I was said to be curious

Onderwerp: I was said to be curious vr 19 feb 2021 - 12:37

De zon stond helder tegen de blauwe nachthemel, wat witte wolkjes dreven zacht voorbij. Ze zaten al over de middag heen en het was koud in het kamp. Het was ondertussen al iets langer na zijn geboorte, en hoewel het nog wat onwennig voelde.. durfde hij al iets meer de Nursery uit te gaan. Hij had zelfs een nieuw iemand ontmoet, Dreamdust. Ze had een prachtig gevlekte vacht. Met bescheiden stapjes liep het kleine hummeltje door het kamp heen, nieuwsgierig maar ook wel op zijn hoedde. Hij hoorde hoe het water stroomde verder bij de rivier, deze smolt steeds verder weg nu de dooi was gevallen. Zijn pootjes waren klein, zijn ogen helder en hij kon al wat zwiepen met zijn staartje. Hij zag hoe een grote warrior langs kwam lopen, Storm keek met grote ogen omhoog. Zou hij ooit ook zo groot worden? De grote kater glimlachte vriendelijk naar de kitten tot hij zijn weg vervolgde naar de prooihoop. Storm kreeg een grote grijns op zijn snoetje en trippelde daar naartoe. Dit zag er toch wel heel anders uit als de melk van zijn mama. Hij snuffelde aan een muis, maar haalde hier nu nog zijn neus voor op. Getver. Toen hij opkeek, zag hij wat andere katten naar hem kijken. Hij viel er bedompt zo van op zijn kontje, hij wilde niks stelen hoor. De echte reden dat de katten naar hem keken, zou hem later pas duidelijk worden. Hij draaide zich om en keek naar wat hij nogmeer zou kunnen vinden. Hij rekte zich uit met een geeuw en trippelde door naar een nest, maar hij wist niet van wie het was. De katten die hij hier in zag, leken nog niet zo groot als die hij net had gezien. Zou dit de apperentice den zijn? Hij was benieuwd en keek verder naar binnen toe.

[Romy-Legacykit]

stormkit

Don’t take life too seriously. You’ll never get out of it alive

Zijn pootjes waren nat, zijn neusje was koud en bovenal had Legacy ontzettende honger. Honger die zijn kleine buikje van binnen naar buiten probeerde op te vreten. Helaas leek mama geen zin te hebben om op dit moment zijn hongerige kittenmondje te vullen, dus besloot Legacy zelf maar op pad te gaan. In eerste instantie om zijn gedachtegang, die al de hele tijd gefocust was op eten, eventjes op iets anders te zetten. In het nest waren alleen zijn twee zusjes aanwezig, waarvan hij Shock veel te druk vond en Vixen juist weer veel te saai op dit moment. Ja, het is niet altijd makkelijk een kieskeurige kater te zijn.

Terwijl hij door het kamp speurt op zoek naar iets wat moedermelk zou kunnen vervangen, trekt hij telkens huiverig zijn poten op wanneer hij weer door een plas water loopt. Zijn moeder had hem verteld dat hij er wel aan zou wennen naar maten hij ouder wordt, maar zelf zag Legacy dit niet gebeuren. Hij wist niet waarom, maar zijn instinct vertelde hem dat water helemaal niet zo prettig is als de rest van zijn clan doet geloven. Verschrikkelijk was het eigenlijk gewoon. Als het nou nog bij het natte gevoel zou blijven, was er niet zoveel aan de hand. Maar, tot overmaat van ramp, werden de witte sokken die zijn poten tekende hier niet mooier op. Juist vies en grauw.

Verzonken in gedachten en nog steeds op zoek naar iets wat zijn honger doet verminderen, begeeft Legacy zich ineens op onbekend terrein. Geschrokken kijkt hij om zich heen, hoe kan hij nou zo dom zijn om niet te kijken waar hij heen gaat? Met zijn kop wat dichter bij de grond en ietwat voorzichtig gaat hij op zoek naar iets herkenbaars. Om zich heen ziet hij alleen katten van middelmatig formaat. Niet volwassen, maar niet meer zo klein als Legacy en zijn broertje en zusjes. In zijn ooghoek ziet hij iets bewegen en met zijn staart tussen zijn benen zet hij het op een rennen, totdat iets zachts en bekends zijn sprint onderbreekt.

Legacykit

"Build something that outlives you,"

Zijn pootjes brachten hem over het vochtige gras, zijn oortjes gespitst naar de plek waar hij naartoe was gelopen. Een hele ontdekkingstocht leek het voor deze kleine vent. Met zijn donkerblauwe kitten oogjes keek hij rond. Deze ogen zouden spoedig van kleur veranderen en ook zou zijn vacht steeds langer groeien. Een frisse bries joeg door het kamp heen en de takken van de bomen bewogen met deze bries mee. Wie had ooit gedacht dat deze kleine kat, familie van een stamboom waar je U tegen zegt.. nu zijn pootjes op deze grond zou zetten. Hij keek omhoog naar hoe de takken in de wind bewogen, de zon over de clanleader heuvel streek. Iets in hem, veel ouder leek hier eerder geweest te zijn. En heel eerlijk het was ook nooit écht helemaal weg geweest. Zijn borstje ging van opwinding op en neer nu hij met zijn pootjes buiten de nursery stond. Er kwam hem een sterke windvlaag tegemoet De bladeren vlogen hem om de neus en hij probeerde deze blaadjes te vangen. Spelend met de wind, happend naar de blaadjes alsof ze hem plaagde. Uiteindelijk kwam hij uit bij het nest wat hij wilde onderzoeken. Wat was deze plek? Nieuwschierig trippelde hij er naartoe en stak zijn neusje naar binnen toe. En zwiepje van zijn kleine staart en hij stond binnen een paar stappen in het nest. Hier en daar liepen wel wat andere katten, maar ze leken jonger dan de andere katten uit het kamp. Net toen hij het beter wilde bekijken, 'oehhff!!'' tuimelde hij zo omver een nest in door de dreun die hij gekregen had. Verbluft bleef Storm liggen. Er was wat droog gras omhoog gekomen en lag nu boven op zijn kopje. Dit werd natuurlijk vervolgd door een nies. Zijn vacht zat onder het gras, beduust keek de kater naast zich en zag dat Legacykit ook met zijn snuit in het gras was beland. ''Legacy! Wat doe jij nou? Werd je achterna gezeten door een vos ofzo? Ik had hem zo een linkse hoek voor je gegeven hoor!'' En Storm was op zijn pootjes gesprongen om het met een stoere blik te demonstreren in de lucht. Zijn staart stond rechtovereind.

stormkit

Don’t take life too seriously. You’ll never get out of it alive