed op; ze was niet aan het jagen, en ze was nog een beetje moe. Terwijl ze voortliep, langzaam maar toch niet voorzichtig, trapte ze op een tak. KRAK! Ze schrok, trok snel haar poot terug. Het geluid leek wel het einde van de regenbui in te luiden; het druppelen werd al minder. Raindrop keek om zich heen, de natuur zag er altijd mooi uit na een regenbui. Wat was dat grijze bolletje daar? Voorzichtig liep ze wat dichterbij. Wat? Het was Ashpaw! 'Ashpaw!' riep ze. 'Hoe is het? Gelukkig ben je niet erg nat.' Snel liep ze naar hem toe. Als hij erg nat was geweest hadden ze nu terug naar het kamp gemoeten. Toen herinnerde ze zich zijn alleen-trainen. 'Ben je wezen trainen?' vroeg ze vrolijk. 'Wil je laten zien wat je al kan? Je vertelde laatst over je hoogtevrees overwinning, en over sluipen. Ik ben erg benieuwd!' Eigenlijk hoefde ze het niet te zien om trots te zijn, maar toch, misschien kon ze nog wat helpen.

Onderwerp: Re: Schuilen ma 9 aug 2010 - 20:37

Ashpaw knipperde nog een paar keer met haar ogen en hij gaapte diep. Hij kroop ietsjes achteruit, hij hoorde pootstappen, zou het een clanlid zijn die kwaad op hem was omdat hij inslaap was gevallen? Ashpaw legde zijn oren wat achteruit, misschien werd hij niet gezien.. Hij zuchtte ietsjes, natuurlijk werd hij gezien, zijn zilverkleurige vacht stak fel af tegen de donkere boomwortels. 'Ashpaw!' Het geluid van iemands stem drong zijn oren binnen, als eerste reactie kromp hij ineen maar daarna herkende hij de stem, het was Raindrop, maar wat deed ze hier? Moest ze niet in de nursery blijven? Voorzichtig stapte hij tussen de wortels van de boom vandaan, zijn vacht was vochtig en pluizig maar hij was niet doorweekt. Hij schudde zijn vacht even uit, in de hoop de laatste slaap uit zijn kop te schudden. Hij gaapte nog 1 keer en richtte daarna zijn helderblauwe kijkers op Raindrop, hij keek haar nieuwsgierig aan, moest ze niet bij de kittens blijven? Maar eerst was het aan Raindrop om te praten, sterker nog, ze praatte al toen hij bedacht wat hij wou zeggen. 'Hoe is het? Gelukkig ben je niet erg nat.' Miauwde Raindrop. Ashpaw glimlachte naar haar, 'Ik heb geschuild tussen de wortels van die boom, daarom ben ik niet nat.' Miauwde hij, haar eerste vraag ontwijkend, hij wou niet bekennen dat hij eenzaam was, maar hij wou ook niet liegen. 'Waarom ben je niet in de nursery?' Vroeg hij en hij hield zijn kop wat scheef. Hij likte eventjes langs een kleine snee in zijn poot, hij had die opgelopen toen hij op een doorn stapte. 'Wil je laten zien wat je al kan? Je vertelde laatst over je hoogtevrees overwinning, en over sluipen. Ik ben erg benieuwd!' Miauwde Raindrop vrolijk. 'Nou ik heb het nog niet overwonnen..' Miauwde hij zachtjes.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen ma 9 aug 2010 - 20:56

'Ik heb geschuild tussen de wortels van die boom, daarom ben ik niet nat.' vertelde Ashpaw. Raindrop glimlachte, maar ze merkte dat hij op de eerste vraag niet antwoordde. Ze besloot het te negeren. 'Waarom ben jij niet in de nursery?' Ze dacht even aan de kittens. 'Ik kreeg genoeg van liggen, en de regenbui lokte me naar buiten..' 'Nou, ik heb het nog niet overwonnen..' miauwde hij als protest. 'Elke tak is een overwinning.' zei Raindrop stellig. Toen liep ze nog wat naar Ashpaw toe. 'Je had toch ook geoefend met jagen? Wil je dat laten zien?' Ashpaw liep wat verder. Raindrop knikte tevreden; hier was geen prooi, zelfs geen kikker. Hij leidde hen naar een ander stukje bos, waar de zompige aarde nog niet alle geuren verteerd had. Raindrop keek trots maar oplettend toe. Wat was zijn volgende zet?

Onderwerp: Re: Schuilen di 10 aug 2010 - 16:02

'Ik kreeg genoeg van liggen, en de regenbui lokte me naar buiten..' Vertelde Raindrop. Ashpaw knikte, hij kon het begrijpen, hij vond het heerlijk om buiten om buiten te zijn en het leek hem dan ook vreselijk om de hele dag in de nursery of welke den dan ook te moeten zitten. Hij rilde even, nee hij moest er echt niet aan denken. Hij schudde zijn nog steeds pluizende vacht uit, misschien ging het daarna wat plat liggen. Hij was ook stom geweest om er 's ochtends op uit te gaan en niet te checken of het ging regenen. Hij had nog mazzel gehad, het kon gevaarlijk zijn om in het moerasachtige gebied te zijn als het regende, maar hij had de juiste plek uitgekozen, tussen de bomen had hij veilig kunnen schuilen. 'Je had toch ook geoefend met jagen? Wil je dat laten zien?' Vroeg Raindrop. Ashpaw knikte zachtjes en liep een eind weg, hier was hij met veel kabaal van een lage boomtak gevallen toen hij bang werd, natuurlijk zat hier geen enkele prooi meer. Hij kwam uiteindelijk bij een ander stukje bos. Hij stak zijn neus in de wind en analyseerde in zijn kop wat voor prooi hij rook, hij rook kikker, maar dat was gelukkig niet vers, hij had geen zin om op de bittere lederachtige beestjes te jagen. Uiteindelijk, na een beetje zoeken, vond hij de geur van een woelmuis, vers. Eerst draaide hij wat om de plek waar de geur vandaan kwam heen, zodat de wind naar hem toe gedraaid stond, zo kon hij niet geroken worden door de woelmuis, ook maakte hij nauwelijks meer geluid bij het sluipen. Langzaam kroop hij nader terwijl het grootogige beestje geen weet had van zijn presentie. Hij glimlachte en hoopte dat Raindrop trots was terwijl hij zich afzette, zonder dat het beestje een kans had om ook maar een gil te slaken had hij er al een einde aan gemaakt, het beestje hing slap in zijn bek. Hij keek om naar Raindrop, zou ze trots zijn?

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen di 10 aug 2010 - 19:53

Raindrop zag Ashpaw in sluiphouding duiken. Goed, mooi in evenwicht. Ze stak haar neus in de lucht; woelmuis. Perfecte prooi voor de al iets gevorderde jager. Langzaam bewoog hij zich vooruit, en Raindrop merkte dat ze zelf als gebeeldhouwd op de grond zat, nauwelijks ademhalend. Even vreesde ze dat hij te laat af zou zetten, maar zijn timing was perfect. Ashpaw zweefde een moment boven het beestje, maar voor de grote ogen hadden kunnen knipperen hing het slap in Ashpaw's bek. Hij keek om, met iets trots, maar tegelijkertijd ook iets smekends in zijn ogen. 'Ashpaw, je laat me geen keus.' zei ze. Hij keek even bang, dus vervolgde ze snel. 'Ik kan niets anders dan trots zijn. Je was perfect in evenwicht, je sprong perfect.. En het is nog een lekkere dikke woelmuis ook!' Als Raindrop nu een pokerface had moeten opzetten, was het haar niet gelukt. Ze straalde de trots bijna tastbaar uit. 'Ik kan er niets aan toevoegen.' vertelde ze haar leerling. Hij zweeg even, maar keek blij, misschien zelfs gelukkig. Toen besloot ze over iets anders te beginnen, iets waar ze samen aan zouden werken tot het zo goed als het kon zijn was; Ashpaw's hoogtevrees. Raindrop slikte even, ze wilde hem niet kwetsen. 'En het klimmen?'

Onderwerp: Re: Schuilen di 10 aug 2010 - 20:09

Met zijn grote blauwe ogen keek Ashpaw Raindrop afwachtend aan, had hij het goed gedaan? Hij had niemand om het te beoordelen omdat hij alleen trainde maar hij had het toch wel goed? Als hij het niet goed had moest hij opnieuw gaan oefenen en alles wat hij geoefend omgooien en.. en... 'Ashpaw, je laat me geen keus.' Miauwde Raindrop, Ashpaw voelde zich koud worden, nee.. het was toch niet? Zijn oren draaiden langzaam naarachteren, in de richting van zijn nek, maar toen besefte hij pas dat Raindrop nog niet uitgepraat was. 'Ik kan niets anders dan trots zijn. Je was perfect in evenwicht, je sprong perfect.. En het is nog een lekkere dikke woelmuis ook!' Ashpaw zette zijn oren overeind, zijn blauwe ogen rond als de volle maan van verbazing maar ook van trots. Hij zat recht overeind en leek te gloeien van trots, hij was zo blij dat Raindrop vond dat hij het goed deed. 'Ik kan er niets aan toevoegen.' Miauwde Raindrop. Dit maakte Ashpaw alleen maar trotser, ze was echt blij met hoe hij geoefend had! Hij likte nog even langs de snee in zijn poot, er was nu modder ingekomen en dat moest er zo snel mogelijk uit. 'En het klimmen?' Miauwde Raindrop, Ashpaw merkte een lichte aarzeling op. Hij raakte redelijk teleurgesteld daardoor, was ze teleurgesteld in zijn hoogtevrees? Hij zwiepte zijn staart nerveus heen en weer, de val uit de boom van vandaag nog vers in zijn geheugen. 'Ik.. kan het proberen..' Miauwde hij voorzichtig terwijl hij naar de grond keek, Hij zag zijn poten, lichtjes weggezonken in de natte aarde, de regen had de ondergrond geen goed gedaan, maar het zou de klap opvangen als hij.. weer viel. Hij wou er eigenlijk niet aan denken, maar het gebeurde altijd als hij aan het klimmen was. Misschien zou hij ook een goede warrior kunnen zijn als hij nooit klom?

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen wo 11 aug 2010 - 20:02

'Ik.. kan het proberen..' Ashpaw was niet erg enthousiast. Raindrop wist niet precies wat ze moest doen; ze wilde hem niet dwingen, maar klimmen kon ooit nog wel eens levensreddend zijn; dassen en vossen konden niet klimmen. 'Zal ik met je meegaan?' stelde ze voor. 'Maar als je echt niet wilt, moet je het zeggen. Ik weet zeker dat je ook zonder klimmen een geweldige warrior wordt; klimmen is niet essentieel.' Ze keek hem aan, en bande alle onzekerheid uit haar eigen hart. Het was zijn keuze, en het was aan haar hem te steunen. Terwijl de grote blauwe ogen haar aankeken, liep ze naar hem toe en gaf hem een geruststellend likje. 'Als je maar weet dat ik nooit teleurgesteld in je kan zijn; je bent een geweldige leerling, en kater.' Raindrop kon deze kat niet gekwetst of bang zien; niet angstig of wanhopig. Ze wilde hem beschermen, helpen en opleiden. Ze was zijn mentor, en nam haar taak serieus. Als Ashpaw hoogtevrees had, dan was dat zo. Daar zou zij niets aan kunnen veranderen; hij moest zijn eigen stappen nemen, zijn eigen leven leiden. Zij kon hem alleen maar steunen, en dat was ook precies wat ze van plan was.

Onderwerp: Re: Schuilen wo 11 aug 2010 - 21:03

Ashpaw speurde Raindrop's gezicht eventjes af of ze iets uitstraalde wat hem opviel, en dat deed ze, hij dacht onzekerheid te zien, twijfelde ze aan hem? Hij sloeg zijn ogen weer neer terwijl Raindrop begon te spreken, zwijgend luisterde hij naar haar. 'Zal ik met je meegaan?' stelde ze voor. 'Maar als je echt niet wilt, moet je het zeggen. Ik weet zeker dat je ook zonder klimmen een geweldige warrior wordt; klimmen is niet essentieel.' Ashpaw keek langzaam op, het was erg lief van haar om voor te stellen om mee te gaan, maar dit was iets wat hij zelf moest oplossen, ze kon niet altijd met hem mee klimmen en om eerlijk te zijn, diep in zijn hart wou hij alles overwinnen, maar 'Ik probeer het eerst zelf, ik moet het zelf kunnen..' Miauwde hij met zijn zoals altijd zachte stem. Het was niet dat hij het niet leuk vond dat Raindrop hem wou helpen, maar hij had beseft dat Raindrop er niet altijd bij kon zijn en dat hij ook dingen zelf moest kunnen doen. Hij liep met licht trillende poten naar de dichtst bijzijnde boom. Zijn oren had hij plat gelegd en zijn staart sleepte over de grond. Hij was zich pijnlijk goed bewust van alles wat er om hem heen gebeurde. Een kikker die kwaakte, de dennenaalden die onder zijn pootkussentjes prikken. Uiteindelijk keek hij omhoog naar de stam van de boom, hij leek huizenshoog voor hem. Verkrampt zette hij zich af en hij sloeg zijn nagels in de ruwe boomstam, langzaam begon hij zich omhoog te werken. Uiteindelijk sloeg hij rillend zijn poten om de eerste boomtak, langzaam en rillend bleef hij erop zitten. Hij keek met grote angstogen naar beneden, het was niet eens zo ver maar het leek een enorme diepte voor hem. Hij klampte zich vast maar dwong zichzelf toen om verder te klimmen.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen do 12 aug 2010 - 18:58

'Ik probeer het eerst zelf.. ik moet het zelf kunnen..' fluisterde Ashpaw. Raindrop knikte. Hij maakte sterk de indruk alles zelf te willen overwinnen. Nu straalde Raindrop alleen nog maar zekerheid en geloof uit. Geloof dat hij het kon, hoever hij zelf wilde. Zij zou op de grond blijven. Langzaam, en ontzettend bang leek het wel, liep Ashpaw naar een boom. Zijn staart sleepte over de grond, zijn oren stonden naar achteren. Raindrop liep zachtjes, een klein stukje achter hem, mee. Ze liep niet naast hem, maar liet hem ook niet alleen. Ze bleef zitten op het moment dat hij zijn nagels verkrampt in de boomschors sloeg. Even wilde ze er wat over zeggen, maar ze hield haar mond; zijn concentratie mocht niet verstoort worden. Rillend klom hij naar boven, en bereikte de eerste tak. Een glimlach trok over Raindrop's gezicht; tak nummero 1 was bereikt. Zijn blauwe ogen staarden angstig naar beneden, groot en bang. Maar de angst maakte plaats voor een soort wanhopige vastbeslotenheid, en Ashpaw richtte zijn blik omhoog. Hij sloeg zijn nagels opnieuw in de boomstam, en klom langzaam naar de tweede tak. De tweede tak! Daar had hij het over gehad. Daar had hij op geoefend! Raindrops glimlach was verbreed naar een grijns. Ashpaw had er duidelijk hard op getraind, en ze was zo ontzettend trots, nog vergroot door de goede jachttechnieken van daarnet.

Onderwerp: Re: Schuilen do 12 aug 2010 - 19:07

Ashpaw voelde zich aangemoedigd door Raindrop's glimlach, ze was trots op hem! Hij was er zo blij door, hij was bang dat ze het niet goed zou vinden hoe hij omhoog klom, maar dat vond ze dus wel! Hij begon zachtjes te spinnen van trots en hij dwong zichzelf omhoog te klimmen naar de tweede tak. De ruwe schors van de boom voelde lichtjes pijnlijk aan maar hij sloeg er geen acht op, hij was aan het klimmen en hij deed het goed. Hij glimlachte en hij voelde zich niet zo bang meer. Hij sloeg zijn poten om de tweede tak heen en hees zich op, dit was een stuk hoger, Raindrop leek ook een stuk kleiner, alles leek een stuk kleiner, maar wat als hij nu viel.. Angst sloeg hem om het hart, wat als hij nu viel. Maar hij wou door gaan, hij wou nog 1 tak hoger klimmen. Hij keek omhoog, die tak was niet zo ver weg, en hij zou weer verbeterd zijn als het hem zou lukken. Met platgelegde oren zette hij zich weer af. Zijn nagels haakten zich in de boomstam, even gleden ze weg, tot zijn grote schrik, maar uiteindelijk hing hij stil. Even moest hij bijkomen van de schrik maar daarna klom hij weer moedig verder. Poot voor poot kwam de tak dichterbij, tot hij er uiteindelijk zijn poten omheen kon slaan en hij veilig zat. Hij keek trots, maar angstig, naar beneden en besloot snel weer naar beneden te klimmen. Net zo voorzichtig als voorheen, klom hij poot voor poot naar beneden, totdat hij weer veilig met een plofje voor Raindrop landde, trillend en bang, maar veilig.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen do 12 aug 2010 - 19:25

De tweede tak was bereikt, zijn trainen was beloond. Maar Ashpaw ging verder. Raindrop keek toe, nog steeds breed lachend. Hij had zijn nagels nog steeds vast in de boom geslagen. Hij zette zich af.. en gleed weg! Raindrop wilde iets roepen, maar stopte zichzelf; hij kon het.. ze moest in hem geloven.. En inderdaad; hij stopte met glijden, bleef even hangen, ging verder! Hij zette door naar de derde tak! Wat een hoogte moest dat zijn voor Ashpaw. Raindrop keek nog steeds toe, geboeid en trots. Hij klom voorzichtig, maar dat was juist goed. Poot voor poot voor poot kwam hij dichterbij zijn doel, het hoogste tot nu toe. Uiteindelijk sloeg hij zijn poten stevig om de tak heen, stevig. Toen hij naar beneden keek, zag ze zowel trots als angst in zijn ogen. Zelf straalde ze, en ademde diep in; ze had haar adem ingehouden zonder dat te beseffen. Dit was genoeg voor Ashpaw, hoog genoeg; hij klom langzaam weer naar beneden, maar al een stuk zekerder dan eerst. Zodra hij op de grond stond liep Raindrop naar hem toe. 'Je hebt de derde tak gehaald!' miauwde ze, nee, juichte ze bijna. Raindrop gaf haar leerling een lik over zijn kop. 'Dat heb je geweldig gedaan! Je kunt je nauwelijks voorstellen hoe trots ik op je ben! Je klom goed, en je hebt jezelf gestopt voor je viel, en Ashpaw, je durfde verder te gaan na het wegglijden. Dat was geweldig!' Raindrop kon bijna niet stoppen met jubelen.

Onderwerp: Re: Schuilen za 14 aug 2010 - 15:10

Ashpaw was zo blij dat hij weer op de modderige grond stond, hij vond het niet eens erg dat hij helemaal modderig was, hij was te blij dat hij weer op stabiele ondergrond stond. Zijn opgezette vacht daalde weer een klein beetje en zijn staart werd weer wat minder dik. Ook ontspande hij zich weer wat, hij had de derde tak gehaald, hij was weer wat dichter bij zijn doel gekomen. Hij keek omhoog, ooit zou hij de volgende tak halen, en daarna weer een tak erbij, totdat hij boven in de boom zou zitten. 'Dat heb je geweldig gedaan! Je kunt je nauwelijks voorstellen hoe trots ik op je ben! Je klom goed, en je hebt jezelf gestopt voor je viel, en Ashpaw, je durfde verder te gaan na het wegglijden. Dat was geweldig!' Raindrop kon bijna niet stoppen met jubelen. Ashpaw glimlachte aarzelend en een beetje verlegen, hij wist niet goed wat hij moest met al die complimentjes, terwijl hij diep van binnen wist dat hij veel beter zou moeten kunnen. Hij zwiepte ietsjes met de staart en keek naar zijn poten, 'Maar ik weet dat ik veel beter zou moeten kunnen..' Miauwde hij met zachte bijna onverstaanbare stem. Hij wou ook veel beter kunnen, dan kon hij pas trots op zichzelf zijn, hij wou geen zwakkeling zijn. Hij wou een goed warrior worden, en hoogtevrees paste daar niet bij, hij wou het zo graag overwinnen, maar het lukte hem telkens maar niet. Dit bracht een flinke deuk in zijn zelfvertrouwen.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen ma 16 aug 2010 - 18:56

'Maar ik weet dat ik veel beter zou moeten kunnen..' Ashpaw wilde meer kunnen. Raindrop glimlachte. 'Alles gaat in stappen, Ashpaw. In één keer zou niet goed zijn voor een kat. Drie takken is een overwinning, en elke tak brengt je dichterbij de volgende.' Ze wilde hem vertrouwen geven, maar hij maakte het haar maar moeilijk. Dat deed hij toch niet expres. Raindrop keek haar leerling aan. 'Vertel eens wat je wilt doen?' vroeg ze nieuwsgierig. Ze konden er nu net zo goed een training van maken. De grond was echt modderig, maar dat deerde niet bij sommige oefeningen. Raindrop keek omhoog; de regenbui was helemaal voorbij getrokken. Even zag ze wat sterren flonkeren, en in haar hoofd bedankte ze Starclan voor haar geluk; partner, kittens, en een lieve leerling.

Onderwerp: Re: Schuilen ma 16 aug 2010 - 19:03

'Alles gaat in stappen, Ashpaw. In één keer zou niet goed zijn voor een kat. Drie takken is een overwinning, en elke tak brengt je dichterbij de volgende.' Miauwde Raindrop, het klonk alsof ze hem wou aanmoedigen, maar op dit moment voelde hij zich barslecht en nutteloos, waarom ging alles mis? De dood van Flametail bijvoorbeeld.. Waarom moesten katten dood? Hij had zijn oren eventjes achteruit gelegd en hij likte de wond in zijn pootkussentje schoon, hij wou het zo schoon mogelijk houden, misschien had hij de doorn moeten laten zitten. Hij schudde zijn kop heel eventjes, de wond was alleen maar groter geworden als de doorn was blijven zitten. Het moest wel schoon blijven als hij geen nare infectie wou, al was dat moeilijk met al die modder. Ineens besefte hij zich dat Raindrop iets had gevraagd. Hij keek langzaam op, hij was dood moe, zijn spieren deden pijn en waren stijf, eigenlijk was het enige wat hij wou doen in zijn nestje liggen en slapen, heel diep slapen. Maar hij wou Raindrop niet teleurstellen, ze had haar kittens.. haar kittens? Hij keek op, 'Maar is het wel goed dat je je kittens zo lang alleen laat?' Miauwde hij zachtjes en hij likte nog wat modder van zijn poot, hij haatte de smaak van modder, maar het kon hem even niets schelen.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]

Onderwerp: Re: Schuilen wo 25 aug 2010 - 19:19

'Maar is het wel goed dat je je kittens zo lang alleen laat?' miauwde Ashpaw zachtjes. Ashpaw leek doodmoe. 'Ja hoor, ze zijn groot en sterk. Ik denk dat ze dat wel aankunnen,' lachte Raindrop. 'Zullen we terug gaan naar het kamp? Ik ben een beetje moe,' voegde ze eraantoe. In een reflex begon ze haar poot te likken, die was weggezakt in de modder. Gatver. Ze zou ze smaak van modder altijd blijven haten, heel erg blijven haten. Het was gewoon een gore, dikke substantie die niets voedzaams bevatte. Zodra de vieze smaak gezakt was, keek ze weer op naar Ashpaw. Er zat een wond in zijn pootkussentje. Bezorgd liep ze naar hem toen, en bekeek de wond. Hij was gelukkig schoon, door Ashpaw's wasbeurt. Raindrop checkte de lucht nog een keer, en keek toen op naar Starclan. Daar was Flametail nu ergens.. Waarom moesten katten toch dood? Waarom? 'Goede reis, Flametail..' fluisterde Raindrop zachtjes.

Onderwerp: Re: Schuilen vr 27 aug 2010 - 22:27

Ashpaw's trok zijn poten eventjes los uit de viesgekleurde modderdrap die constant aan zijn poten trok. In zijn nachtmerries was het soms oneindig diep, waardoor hij bleef zinken, en zinken, en zinken... 'Ja hoor, ze zijn groot en sterk. Ik denk dat ze dat wel aankunnen,' lachte Raindrop, het liet Ashpaw opschrikken uit zijn gedachten waarin hij verzonken was, alsof hij in de modder was weggezonken, eigenlijk was het te vergelijken met de modder, het zoog je naar beneden en je kwam er nauwelijks weer uit. 'Zullen we terug gaan naar het kamp? Ik ben een beetje moe,' voegde Raindrop eraantoe. Ashpaw knikte zachtjes, het was beter als ze terug ging naar haar kittens, hij wou niet de schuld krijgen als er iets gebeurd was, zeker niet van Blacksky, Scythepaw had eens verteld dat de zwarte kater erg streng is. Blacksky had altijd al ontzag gewekt bij Ashpaw, maar dat had hem toch een beetje voorzichtig gemaakt, hij wou zowieso geen problemen met warriors en apprentices uit de clan. Soms vroeg hij zich af of hij er wel thuis hoorde. Hij iet zijn oren even hangen, soms was hij wel eens gejend dat hij er niet bij hoorde, wat als dat klopte? Wat als hij er inderdaad niet bij hoorde? Hij voelde angst en paniek even opborrelen in zijn buik, hoorde hij echt niet thuis in shadowclan? Het werd hoe langer hij erover nadacht beangstigender, maar ook steeds meer waar in zijn kop, was hij een last voor Shadowclan? 'Goede reis.. Flametail..' Hoorde hij Raindrop fluisteren, dit maakte dat zijn oren nog verder achteruit. Ongemakkelijk verschoof hij zijn poten ietwat over de dikke bruine modder. 'Mis.. je hem zo erg?..' Miauwde hij zachtjes en aarzelend. Daarna hield hij zijn mond, bang dat hij iets verkeerds gezegd had, in zijn kop klonk het ineens heel tactloos. Hij keek zwijgend weg, bang voor haar reactie. Ondertussen worstelde hij met de beangstigende vraag of hij wel thuis hoorde op zijn geboortegrond.

~.. If I wasn't here tomorrow, would anybody care? Still stuck inside this sorrow, I've got nothing and going nowhere ..~
~.. I know I'm a mess and I wanna be someone, someone that I like better. I can never forget, so don't remind me of it forever ..~

[/size]