Listen up it's a sign of war

Hoewel Loudpaw vanbuiten rustig oogde, was hij dat vanbinnen niet. Er waren spanningen tussen RiverClan en ShadowClan en Crystalstar had het door Twistedheart als haar persoonlijk mikpunt te gebruiken nu wel erg dichtbij huis gezocht. Loudpaw kon nog steeds de verontwaardiging voelen die door zijn lijf was gegaan toen Acornstar in detail had uitgelegd wat er met Twistedheart was gebeurd en wraak nemen stond hoog op zijn lijstje. Hij was nog geen warrior, maar dat moment zat er wel aan te komen en hij wilde niks liever dan als een warrior de strijd aangaan. Het was dan ook om die reden dat hij hard aan het trainen was om zo snel mogelijk tot zijn final assesment te komen. Hij wist dat zijn siblings ook naar dat punt toe aan het werken waren, maar hij sprak ze niet vaak genoeg om te weten hoe zij in al deze ellende stonden. Hoarsepaw en hij hadden onderlinge spanningen, Roughpaw idem, Chillypaw en hij hadden nooit iets anders gekend dan spanningen, Littlepaw had hij al een tijdje niet meer gesproken en met Fuzzypaw had hij echt geen idee hoe het ging. Hij had eigenlijk alleen heel erg close contact met zijn moeder en ergens vond hij dat wel jammer, maar aan de andere kant was het ook logisch omdat ze groter werden. Loudpaw schudde zijn kopje zodat hij zich op zijn taak kon focussen en zonder angst sprong hij naar voren. Hij zette zijn poten wijd uit elkaar tijdens zijn sprong en wist zo te voorkomen dat hij in het drijfzandgedeelte van het moeras terechtkwam. Zijn mentor had hem geleerd hoe hij zich door het moeras moest voortbewegen zonder weg te zakken en het vereiste veel concentratie en spierkracht om deze taak in orde te krijgen, wat ook de reden was waarom Loudpaw zo veel mogelijk oefende. Hij wilde de beste warrior worden van ShadowClan en dat ging niet zonder zweten.

+ @Brittlepaw