The Boys Are Too Refined

Onderwerp: The Boys Are Too Refined vr 22 jan 2021 - 14:55

Chillypaw strekte haar poten uit toen ze buiten het camp stond. Haar voetjes voelden koud in de sneeuw op de grond, maar het krakende geluid die het maakte wanneer ze haar poten neerzette vond ze ergens wel aangenaam. Wat jammer dat het zo ontzettend koud was. Hoewel haar vacht nu dikker was dan in greenleaf, had ze nog steeds geen hele pluizige vacht om haar warm te houden. Chillypaw hield niet zo van de kou - ironisch misschien, sinds ze naar de rilling van haar lichaam genoemd was. Maar dat was omdat ze toen ze klein en zwak geweest was, toen ze geboren was, toen elk briesje haar deed rillen omdat het zo veel kouder was dan mama's lichaamswarmte. Niet dat ze zich dat herinnerde, natuurlijk. Maar nu verlangde ze wel naar iemands lichaamswarmte om haar op te warmen. Starclanverdomme, waar Serpentpaw toch?!

+ Serp <3

It's no use going back to yesterday

Shit shit shit, ze had zichzelf echt niet verslapen. Ze was echt niet te laat. Nee, het was echt niet omdat ze midden in de nacht nog had getrained. Het was niet omdat ze zichzelf aan het overwerken was. Haar broers zouden bijna Warrior worden. Ze wist dat het er aan zat te komen. Ze hadden de leeftijd, het was tijd.. maar zij zou dan achterblijven en hoewel ze genoot van haar nest naast Chilly en het simpele leven van een apprentice wou ze toch niet alleen achterblijven. Wou ze haar naam krijgen samen met haar siblings..

Dat dit enorme trainen vervolgens in de weg zat voor haar en haar vriendin, ja dat was een klein puntje. Maar Hoarsepaw had haar een trap gegeven en gezegd dat Chilly op haar aan het wachten zou zijn, dus natuurlijk had ze zichzelf direct de den uit gegooid. Stoof ze nu door het kamp heen door de ingang en rolde ze over haar poten naar buiten. "I kben op tijd!" Riep ze als eerste uit toen ze de apprentice zag voor een domme grijns over haar liepen liep. "Toch? Chilly?" Mauwde ze en sprong op haar vriendin af.

because I was a different person then

xoxo

I'm afraid I can't explain myself,
Because I am not myself, you see?

Ah, daar was ze al. Chillypaw's glimlach verbreedde meteen toen Serpentpaw in haar gezichtsveld verscheen en zonder aarzeling duwde ze zich tegen de grotere kattin aan. "Jaja, je bent op tijd.", antwoordde ze goedgehumeurd. "Maar als je nog een minuut langer gewacht had was ik doodgevroren hoor!" Er was echter een lach in haar stem, dus het was duidelijk dat ze niet heel serieus was; toch drukte ze zich nog wat dieper in Serpentpaw's vacht, al was dat niet helemaal voor de kou. "Dus, wat wil je doen vandaag?", vroeg de jonge kattin, lichtjes gedempt in de pels van de ander. Ze konden gaan jagen, of ze konden wandelen en van de sneeuw genieten, of ze zouden kunnen praten, of kunnen sparren, of.. Zo veel mogelijkheden, zo weinig tijd.