We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Penguinkit was een nieuwsgierig katertje. Ondanks dat hij erg sociaal was en met iedereen om kon gaan had hij niet echt vaste vriendjes, en hij had ook geen naaste familie om hem te vermaken. Zo kwam dus dat hij voor de ingang van de Warriors Den stond, met nieuwsgierige oogjes naar binnen turend. Het was er redelijk donker zo vanuit buiten gezien, maar hij wist zeker dat het er vast ook heel cool zou zijn! Hij besloot het maar te wagen en tilde zijn pootje al op om zijn eerste stap ooit binnen de Den te zetten.
Het was de eerste keer sinds tijden dat Stormflight eens heel de nacht goed door had kunnen slapen. Hij had dan ook de avondpatrouille meegelopen en was uitgeput neergezakt in zijn nest. Op die momenten was hij even blij dat zijn apprentice al een warrior was en dat Pantherstar hem nog geen nieuwe apprentice had gegeven. Het was niet dat hij de druk niet zou aankunnen, maar de nachten zouden dan korter zijn en uiteindelijk zou dat op termijn wel voor vermoeidheid zorgen. Maar goed, nu had hij dus goed uit kunnen slapen en hij werd dan ook uitgerust wakker. Normaal gezien zou de zon naar binnen schijnen en hem laten weten dat het ochtend was, maar in plaats van de zon zag hij iets anders. Hij zag het silhouet van een kitten, afgetekend tegen de ingang van de den. Hij kwam overeind en opende zijn bekje, de geur van Penguinkit in zich opnemend. Een zacht, grinnikend geluid verliet zijn lippen en hij kwam overeind, waarna hij een paar stappen naar de kitten deed en zo de doorgang blokkeerde voor het kleintje. “Voelen we ons avontuurlijk vandaag?” vroeg hij plagerig en grinnikend ging hij voor het kleintje zitten. Hij hield van kittens, dus hij kon niet echt heel erg boos zijn dat Penguinkit niet gewoon in zijn nest lag. En als hij keek naar de keren dat hij zelf er op uit was gegaan, dan had hij de kitten eigenlijk ook niks te verwijten.
Penguinkit was helemaal in zijn eigen wereldje. Dit was zijn avontuurtje en hij moest natuurlijk ook goed opletten waar hij zijn pootjes neerzette. Het was nogal een beetje donker in de Warriors Den. Toch stopte hij niet om zijn ogen te laten wennen aan het donker en ging hij eigenwijs verder. Tot hij alsnog gestopt werd, maar dit keer door een Warrior. 'Voelen we ons avontuurlijk vandaag?' werd hem plagerig gevraagd. Pingu keek op naar de grote Warrior en lachte breed naar hem. 'Ja!' knikte hij. Daarna richtte hij zijn blauwe oogjes weer naar beneden om ongestoord langs hem verder de Den in te lopen.
Stormflight grinnikte door het antwoord en tilde zijn poot lichtjes op zodat Penguinkit makkelijker langs hem kon gaan. Hij was niet het type dat andermans plannen ging verstoren, niet als het zo onschuldig was. Hoewel Penguinkit nog een vrij jonge kitten was, was het ook weer niet zo dat het echt een gevaar voor hem kon zijn om in de warrior’s den rond te lopen en dus liet Stormflight de kitten gewoon zijn gang gaan. “Kijk, Penguinkit,” begon hij op een warme toon terwijl hij langs de kitten liep. “Dit hier is mijn nest.” Hij keek de kitten lichtelijk nieuwsgierig aan. “Misschien kun je ook ruiken waar je moeder of vader slaapt?” vroeg hij bemoedigend aan de ander. Hij wist niet of Penguinkit’s zintuigen al zo ver ontwikkeld waren, maar een kleine test was natuurlijk altijd wel leuk om te doen.
Het was niet eens in zijn koppie opgekomen dat hij hier eigenlijk niet mocht komen. Of dat het in ieder geval niet de bedoeling was. Hij wilde gewoon een kijkje nemen, dat is toch niet erg? Hij vond van niet. En de Warrior die hem nu liet gaan duidelijk ook niet. 'Kijk, Penguinkit,' werd er achter hem gezegd. De kitten keek achterom naar dezelfde Warrior. 'Dit hier is mijn nest.' Pingu glimlachte breed. 'Noot noot!' miauwde hij. Hij wilde al weer verder toen hem nog een vraag gesteld werd. 'Misschien kun je ook ruiken waar je moeder of vader slaapt?' Pingu kantelde zijn kopje wat en dacht na. Zijn mama en papa? Hij haalde zijn schoudertjes op. 'Okee.. Ik heb alleen.. Een tijd niet gezien,' knikte hij. Toch zette hij zijn neusje aan het werk en rook aan het eerste de beste nest, die van Stormflight.
Stormflight wierp een bedachtzame blik op Penguinkit terwijl hij zich probeerde te herinneren wie ook alweer de ouders van de kleine kitten waren. RiverClan telde inmiddels zo veel nestjes dat hij het soms allemaal niet meer wist. Hij kwam natuurlijk wel veel in de nursery, nu zeker omdat hij Dawnkit ook vaker wilde opzoeken, maar dat wilde natuurlijk nog niet zeggen dat hij elk nestje helemaal van A tot Z kende. Hij kneep zijn ogen dan ook lichtelijk bezorgd samen toen het kleintje te kennen gaf dat hij zijn ouders al een tijdje niet meer had gezien. De grote kater keek toe hoe Penguinkit begon te snuffelen aan het nest van Stormflight en de warrior glimlachte. “Wie zijn je ouders, Penguinkit?” vroeg hij op een zachte toon. Hoe kon het toch zijn dat katten hun nestjes in de steek lieten vlak na de geboorte? Hij kon het niet begrijpen en hij wilde het ook niet begrijpen. Hij had Dawnkit al als adoptiekind opgenomen en als het aan hem lag, mocht elke wees bij hem terechtkomen. Hij droeg graag zorg voor zijn Clan en als hij deze kleintjes kon helpen opvoeden, dan was dat een taak dat hij met liefde op zich zou nemen.
Zijn neusje snuffelde aan het nest. Het rook naar riet en wat mos, en naar de grote kater naast hem! Maar niet naar zijn eigen nest, ook al had dat dezelfde geuren. Het was toch wat anders! Pingu gniffelde zachtjes terwijl hij met zijn pootje wat rietstengels eruit trok. Dat was leuk spul! 'Wie zijn je ouders, Penguinkit?' Het kleintje keek op door de zachte stem. Zijn ouders? Hij haalde zijn schoudertjes op, kauwend op het riet. Au, het stak in zijn tandvlees, dat deed toch pijn! Een klein hisje ontsnapte zijn bekje terwijl hij verontwaardigd naar het sprietje riet keek. 'Uhm.. Ik denk.. buiten?' miauwde hij alsnog als antwoord, zijn blauwe oogjes keken weer op naar de Warrior.
Onderwerp: pengu pengu 
zo 20 sep 2020 - 16:37
