| | [Communication] Meet our maker | |
| Bo3 1546 Actief Everything is sacrificable for the greater good.
| CAT'S PROFILEAge: 74 moons || 5 livesGender: She-cat ♀Rank: Leader |
| Onderwerp: [Communication] Meet our maker wo 13 jan 2021 - 17:53 | |
| Het was donker, en ze was alleen. Crystalstar zat in het gras naast het kleine meertje. Niemand wist dat ze hier was, niemand had haar het kamp uit zien glippen. Nadat ze Twistedheart terug had gebracht na zijn ondervraging en ervoor had gezorgd dat hij bewaakt werd was ze het kamp uitgeglipt en hierheen gekomen. Het leiderschap woog zwaarder op haar schouders dan ze initieel gemerkt had. Maar ze zou niet opgeven, dat had ze zich allang voorgenomen. Wel had Crystalstar niet het beste gevoel bij haar acties van een paar uur geleden. Ze had een onschuldige kat pijn gedaan. Natuurlijk was het geweest om haar clan te beschermen, maar hij bleef onschuldig. Daarom was ze nu hier. Ze zou haar ogen sluiten en vragen of ze nog in Starclan's gunst was. De clan van de sterren was onpartijdig, ze zouden haar compleet op haar acties en intenties beoordelen. Leaders mochten dan boven alle aardse katten staan, zij waren misschien nog wel meer onderworpen aan de grillen van Starclan's oordeel dan de gewone warriors. Zij moesten immers zelf het oordeel zijn. En Crystalstar's geloof was sterk, en boven alles wilde ze haar voorouders niet tegen zich laten keren. De grijze kattin ging liggen en sloot haar ogen. Ze opende haar bek en begon langzaam: "Oh, Starclan. Uw dienaar vraagt u om leiding. Breng mij alstublieft opnieuw een bezoek, nu ik het mij niet kan veroorloven naar highstones af te reizen." Daar zou ze sowieso gehoor hebben gekregen, dat wist ze. Nu was ze niet zo zeker van haar zaak. Misschien bleef het bij fluisteren in de duisternis. Ze legde haar kop op haar pootjes en voelde een zachte rust over haar heenkomen toen ze insliep, en direct wist ze dat ze niet alleen meer was. Ze hadden inderdaad gehoor gegeven. [Open voor 1 of 2 Starclankatten] |
| | | M 828 Actief "I swear I heard demons yelling"
| |
| | | | Bo3 1546 Actief Everything is sacrificable for the greater good.
| CAT'S PROFILEAge: 74 moons || 5 livesGender: She-cat ♀Rank: Leader |
| | | | Michelle 6649 Actief So many men have tried to kill me, I don’t remember all their names.
| |
| Onderwerp: Re: [Communication] Meet our maker wo 13 jan 2021 - 21:39 | |
| So I've been telling old stories, singing songs that make me think about where I came from | | Iedereen maakte fouten. Iedereen liep eens of meerdere keren het verkeerde pad op in zijn of haar leven. Maar een fout die een leader begaat.. heeft gevolgen voor de gehele clan, het gehele woud. Het was daarom dat Butterstar niet geheel stil kon zitten terwijl haar opvolgster een gruwelijke fout beging. Een die zelfs zij.. Nee dat was niet waar, op het eind had Butter ook zo'n fout kunnen maken. Maar dat sprak alsnog niets goed.
Echter was de oud Riverclan leader ergens blij, misschien zelfs trots dat de partner van haar zoon, Riverclan's nieuwe leader, zelf naar starclan kwam, zelf vergiffenis kwam vragen, hoewel ze het anders uitsprak, of wij nog in haar gunst stonden. Het liet de oren van Butter heel even in haar nek vallen. Echter was het niet haar plaats om te spreken. In Starclan was ieder gelijk en Ravenfall had het woord. Dus zat zij in stilte, met ijzige blauwe ogen, starend naar de grijze kattin. Zonder een woord elk ding uitsprekende wat ze wou horen van Crystalstar. Elk excuus, woord voor woord. Riverclan was beter dan dit. Riverclan hoorde een voorbeeld te zetten en dit, dit was geen voorbeeld plaatsen. | And that's the reason why I seem so far away today |
One voice may speak you false, but in many there is always truth to be found.
|
| | | M 828 Actief "I swear I heard demons yelling"
| |
| Onderwerp: Re: [Communication] Meet our maker ma 1 maa 2021 - 18:32 | |
| Zijn ogen knipperde op haar antwoord. Hij had gevraagd naar wat ze zocht in hun aanwezigheid. Immers was het de grijze leader geweest die naar hen geroepen had. De tom draaide met zijn schouders, alsof hij zijn spieren moest opwarmen voor een gevecht. Ondertussen was Butterstar bij gekomen en keek ze zwijgend toe. De flame-point she-cat die twee leaders voor de baas geweest was in Riverclan. Eentje waar de naam nog generaties later nog altijd bekend zal staan. In de tijd dat zij geregeerd had, had Ravenfall ook geleefd. Zijn naam had hij van haar gekregen op de dag dat hij officieel tot Elder benoemd was. De tom had er een bittere smaak gehad die dag, en alle vele dagen die daarna volgde ook. Pas bij zijn overlijden.. had hij vrede kunnen vinden. Eentje die hij graag ook toewenste aan de katten onder hun. Hij was het dan ook mee eens dat Crystal's gedrag niet getolereerd kon worden. Het was dat ze zelf spijt had, en naar hun vergiffenis vroeg dat Starclan haar zou vergeven als ze haar straf ontvangen had. Acties als die, zouden niet simpel weggewassen worden. Haar water was als troebel als het water onder zijn poten. ''We hebben je gehoord Crystalstar, maar de sterren vragen nog altijd af waarom je voor die aanpak bent gegaan. Wij zien namelijk niet terug in jou actie hoe jij Riverclan hiermee beschermt. Jij hebt nu de kans op oorlog enkel maar versterkt.'' Zijn bewolkte ogen keken haar richting op. ''Je vertelde Twistedheart hoe pijn het wel niet doet als je longen zich vullen met water. Dat je zelf ook weet hoe dit voelt, maar dat weet je niet Crystalstar. Water is de bescherming en symbool van Riverclan, maar het is ook een gevaarlijke wapen. Je moet weten wat het doet voor je het gebruikt. Je moet zelf ervaren hoe iets voelt voor je het tegen iemand anders gebruikt, zodat je altijd zou proberen dit te vermijden. Vechten is soms nodig, Starclan zal nooit op je neer kijken als je je clan beschermd met de klauwen die je gegund zijn bij je geboorte maar wij zijn geen beesten. Wij zijn niet Bloodclan.'' Hopelijk drong dit bij haar door. Dat hoe zij zit aangepakt heeft, dezelfde manier was als hoe Bloodclan hun zaakjes oploste. Hij walgde ervan. Verdrinken doet zo veel zeer, Ravenfall wenste het niemand toe. ''Crystal. Starclan heeft een straf voor jou, als je zweert op je voorouders en de voorouders voor hun, en je deze straf aanneemt.. Dan zullen het ditmaal vergeven.'' Het water onder zijn poten begon te stijgen. Zijn blik ging naar Butterstar terwijl het water hoger werd. Crystalstar moest zelf ervaren wat voorn leed ze de ander aangedaan had, het was een zware straf, maar eentje die nodig was. The world around us is burning
But we're so cold- :::::
|
| | | Bo3 1546 Actief Everything is sacrificable for the greater good.
| CAT'S PROFILEAge: 74 moons || 5 livesGender: She-cat ♀Rank: Leader |
| Onderwerp: Re: [Communication] Meet our maker ma 1 maa 2021 - 20:05 | |
| De stille blik van Butterstar was misschien wel het ergste wat ze had kunnen ontvangen. Degene die ze zo graag wilde evenaren, de moeder van haar mate, degene die haar naar het leiderschap had geleid. Crystalstar had nog liever gehad dat de crèmekleurige kattin tegen haar schreeuwde, naar haar uithaalde, alles was beter dan deze stille, oordelende blik. Toen grepen de woorden van Ravenfall haar aandacht weer. Hij benadrukte haar fouten, waarop Crystalstar alleen maar knikte. Ze wist beter dan tegen Starclan ingaan, het had geen zin, ze kon niet winnen, ze wilde niet eens winnen. Zij stonden boven haar, zo zou het altijd zijn, en anders zou ze het ook niet willen. Lijdzaam hoorde de grijze leader aan hoe haar werd verteld wat ze verkeerd had gedaan. Pas toen het water om hen heen begon te rimpelen kwam ze weer in beweging. "Het spijt me." Bracht ze uit, terwijl het troebele water snel om haar heen begon te stijgen, al gauw kwam het tot de bovenkant van haar poten, en daarna totaan haar borst, en verder.. "Alles voor Riverclan, mijn leven en dat van.." En toen werd haar stem afgesneden door het water. Haar lichaam kwam zelfs in Starclan instinctief in beweging, en met krachtige slagen probeerde ze zichzelf boven het water uit te duwen, maar het leek een oneindige oceaan te zijn geworden. Om zich heen zag ze alleen maar duisternis, de twee katten waren verdwenen. Crystalstar had sterke longen, en kon lang haar adem inhouden, maar niemand hield het eeuwig vol. Uiteindelijk moest ze naar lucht happen, maar lucht kreeg ze niet binnen. Het water vulde haar keel, haar neus, haar oren, het verblinde haar, het stroomde naar binnen. Haar lichaam dreef rond in de vloeibare duisternis, terwijl ze uit alle macht probeerde zich te bevrijden van de verstikking. Ze wrong zich in alle hoeken, krijste het uit, maar niets hielp en niemand zou haar horen. Toen begon het steken, het water had haar longen bereikt, het werd allemaal langzaam nog zwarter..
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |