[Beetlekit] Herbs for the mind

_{Mama was nog wel eens chagrijnig. Dat wisten ze allemaal. Daarom dat Birdkit op zoek was naar Beetlekit voor een hele speciale missie. Wat die missie was? Dat kon ze alleen maar aan Beetlekit kwijt. Die was immers zo geheim. Maar ze wist zeker dat ze het samen konden. Al snel zag ze de mooie tabby pels van haar zusje tussen de andere kittens. Top! Gevonden! Een grijnsje verscheen op haar lippen terwijl ze naar haar zusje toe liep. Birdkit rende eigenlijk nooit, ze had niet zoveel haast. Maar deze keer stonden er echt pretlichtjes in haar ogen. Ze tikte tegen haar zusje haar schouder aan met haar pootje. "Beetle! Ik heb je nodig!"}

Beetlekit was bezig met... Iets. Inmiddels waren de meeste spelletjes wel uitgespeeld en veel van de andere kittens vonden haar te wild, dus moest ze maar iets vinden om te doen dan. Vandaag was dat een stuk mos stukje voor stukje uit elkaar trekken, met het idee dat als haar moeder weer terug zou komen ze groene confetti kon gooien om dat te vieren. Het was echter een vrij stom en langdradig klusje, dus toen ze haar zusje hoorde schoot ze meteen overeind en draaide zich om. "Beetlekit meldt zich!" sprak ze met fonkelende ogen, altijd blij tijd met haar sibs te spenderen. "Wat gaan we doen?"

_{Gelukkig was Beetlekit altijd in voor een avontuur. Birdkit kon altijd vertrouwen op haar siblings! Een blij gespin kwam uit haar keel en ze krulde haar staartje vrolijk over haar rug heen bij de enthousiaste reactie van haar zusje. Gelukkig had Birdkit dit al helemaal uitgedacht. "Nou! Een elder heeft me verteld dat ze je in de medicine cat den beter kunnen maken!" vertelde Birdkit vol enthousiasme. "En toen bedacht ik me wat beter moest! Mama's humeur! DUs laten we naar de medicine cat den toe gaan en iets zoeken om haar humeur beter te maken!"} 

Holy starclan. Kijk, dit was waarom haar siblings zo leuk waren. Bearkit kon je beklimmen als een toren en gaf je altijd een extra stukje muis als je dat vroeg, en Birdkit? Nou, haar warriornaam zou vast en zeker Birdbrain worden. Naarmate haar gevlekte zusje verder sprak werden haar ogen groot, want ze zag het al helemaal voor zich. Beetlekit wees naar haar hoofd en deed met haar pootje alsof deze explodeerde. "Boem" zag ze dat? Haar hoofd was ontploft door dit idee, bijna letterlijk. "Ja!! Dit gaat sowieso werken, en dan is mama mooit meer chagrijnig, wedden?" ze keek haar zusje met een schaapachtige grijns aan. "Wie het eerst bij de medicie cat's den is!" gilde ze terug.