This is my heartbeat song and I'm gonna play it

Hoewel er nog steeds volop sneeuw lag en het nog steeds koud was, begon het naar Frozen’s gevoel al wel minder te worden. De wind was niet meer zo fel en voelde op sommige plekken van hun territorium zelfs wel aangenaam aan. Als op leeftijd wordende Prey Hunter zijnde had ze al redelijk wat seizoenen aan ervaring achter de rug en wist ze dus wanneer het weer wat milder werd en wanneer het streng zou worden. Ze kon dus ook wel inschatten wanneer ze zonder anderen kon gaan jagen en wanneer ze echt iemand nodig had. Op dit moment was ze alleen en had ze al drie muizen weten te vangen in the Redwoods, welke ze daar begraven had en later wel op zou halen. Ze was momenteel in de buurt van the Highlands en kneep even haar ogen dicht tegen de wind dat in haar gezicht blies. De wind blies ook een geur tegemoet en Frozen draaide haar kopje zodat ze zicht had op de brede Cave Guard die haar naderde. Rime was familie van Howl en was ongeveer net zo oud als Frozen. Een warme glimlach kwam om haar lippen en ze knikte de brede kater vriendelijk toe. “Had je even nood aan je poten te strekken, Rime?” vroeg ze op een warme toon toen hij vlakbij haar in de buurt was en haar dus kon verstaan boven de wind uit.

Eindelijk waren ze nog een een dagje verder zonder dat er zich ijzel had gevormd op de rotsen. Dat wilde zeggen dat zijn patrouilles weer vlotter zouden gaan en hij niet constant moest oppassen voor gladde plekken. Hij was dan ook met een fijn humeur vertrokken, weg van de vertrouwde grot. Warmer weer betekende ook dat hij zijn ogen open moest houden voor gevaren. Het was echter geen gevaar dat hij tegenkwam op zijn pad, maar Frozen. “Had je even nood aan je poten te strekken, Rime?” Hij werd meteen warm begroet met een vraag. "Wij Cave Guards zijn ook wel eens blij met een gewoon toertje door de bergen." beantwoorde hij half en half haar vraag, waarna hij zich kort te plekke uitrekte. "Ik ben heel tevreden met dit weer." snorde hij vervolgens en liet zijn blik even naar de zonnige lucht gaan. Er was nog een fris windje, maar dat hield de zon niet tegen.

Frozen gaf een knikje toen Rime zijn woorden sprak. “Ik kan me voorstellen dat alleen maar voor die grot zitten op een gegeven moment ook wel vermoeiend wordt,” zei ze op een warme toon tegen hem, al was er wel een licht plagerige hint in haar ondertoon te herkennen. Ze wist namelijk heus wel dat Cave Guards meer deden dan zitten voor de grot alleen en ze hoopte dan ook dat hij begreep dat ze zijn positie niet beneden haar peil vond. Ze nam echter aan dat hij haar nu wel kende en dat hij dat ook niet zo zou opvatten. “Het weer is inderdaad echt heerlijk,” snorde ze. “Nog even en het wordt alleen maar beter. Wie weet zijn er binnen dit en enkele manen enkele nieuwe nestjes,” vervolgde ze op een opgewekte toon. Het was er nooit van gekomen dat ze zelf een nestje had, maar ze gunde het haar Tribemates des te meer dat zij wel kleine wondertjes op de wereld brachten en dat ze die samen met hun allen op konden voeden.